وزیر خارجه آمریکا گفت: « مابا روسیه در سوریه همکاریهایی داریم ولی تصریح کرد که رژیم اسد هیچ نقشی در حکومت آینده سوریه نخواهد داشت.
ما در روزهای نخستین، روی یک زمینه از منافع مشترک (با روسیه) کار کردیم که تروریسم است. ما انتخاب کردیم که صحنه سوریه جایی است که می توانیم تواناییمان را برای کار مشترک به آزمایش بگذاریم.
ما همچنین به ثبات سوریه بدنبال جنگی که برای شکست داعش هست، متعهدیم.
روشن است که روسیه خود را از اوایل این درگیری، با رژیم سوریه و بشار اسد متحد کرد که برای ما غیر قابل قبول است. لذا ما با روسیه پیرامون چگونگی پایان دادن به این وضعیت کار می کنیم که یک سوریه متحد است و نه شقه شده، یعنی سوریه یی که فرصتی برای مردم سوریه فراهم کند تا یک قانون اساسی جدید و انتخابات آزاد و منصفانه یی داشته باشند و رهبری جدیدی را انتخاب کنند و این همچنان دیدگاه ماست که رژیم اسد هیچ نقشی در حکومت آیندة سوریه نخواهد داشت. نسبت به توالی تمامی این مراحل روی گشاده داریم، مادامی که در نهایت به این نتیجه منجر شود.

شرط دوم ما این است که نفوذ نظامی رژیم ایران و حضور مستقیم نیروهای نظامی این رژیم در داخل سوریه باید (پایان یابد)، آنها باید بیرون بروند و به (ایران) باز گردند. خواه از سپاه پاسداران (رژیم) ایران باشند و خواه از شبه نظامیان خارجی (مزدور) و اجیر شده که رژیم ایران به سوریه در این جنگ وارد کرده است. اینها دو شرط برای به سرانجام رسیدن وضعیت است که بسیاری از متحدان ائتلافمان در سراسر جهان نیز در آن مشترکند.
لذا ما با روسها کار میکنیم. ما یک اقدام موفقیت آمیز کوچک داشتیم در هماهنگی با اردن برای ایجاد یک منطقة کاهش تنش و منطقة آتش بس در جنوب غربی سوریه که تاکنون دوام آورده است».

رکس تیلرسون افزود: «میخواهم قدری به ایران بپردازم. آنچه با تلاشهای ما برای متوقف کردن افراطگرایان اسلامی در همة اشکال آن همخوانی دارد، رویکرد پیشگیرانة ما مقدمتاً برای جلوگیری از تولید تسلیحات اتمی توسط (رژیم) ایران است. ما خواستار ممانعت از دامن زدن (این رژیم) به تروریسم و نفوذ آن در خارج از مرزهای آن هستیم. بحث بر سر (رژیم) ایران با برجام شروع نمی شود و با آن به پایان نمی رسد. اگر یک نکته باشد که بخواهم در فهم آن به افراد کمک کنم این است که این توافق فقط به بخش بسیار کوچکی از تهدیدات (رژیم) ایران پرداخت که برنامة اتمی آنها بود. و یکی از عواقب ناگوار تلاش سخت برای رسیدن به آن توافق این است که به قیمت نادیده گرفتن تمامی فعالیتهای بی ثبات کننده (رژیم) ایران در منطقه صورت گرفت، از جمله برنامة ادامه دار موشک بالیستیک، صدور تروریسم، ایجاد بی ثباتی در یمن و اعزام شبه نظامیان خارجی به عراق و سوریه. وقتی این توافق در دست انجام بود، انگار چشم بند زدیم و تمام سایر موارد را نادیده گرفتیم. وقتی ما به صحنه آمدیم، گفتیم: «این توافق پاسخگوی بسیاری از مشکلاتی که ما با (رژیم) ایران داریم نیست». به همین دلیل نمیخواهم افراد فکر کنند  که برجام سیاست یا روابط ما را با (رژیم) ایران تعریف می کند».

وزیر خارجه آمریکا گفت: «(رژیم) ایران به این اقدامات ادامه می دهد و بر افزایش نفوذش در سراسر خاورمیانه مصر است و تصمیم ما بر این است که با متحدانمان در منطقه کار کنیم تا تلاشهای توسعه طلبانة رژیم ایران را برای بی ثبات کردن کشورهای منطقه پس بزنیم، به ویژه در یمن، عراق و سوریه؛ اما در صحنه افغانستان هم آنها را می بینیم.
فکر می کنم رئیس جمهور بهروشنی نارضایتی خود را نسبت به برجام به عنوان یک ابزار، روشن ساخته؛ ولی ما به گفتگوهایمان در مورد کارایی این توافق ادامه م یدهیم، اینکه آیا اصلاً کارایی دارد یا ندارد؟ ولی با سایر طرفهای قرارداد کار می کنیم، به خصوص با متحدان اروپاییمان، تا تضمین کنیم که تمامی جنبه های توافق را به طور کامل به اجرا بگذاریم، (رژیم) ایران را بر سر تعهداتش مورد حسابرسی قرار بدهیم و این امر را به چالش بکشیم که آیا (رژیم) ایران به تعهداتش و به روح توافق پایبند است یا خیر. ما به پیگیری این رویکرد و همزمان به ارزیابی خودمان ادامه می دهیم تا به سرفصل بعدی برسیم و دربارة ادامه دادن به توافق و رفع تحریمها تصمیم‌گیری کنیم».