در این نامه آمده است:
من از اعماق زندان قرون وسطایی گوهردشت و درباره رژیمی با شما سخن میگویم که بیش از ۶۰ بار به خاطر اعمال ضد بشری در حق مردم ایران در سازمان ملل متحد محکوم شناخته شده است.

اخیرا نوار صوتی آقای منتظری نفر دوم پس از خمینی بعد از ۲۸ سال منتشر گردید که در آن سند تاریخی به اعدامهای جنایتکارانه بیش از سی هزار نفر در سال ۶۷ که بدون محاکمه اعدام شدند اشاره میشود که اغلب اعدام شدگان از هواداران سازمان مجاهدین خلق ایران بودند (۱) و از دانش آموز و دانشجو و استاد دانشگاه گرفته تا کارگر و بازاری و نیز زنان را شامل میشدند.

آقای منتظری در این سند صوتی خطاب به گروه معروف حیات مرگ و رو در روی یکی از اعضای آن گروه یعنی وزیر دادگستری آخوند روحانی اعلام میکند: تاریخ شما را جنایتکار معرفی خواهد کرد.

آری مادرانی را سراغ دارم که بیش از ۶ تن از فرزندان و اعضای خانواده اش به دست این رژیم داعش شیعی اعدام گردیده اند بدون اینکه جنازه یا محل دفن آنها را به خانواده داده باشند. خانواده های داغدار که هنوز چشم انتظار محل دفن و پاسخگویی مسئولان رژیم در مورد اعدام فرزندانشان هستند.

آری، در چنین شرایطی که خانواده های داغدار اعدام شدگان پس از مأیوس شدن از جوابگویی مسئولان رژیم در آن جنایت بر علیه بشریت، بعد از سی سال روی به جوامع بین المللی حقوق بشری آورده اند و از آنها دادخواهی میکنند و جنبش بین المللی دادخواهی به راه انداخته اند.

در این حال رژیم بر سفیدسازی و رهایی از عواقب این دادخواهی به شیوه های تلویزیونی روی آورده و در یک برنامه تلویزیونی از قبل طراحی شده تعدادی از سفرای بی مسئولیت و بی خبر از گذشته زندان اوین را به دیدن از ساختمان های اداری و خالی از زندانیان سیاسی زن و مرد زندان اوین برده بی آنکه با زندانیان سیاسی و عقیدتی زن و مرد محبوس در آن تماس داشته باشند.

بی شک این آقایان سفیر شریک جنایات و آلت دست رژیم شده اند که البته نمایندگانشان در سازمان ملل بارها رای به محکومیت رژیم در مورد نقض حقوق بشر داده اند؛ حال من میپرسم اگر این رژیم در ادعای خود صادق است چرا آقای احمد شهید نماینده ویژه سابق سازمان ملل را به ایران راه نداد و با توهین و یاوه گویی از ایشان یاد میکرد و همچنین با وجود اصرار و تقاضای خانم عاصمه جهانگیر به ایشان اجازه دیدار از زندان های ایران را نمیدهد که با زندانیان سیاسی و عقیدتی محکوم شده به حبس های طولانی که به خاطر عقایدشان و یا حتی به خاطر دفاع از زندانیان سیاسی و یا صرفا به دلیل نسبت فامیلی با اعضای سازمان مجاهدین به گروگان گرفته شده اند و یا روزنامه نگاران و فعالان حقوق بشر و فعالان حامی کودکان کار و معلم و کارگر به زندان های طولانی بالای ۱۰ سال محکوم شده اند، ملاقات کنند...؟؟!!.
رضا اکبری منفرد زندانی سیاسی زندان رجایی شهر کرج (گوهردشت)
۱۶ تیر ماه ۱۳۹۶