یکبار که اما دوستش؛ خواننده معروف " میشاییل فوگل " یکی از ترانه های او را از گامی به گام دیگر انتقال داده و برای شوبرت اجرا نمود، وقتی نظر آهنگساز و ترانه پرداز بزرگ را در اینباره پرسید، شوبرت خونسرد و بی اعتنا پاسخ داد: " شبه ترانه ی ساده ایست فقط بگو ببینم چه کسی آنرا تصنیف کرده است؟! "

 *******

گلوک آهنگساز آلمانی هنگام تمرین اپرای " ایفیژنی " با همه ی سعی و رهنمود به خواننده زنی که نقش مهم " آگاممنون " را به عهده داشت اما تا آخر کار هم از اجرای او نه تنها بهیچوجه راضی نبود بلکه عصبانی هم شد؛ اما خواننده برجسته با دیدن عصبانیت گلوک، خیلی آرام به او گفت: " استاد بزرگ عصبانی نشوید، باور کنید وقتی من در لباس مربوط به نقشم روی صحنه ظاهر شوم، شما اصلا مرا نخواهید شناخت..." و روز تمرین نهایی که فرارسید و خواننده شهیر با ابهت تمام در لباس مجلل سبک باروک روی صحنه ظاهر شد، هنوز اولین آریای اپرا را هم تا آخر اجرا نکرده بود که گلوک از جایگاه رهبر ارکستر فریاد کشید: " مادام، باز هم که شما را شناختم!! "

*******

لودویک فن بتهوون از شنیدن آثار نبوغ آمیز " یوهان سباستیان باخ "* آهنگساز بزرگ آلمانی عصر باروک، چنان به هیجان آمده و تحت تأثیر آن قرار داشت که اغلب میگفت: " این دریاست. نمیدانم چرا چشمه اش مینامند*!! "
*( کلمه " باخ "BACH در زبان آلمانی به معنای چشمه سار، برکه ای کوچک و چشمه است.)

اقتباس و تلخیص: ناهید همت آبادی