سخنرانان حکومت آخوندی را اصلی‌ترین تهدید امنیت و ثبات منطقه و بزرگ‌ترین حامی تروریسم در جهان توصیف کردند و با تشریح بحران‌های گریبانگیر رژیم تأکید کردند که تغییر در ایران در دسترس است.
آنها هم‌چنین به حمایت از مقاومت ایران به‌ْعنوان نیروی تغییر و جایگزین دموکراتیک این رژیم تأکید کردند.
این کنفرانس‌ها به‌طور زنده از طریق شبکه‌های تلویزیونی ماهواره‌یی از جمله اورینت‌نیوز تلویزیون اپوزیسیون سوریه و تلویزیون الاخباریه و هم‌چنین توسط شبکه‌های اینترنتی پخش می‌شد و به‌مدت ۵ ساعت ادامه داشت.
در پنل اول که «بازبینی سیاست در قبال رژیم» را مورد بحث و بررسی قرار می‌داد و تحت مدیریت سفیر لینکلن بلومفیلد دستیار پیشین وزیر خارجة آمریکا برگزار می‌شد، شخصیت‌های شرکت‌کننده عبارت بودند از:
سناتور جوزف لیبرمن کاندیدای معاون ریاست‌جمهوری آمریکا در انتخابات سال ۲۰۰۰
جان برد وزیر خارجة پیشین کانادا
ژنرال جک کین - مشاور پیشین ستاد مشترک نیروی زمینی آمریکا
سفیر رابرت جوزف معاون پیشین وزارت خارجة آمریکا
و برونو ترتره معاون مدیر بنیاد تحقیقات استراتژیک فرانسه
پنل دوم کنفرانس بین‌المللی در آستانة گردهمایی بزرگ مقاومت، در رابطه با مداخلات و تروریسم رژیم آخوندی در منطقه تحت مدیریت دکتر آلخو ویدال کوادراس رئیس کمیتة بین‌المللی در جستجوی عدالت بود و این شخصیت‌ها در آن شرکت داشتند:
سفیر آدام ارلی سخنگوی پیشین وزرات خارجة آمریکا
سید احمد غزالی نخست‌وزیر پیشین الجزایر
ژان سیلوستر مونگونیه محقق انستیتوی فرانسوی ژئوپلیتیک و عضو انستیتوی توماس مور
مایکل پرجنت محقق خاورمیانه در انستیتو هادسون
و استرون استیونسون
سومین پنل این کنفرانس به بحث و گفتگو پیرامون وضعیت ایران و نقش اپوزیسیون ایران اختصاص داشت؛ این پنل نیز تحت مدیریت سفیر لینکلن بلومفیلد برگزار شد و این شخصیت‌ها در آن شرکت داشتند:
سفیر کنت بلکول سفیر پیشین آمریکا در کمیسیون حقوق بشر در ژنو
لیندا چاوز مدیر پیشین روابط عمومی کاخ سفید
سناتور رابرت توریسلی
محمد سولمی، رئیس مرکز مطالعات ایران درعربستان
و رامش سپهرراد
در شروع این جلسه فرانسوا کلکومبه بنیان‌گذار سندیکای قضات فرانسه، کنفرانس را افتتاح کرد و توضیحاتی را دربارة موضوعات مورد بحث ارائه داد.
سپس پنل اول تحت مدیریت سفیر لینکلن بلومفیلد کار خود را شروع کرد؛ وی با اشاره به کارزار پیروزمند خروج نام مجاهدین از لیست‌های آمریکا و اروپا و انتقال پیروزمندانة مجاهدان اشرفی از آلبانی گفت که وضعیت طی سالیان تغییر کرده است... اکنون دیگر دربارة آسیب‌پذیری رژیم ایران صحبت می‌کنیم و موضوع بحث تغییر کرده است...
سپس جان برد وزیر خارجة پیشین کانادا در سخنان خود سراب میانه‌روی در حکومت آخوندی را رد کرد و گفت که ادعای وجود میانه‌رو در حکومت ایران توسط اوباما، بسیار ساده‌لوحانه بود؛ در انتخابات این رژیم هیچ چیزی از دموکراسی وجود ندارد؛ کاندیداها فقط به‌خاطر وابستگی شدیدشان به ولی فقیه می‌توانند کاندیدا بشوند.
وی با اشاره به حامیان سیاست استمالت از رژیم و کسانی که با این رژیم تجارت می‌کنند، گفت: «مردم ایران در حال نظاره هستند و به‌خاطر خواهند داشت که چه کسانی در کنار آنها ایستادند».
