سجده الشمری: من هنرمند نیستم, اما ایده هایی در ذهنم دارم. من آنچه را که رخ داده و دیده ام را بیاد می آورم و شروع به نقاشی می کنم.
خبرنگار: سجده شش سال را در زندان گذراند. اتهام او تقلب بوده است. سی ان ان در سال 2007 از زندان خادمیه دیدار کرد. این نوار نشان می دهد که سجده در حال نقاشی بر روی دیوارهای زندان است. این تنها راهی بود که می توانست شرایط را برای خود, قابل تحمل کند. او می گوید, اگر چه خودش به طور فیزیکی مورد بدرفتاری قرار نگرفته, اما با برخی از هم بندیهای او, بدرفتاری شده است.
سجده مادرانی را دیده که در جلو کودکان خود, که به همراه آنها در سلول زندگی می کردند, مورد ضرب و شتم قرار گرفته اند. کارکنان حقوق بشر قادر نبوده اند به هیچ طریق مفیدی, به آنها کمک کنند.
اما اکنون دوران تغییر کرده. او همین 4 ماه پیش آزاد شد و اکنون دلیلی برای لبخند زدن دارد. این اولین نمایشگاه هنری سجده است (دیواری که بر روی آن نقاشی های سجده نصب شده) او در هر یک از این نقاشی ها, وحشتی را که نه تنها زندانیان زن عراقی, بلکه کودکانشان نیز تجربه کرده اند, به تصویر کشیده است.
این نمایشگاه توسط سازمان آزادی زنان در عراق, یک گروه حقوق بشری که اولین بار سجده را در زندان ملاقات کرد, مورد پشتیبانی قرار گرفته است. آنها شاهد استعداد و انگیزه های او در زمینه بیان بودند. این یک نمایشگاه ساده بود, اما برای سجده, یک نمایشگاه عظیم است.
یکی از تماشاگران: کودکان قربانی, زنان قربانی, همه کسانی که در این نقاشی ها دیده می شوند, یادآور وقایع تاریخی و اطلاعاتی هستند, یک اشاره تاریخی به مردم...
سجده: من این نقاشی ها را ترسیم نکردم که مردم را شاد کنم. اینها تنها برای نگاه کردن نیستند. نه, مردم در این تصاویر, حقیقت را می بینند. حقیقت همه زنان زندانی در عراق, که برای عدالت فریاد سر می دهند و رنج می کشند.
مجری: ما باید خاطرنشان کنیم که سی ان ان سعی کرد با وزارت دادگستری عراق, که بر زندانها نظارت دارد, گفتگو کند تا در مورد شرایط زندانها بپرسد, اما به تلفنهای ما جواب داده نشد, هر چند در مصاحبه ای که سال گذشته صورت گرفت, این وزارتخانه ادعا کرد که با زنان این زندان به خوبی و به طور انسانی رفتار می شود.