رسانه حکومتی تنکابن ۲۴، روز ۱۳ خرداد ۹۶، ضمن تأکید بر اینکه حکم قتل‌عام مجاهدین توسط خمینی برای بقای نظام ولایت‌فقیه ضروری بوده، می‌نویسد: خمینی در سال ۱۳۶۷ بر اساس شرایط و واقعیت‌های موجود در کشور تصمیمی گرفتند که به چالش جدی با آیت‌الله منتظری، قائم‌مقام رهبری، تبدیل شد. موضوع به اعدام بازماندگان مجاهدین در زندان‌های کشور بازمی‌گشت.
فایل صوتی از آیت‌الله منتظری، در سطح فضای مجازی منتشر کردند که وی در جلسه‌ای با حضور چند تن از مقامات قضایی و اطلاعاتی، به انتقاد از اعدام مجاهدین در زندان‌ها پرداخته و فرمان خمینی را در این زمینه اشتباهی می‌داند که تبعات بسیاری برای جمهوری اسلامی خواهد داشت.
در یک‌کلام، تخریب خمینی، در نهایت اصل و ریشه ایدئولوژی جمهوری اسلامی یعنی ولایت مطلقه فقیه را هدف قرار داده‌اند و چه کسی بهتر از رأس این نظام.
در بخشهای دیگری از این مطلب آمده است: «یکی از اولین گروه‌هایی که پس از مدت کوتاهی ساز مخالف زد، سازمان مجاهدین خلق بود. سازمانی که پیش از انقلاب نیز مشی نبرد مسلحانه را برای مبارزه با رژیم سلطنتی پیشه کرده بود و کادرهای منسجمی نیز در سراسر کشور داشت. تشکیلاتی که برداشت‌های خاص از اسلام و تجربیات بسیاری در زمینهٔ کار با اسلحه و روش‌های اطلاعاتی در دوران پیش از انقلاب با خود به همراه داشتند. رفتارها، خط‌مشی و اقداماتی که سازمان مجاهدین در زمان مبارزاتی خود به کار می‌بستند، خوشایند (خمینی) نبود و نسبت به خطر این گروه بارها قبل از پیروزی انقلاب اسلامی هشدار داده بودند.
سازمان مجاهدین با توجه به گستردگی حامیانش و با شروع سال ۱۳۶۰، به‌صورت علنی مبارزه مسلحانه با نظام جمهوری اسلامی را در پیش گرفت و با تقابل خیابانی و تهدید به جنگ داخلی اوضاع کشور را به‌شدت آشفته ساخته بود.
نیروهای وفادار مجاهدین در داخل کشور برنامه‌هایی برای شورش همزمان با عملیات فروغ جاویدان داشتند. در زندان‌ها نیز این نیروها دست به انجام آشوب و شورش می‌زنند که ...با رسیدن مجاهدین به تهران، کار را یکسره کنند. در چنین اوضاع و احوالی خمینی) بر مبنای دیدگاه فقهی خود از مسئولان مربوطه خواستند تا ضمن بررسی مجدد وضعیت مجاهدین در زندان، آن دسته از این افراد را که همچنان بر سر موضع خود تشخیص می‌دهند، به‌عنوان نیروهای داخلی یک سازمان محارب که با استفاده از فرصت، درصدد آشوبگری و تحریک دیگران به شورش هستند، اعدام کنند».
در حکم خمینی دراین‌باره چنین آمده است: «کسانی که در زندان‌های سراسر کشور بر سر موضع نفاق خود پافشاری کرده و می‌کنند، محارب و محکوم به اعدام می‌باشند...رحم بر محاربین ساده‌اندیشی است، قاطعیت اسلام در برابر دشمنان خدا از اصول تردیدناپذیر نظام اسلامی است، امیدوارم باخشم و کینه انقلابی خود نسبت به دشمنان اسلام رضایت خداوند متعال را جلب نمایید.
سال‌ها از سال ۱۳۶۷ و رویدادهای پس‌ازآن می‌گذرد و بسیاری از زوایای اقدام قاطع خمینی در برخورد با مجاهدین می‌گذرد ولی پس از ۲۸ سال نوار صوتی آیت‌الله منتظری با موضوع انتقاد وی از اعدام‌های سال ۶۷ در حضور چند تن از مسئولین وقت قضایی و اطلاعاتی، منتشر می‌شود تا دوباره توسط مخالفان و دشمنان انقلاب و نظام جمهوری اسلامی، در بوق و کرنا شود. هرچند دشمنان از واقعه اعدام‌ها به‌عنوان سابقه سیاه و لکه ننگ حقوق بشری ایران یاد می‌کنند اما گذر تاریخ نشان می‌دهد این تصمیم قاطع، یکی از درخشنده‌ترین اقدامات تاریخی خمینی بود که مماشات و مصلحت‌اندیشی با آن می‌توانست تبعات بسیاری سنگینی برای آینده ایران داشته باشد.
امسال نیز شاهد بودیم در بحبوحه انتخابات، بار دیگر این ماجرا از سوی رسانه‌های بیگانه و حتی متأسفانه کاندیدای ریاست جمهوری به‌عنوان نقطه سیاه نظام معرفی شد.
اقدامی که می‌بایست از سوی مسئولان ارشد نظام در حمایت از فرمان خمینی صورت می‌گرفت، جهت پیروزی در ماراتن انتخاباتی، ملعبه دست تعدادی از نامزدها شد و مجدد آتو دست دشمنان نظام جمهوری اسلامی ایران داد...
بنابراین، تلاش و تکیه اصلی باید بر آگاه و هوشیار کردن مردم باشد تا از این طریق عملاً کارایی مجاهدین در فریب دادن مردم، از بین رود».