سناتور جوزف لیبرمن نیز در سخنانش با اشاره به تحولات اخیر، از جمله پایان دوران مماشات اوباما با حکومت آخوندی، تأکید کرد: در حالی که برای این گردهمایی سالانة نیروهایی که برای آزادی مردم ایران مبارزه می‌کنند جمع می‌شویم، به‌نظرم می‌توانیم این خوش‌بینی را داشته باشیم که وقایع به‌سمت آرمان اخلاقی ما در حال حرکت است.
وی اضافه کرد که از زمان اجرای برجام، رفتار رژیم ایران هیچ تغییری نکرده است؛ این رژیم... اصلی‌ترین حکومت حامی تروریسم در جهان است و به جنگ‌افروزی... در منطقه ادامه می‌دهد.
سناتور لیبرمن با تأکید بر این‌که وضعیت در داخل ایران در حال تغییر است، تشدید جنگ قدرت بین باندهای رژیم را علامتی از بی‌ثباتی حکومت آخوندی دانست، و گفت: «عامل دیگری (که حاکی از تغییر است) ابراز حمایت علنی از مقاومت (ایران) از جمله حمایت از مجاهدین و به‌طور مشخص بحث‌های عمومی بی‌سابقه‌یی که طی حدود یک سال گذشته دربارة قتل عام ۳۰ هزار زندانی سیاسی در سال ۱۹۸۸ صورت می‌گیرد؛ (زندانیان سیاسی که) اغلبشان عضو سازمان مجاهدین بودند... این واقعیت که مردم خواهان (روشن‌شدن حقیقت دربارة آن قتل عام می‌شوند) نشاندهندة این است که ما با همان نوعی از ناآرامی مواجهیم که می‌تواند به پاسخ نهایی برای این مسئله منجر شود؛ یعنی پایان رژیم (حاکم بر) ایران».
سفیر رابرت جوزف در سخنانش به این موضوع اشاره کرد که رژیم آخوندی بعد از برجام، به برنامه‌های اتمی و موشک بالیستیکی خود ادامه می‌دهد. وی در این رابطه به افشاگری اخیر دفتر نمایندگی شورای ملی مقاومت در واشینگتن دربارة برنامة موشکی رژیم اشاره کرد و افزود: «فریبکاری بخشی از دی.ان.ای. این رژیم است».
سفیر رابرت جوزف هم‌چنین گفت که باید تغییر رژیم از داخل کشور صورت بگیرد و این کار می‌تواند از طریق اپوزیسیون ایران محقق شود. ما باید از این اپوزیسیون که خواهان یک ایران غیر اتمی و حکومتی بر اساس جدایی دین از دولت است، حمایت کنیم.
در ادامة گفتگوهای این پنل، ژنرال جک کین معاون پیشین ستاد مشترک نیروی زمینی آمریکا طی سخنانی گفت، هدف رژیم ایران تسلط بر منطقه و اعمال خواست خود در سراسر خاورمیانه است؛ اما دولت ترامپ در راستای پایان‌دادن به این وضعیت کار می‌کند.
ژنرال کین سپس دربارة اهمیت اولین سفر خارجی رئیس‌جمهور آمریکا و تأکید او بر این‌که رژیم آخوندی بزرگ‌ترین تهدید منطقه است توضیح داد و گفت که او قول داد که به همراه کشورهای عربی با تهدید رژیم ایران مقابله کند و نشان داد که دولتش سیاستی تماماً معکوس سیاست اوباما در پیش گرفته است.
برونو ترتره در اظهاراتش توضیح داد که رژیم آخوندی تحت هیچ عنوانی نمی‌تواند «مدره» قلمداد شود؛ این رژیم مسئولیت عظیمی در رشد تروریسم دارد.
وی افزود، رژیم) ایران و شبه نظامیانش از رژیم اسد حمایت می‌کنند؛ داعش هم «بهترین دوست» اسد است؛ از این‌رو (رژیم) ایران با حمایت از رژیم سوریه، داعش و فعالیت‌های تروریستی آن‌را تقویت می‌کند. رفتار این رژیم، نشان نمی‌دهد که گزینة اتمی را برای همیشه کنار گذاشته است.
در پنل دوم کنفرانس بین‌المللی در آستانة گردهمایی بزرگ مقاومت که به مداخلات رژیم اختصاص داشت، دکتر آلخو ویدال کوادراس گفت که از بعد از توافق اتمی، هیچ بهبودی در سایر زمینه‌ها در ارتباط با رژیم حاصل نشده است. ضعف این رژیم در داخل کشور است و به همین دلیل بحران‌هایش و جنگ را به خارج صادر می‌کند.
