مفتخرم که این فرصت را دارم تا جامعة ایرانی مقیم آمریکا را مورد خطاب قرار بدهم. هر روز شما صدای بیصدایان هستید و برای حقوق ایرانیهایی که زیر سرکوب رژیم وحشی ساکت ماندهاند، مبارزه میکنید. من مفتخرم که در کنار شما ایستادهام و با اهداف شما برای آیندهیی روشن برای ایران، شریک باشم. آیندهیی که همه ایرانیان بتوانند بدون ترس زندگی کنند و از یک شکوفایی دموکراسی لذت ببرند که به حقوق بشر و حکومت قانون احترام میگذارد.
اما در راستای تحقق این آینده روشنتر، نباید از فاکتهای واقعی موجود چشمپوشی کرد. همه ما میدانیم که خشونت، بیثباتی و رنج عمیق انسانی از رژیم ایران نشأت میگیرد که خاورمیانه را بهخطر می اندازد.
رژیم ایران به یک برنامه موشکی بالیستیک خصمانه ادامه میدهد، به سرپا نگهداشتن رژیم وحشی اسد در سوریه ادامه میدهد و همینطور به تأمین مالی، سلاح و منابع به تروریستها در منطقه ادامه میدهد. مردم ایران هم تحت یک رژیم سرکوبگر رنج میبرند که هیچ احترامی برای پایههای حقوق بشر و مردمش ندارد. برخی تلاش میکنند چهرة خوبی از رفرم را به تصویر بکشند، اما یک نگاه دقیقتر، نقض وحشیانه و نگرانکنندة حقوق بشر را فاش میکند. جامعة شما کاملاً از این بدرفتاریها آگاهست و من هیچوقت نقش تعیینکننده شما را فراموش نمیکنم که ماهیت رژیم ایران و فعالیتهای شیطانی آن در منطقه را افشا کردهاید.
من از حمایت شما در اوایل امسال از لایحة دو حزبی ۲۰۱۷ برای مقابله با اعمال بیثباتکنندة رژیم که معرفی کردم قدردانی میکنم. لایحة ما نه فقط رژیم ایران را برای استمرار توسعة موشکهای بالیستیک و حمایت مستمر آن از تروریسم مورد حسابرسی قرار میدهد، بلکه ابعاد نقض حقوق بشر برای اعمال تحریمها را برجسته میکند. این شامل تحریمهای مجازاتکننده برای کسانی است که پشت کشتار غیر قانونی خبرنگاران و فعالینی هستند که بدنبال افشای سرکوب مردم ایرانند و بسیار خوشحالم که در رای گیری سنای ایالات متحده با رای ۹۸ به ۲ تصویب شد.
ما باید هر کاری را جهت حمایت از آنها برای هدف آزادی آنها انجام بدهیم. برای همة دانشجویان و پژوهشگران، هنرمندان و زندانیان سیاسی، مردان و زنانی که به حق همة مردم و شرافت انسانی، اعتقاد دارند.
متشکرم که بههم میپیوندید تا صدای آنها شنیده شود. من مفتخرم که در این مبارزه برای عدالت و حقوق بشر، برای صلح و امنیت و بالاتر از هر چیز، برای ایران آزاد، در کنار شما قرار دارم.