وی در این رابطه بی‌محابا گفت «در سه سال گذشته ۷ میلیون آدرسی که به ما از مراجع صلاحیت‌دار به ما گزارش داده شده را بسته‌ایم و ۱۲۱ نرم‌افزار مهم و فیلترشکن را مسدود کرده‌ایم».

با یک حساب سرانگشتی ترجمان این جملات به معنای مسدود کردن روزانه بیش از ۶۳۹۲ وب‌سایت، اطلاعات و حساب کاربران و یا آدرس‌های اینترنتی در ایران می‌باشد که به‌یقین در تاریخ نوین علم کامپیوتر و الکترونیک رقمی بی‌سابقه است.

این متولی سانسور و سرکوب برای شبکه‌های اطلاعاتی در ادامه می‌افزاید: «ما همچنین پالایش هوشمند را راه‌اندازی کرده‌ایم و ۴۰۰ میلیون نشانه تصویری را مسدود کردیم. اگر تا پیش از این بین تمام سایتها ۸ درصد مشکل وجود داشت اکنون به ۱.۵ درصد کاهش یافته است». (سایت حکومتی قطره ۱۶ خرداد ۱۳۹۶)
همچنین به موازات این حجم عظیم از ابعاد فیلترینگ و سانسور باید به راه‌اندازی معجونی بنام «شبکه ملی اطلاعات» یا همان اینترنت سانسور شده دولتی اشاره نمود. بر این اساس دولت آخوند روحانی که اکنون مدال افتخار برای جداسازی شبکه اینترنت جهانی از داخلی را بر شانه دارد، نه تنها اینترنت را به «اینترانت» تبدیل نموده است، بلکه فراتر از آن با پائین آوردن عامدانه سرعت اینترنت، عملاً ورود آزادانه شهروندان به شبکه جهانی را با مشکلات جدی روبرو کرده است. به این وضعیت بحرانی نیز باید هزینه‌های سرسام‌آور اینترنت و نیز نبود تجهیزات بروز شده، نرم‌افزارهای آلوده به انواع و اقسام ویروس‌های دولتی و نیز کنترل و فیلترینگ ۲۴ ساعته در حاکمیت سرکوبگر ولی‌فقیه اشاره نمود.

وزیر ارتباطات رژیم در ادامه به اعتراف به این واقعیات می‌افزاید: «یکی از افتخارات دولت یازدهم این است که در کنار توسعه شبکه به توسعه امنیت نیز پرداخته است؛ لذا از بودجه وزارت ارتباطات همزمان این منابع تأمین شده است. یک طبقه از ساختمان این وزارتخانه نیز برای امنیت خالی کردیم و سرورهای لازم نیز تهیه شده است».

در رابطه با ابعاد سانسور و فیلترینگ اینترنت در ایران آخوند زده لازم به یادآوری است که برای نمونه در مارس ۲۰۱۳، گزارشگران بدون مرز در روز جهانی مبارزه با سانسور اینترنتی، گزارشی منتشر کرد که در آن رژیم آخوندی به‌عنوان یکی از 5 دشمن اینترنت نام گرفته‌ است.
همچنین در تازه‌ترین گزارش خانهٔ آزادی که کشورها را بر اساس موانع دسترسی، محدودیت‌ها در زمینهٔ محتوا و موارد نقض حقوق کاربران دسته‌بندی می‌کند، «در سال ۲۰۱۴ میلادی وضعیت آزادی اینترنت در ایران به عنوان بدترین در جهان ارزیابی شده است».