سفیر آدام ارلی در سخنانش تصریح کرد: من نافی هژمونی‌طلبی رژیم ایران نیستم؛ ولی بر این عقیده‌ام که (مداخلات آن) یک رویکرد دفاعی است... ضعف اصلی (این رژیم) در رابطه با مردم (ایران) است.
وی تأکید کرد که راه حل تغییر و سرنگونی رژیم، در دست مردم ایران است.
سید احمد غزالی در این کنفرانس گفت، (رژیم) ایران یک دیکتاتوری بی‌رحم است که از اسلام استفادة ابزاری می‌کند و خواهان خلافت اسلامی است... (در ایران) یک آلترناتیو قوی در قبال این رژیم وجود دارد که از تجربه‌یی ۵۰ ساله برخوردار است. شورای ملی مقاومت ایران که مریم رجوی (رئیس‌جمهور برگزیدة آن است) از مدت‌ها قبل گفته بود، یک راه حل سوم وجود دارد که سرنگونی آخوندها توسط مردم ایران است.
ژان سیلوستر مون‌گرونیه نیز در سخنانش در کنفرانس پاریس دربارة مداخلات رژیم در سوریه تصریح کرد، رژیم ایران بیش از حد ضعیف است که بتواند استراتژی‌اش را به تنهایی به‌پیش ببرد.
وی افزود: تغییر رژیم، ایستگاه اجباری پایان‌دادن به بحران در ایران است.
هم‌چنین مایکل پریجنت در سخنان خود بر این نکته تأکید کرد که سپاه پاسداران از بعد از برجام، عملیات تروریستی خود را گسترش داده است؛ چرا که به منابع مالی دست پیدا کرده‌اند.
سپس استرون استیونسون در سخنرانی خود گفت، تمامی بحران‌های خاورمیانه، یا پدرخواندةشان در ایران است و یا از ایران هدایت می‌شوند. داعش، بوکوحرام و القاعده به رژیم ایران... به مثابه یک الگو می‌نگرند... در صورت تحقق تغییر رژیم در ایران، تمامی گروه‌های افراط‌گرای اسلامی از بین خواهند رفت.
در شروع پنل سوم کنفرانس پاریس پیرامون وضعیت ایران و نقش جنبش مقاومت ایران که تحت مدیریت سفیر بلومفیلد برگزار می‌شد، رامش سپهرراد طی سخنانی گفت که شورای ملی مقاومت ایران، دارای پتانسیل واقعی برای آیندة ایران است... هواداران سازمان مجاهدین و مقاومت ایران، به‌رغم تمامی خطرات حضور دارند تا پیام خودشان را برسانند...
شورای ملی مقاومت باید توسط (دولت) ایالات متحده به عنوان یک جنبش مشروع مقاومت به‌رسمیت شناخته شود.
لیندا چاوز در سخنان خود تأکید کرد که شورای ملی مقاومت ایران در داخل و خارج کشور، حامیان بسیاری دارد و این‌را می‌توان در گردهمایی‌های سالانة مقاومت ایران دید... در ایران کسانی هستند که به شورای ملی مقاومت چشم دوخته‌اند و تصاویر مریم رجوی بر روی دیوارها دیده می‌شود.
سفیر کنت بلکول گفت: ما باید به نیروهای (حامی) آزادی و دموکراسی و نیروهایی توجه داشته باشیم که رژیم اصلی صادرکنندة تروریسم بین‌المللی را تضعیف می‌کند...
محمد سولمی رئیس مرکز مطالعات ایران درعربستان از دیگر شخصیت‌های شرکت‌کننده در پنل سوم این کنفرانس بود؛ وی با اشاره به جنایات گستردة سپاه پاسداران رژیم آخوندی در داخل و خارج کشور گفت: سپاه باید در لیست سیاه قرار گیرد... از همان ابتدا، استراتژی رژیم ایران، صدور بحران‌هایش به خارج از کشور بوده است.
سناتور رابرت توریسلی مقاومت ایران را تنها جنبش واقعی برای رقم‌زدن تغییر در ایران دانست، و تأکید کرد: سازمان مجاهدین خلق ایران... از اراده و دارایی‌های (لازم برای تغییر) برخوردار است و آمادة از خودگذشتگی است. این از خودگذشتگی... به‌معنی (گذشتن از جان خود) در (مبارزه) علیه یک رژیم استبدادی است. آنها این‌را هر روز و هر سال... تا تحقق تغییر، ادامه می‌دهند... این سازمان مجاهدین خلق ایران است. آیا کاندیدای دیگری وجود دارد؟ من کس دیگری را نمی‌شناسم...
