در این گزارش به بخشهایی از گزارش شورای ملی مقاومت درباره زن ستیزی و قوانین رژیم آخوندی علیه زنان در ایران استناد شده است.

در گزارش وزارت کشور انگلستان ضمن نقل مطالب روشنگرانه شورای ملی مقاومت ایران درباره خشونت علیه زنان در ایران آمده است: شورای ملی مقاومت ایران به تاریخ ۲۵ نوامبر ۲۰۱۶ نوشته است: «خشونت علیه زنان و خشونت خانوادگی علیه زنان در قوانین رژیم  ایران بعنوان یک جنایت محسوب نمیشوند. قربانیان این خشونت از هیچگونه حمایت دولتی بهره مند نمیشوند. قانون این رژیم مردان را بعنوان رئیس خانواده و خانه بعنوان یک ملکی خصوصی می شناسد. پدران و براداران اجازه دارند که دختران و خواهران خود را بکشند زیرا که آنها صاحب دم آنها براساس قانون هستند. همزمان در جامعه، در مدارس و خیابانها، دولت خشونت علیه زنان را حمایت میکند و اشاعه میدهد».

در گزارش وزارت خارجه انگلستان هم چنین آمده است: شورای ملی مقاومت ایران در تاریخ ۲۵ نوامبر ۲۰۱۶ نوشته است است: «در رابطه با خشونت خانوادگی، اخبار شکنجه و قتل زنان بوسیله همسران آنها در تاریخ بین مارس تا ژوئن ۲۰۱۶ بالاترین رکورد را شکست. حداقل در ۱۰ کیس، قربانیان در سنین بین دختران ۶ ساله تا زنان ۵۰ ساله، از این خشونت زنده نماندند». ....