این سفرها در حالیکه در ماه ژوییه دست کم ۱۰۱ زندانی در ایران اعدام شده اند، دهن کجی به ارزشهای جهان شمول حقوق بشر است که اتحادیه اروپا خود را حافظ و مدافع آن می داند.
هرگونه سرمایه گذاری روی رژیم آخوندی که همه علائم از ورود آن به فاز پایانی خبر می دهد، محکوم به شکست است و چیزی جز خسران به جای نمی گذارد و تنها این تصویر را از اروپا در اذهان مردم ایران به جای می گذارد که طناب نجات برای این رژیم پرتاب می کند.

آخوند روحانی که ماسک میانه روی به چهره دارد مأموریتی جز حفظ ولایت فقیه و به عقب انداختن سرنگونی آن ندارد. مردم ایران با شعار «نه جلاد نه شیاد رأی من سرنگونی است» انزجارشان از شعبده اخیر انتخابات و به اصطلاح «کاندیداها»ی آن را که تماما گماشتگان ولی فقیه رژیم بودند، بیان کردند. در دوره اول ریاست جمهوری روحانی بیش از ۳۰۰۰ زندانی اعدام شده اند. روحانی این اعدامها را «قانون خدا یا قانونی که مصوب مجلس» است می خواند. او در سال ۱۳۵۹ در مجلس رژیم به طور علنی خواستار اعدام مخالفان در نماز جمعه شد. او از بالاترین مسئولان سرکوب، تولید بمب اتمی، جنگ افزوزی و کشتار در منطقه است.

خامنه ای بارها و از جمله چندی پیش گفت اگر جلوی دشمن را در سوریه نمی گرفتیم «باید در تهران, فارس, خراسان و اصفهان جلوی آنها را می‌گرفتیم». آخوند روحانی نیز اعتراف کرد اگر سپاه «در بغداد و سامرا و فلوجه و رمادی ایستادگی نمی‌کردند و اگر در دمشق و حلب به دولت سوریه کمک نمی‌کردند ما امنیتی نداشتیم که بتوانیم به این خوبی در اتمی مذاکره کنیم»(۸ فوریه ۲۰۱۶).
خامنه ای در روز ۲۰اردیبهشت (۱۰مه ۲۰۱۷) گفت «دشمنان خواهان تغییر رفتار نظام هستند...تغییر رفتار یعنی از بین بردن نظام اسلامی».
اعضای کابینه روحانی بیشترین نقش را در جنگ، سرکوب و صدور تروریسم و بنیادگرایی داشته اند. پورمحمدی، وزیر دادگستری دوره اول او، از مسئولان قتل عام ۳۰ هزار زندانی در سال ۶۷ است.

در دوران روحانی سرکوب مخالفان سیاسی و مدافعان حقوق بشر، کارگران، زنان، معلمان، وکیلان، روزنامه نگاران و فعالان اینترنتی شدت یافته است. زندانیان سیاسی بعد از پایان محکومیتشان هم آزاد نمی‌شوند. قتل زیر شکنجه، زجرکش و سربه نیست کردن زندانیان و مرگهای مشکوک در زندانها ادامه دارد. سرکوب و تبعیض علیه زنان که در قوانین رژیم نهادینه شده، با طرحهای جداسازی جنسیتی و قانون سرکوبگرانه «عفاف و حجاب» گسترش یافت. اقوام و ملیتهای مختلف بیش از پیش سرکوب شدند. سرکوب مسلمانان سنی شدت یافت حمله به کلیساهای خانگی و بازداشتهای خودسرانه و اعمال فشار علیه پیروان سایر ادیان شدت گرفت.

سرمایه گذاری روی میانه‌روی در نظام ولایت فقیه با ۱۲۰ هزار اعدام سیاسی، تقویت هارترین باندهای رژیم علیه مردم ایران و صلح و آرامش در منطقه است. هیچ گونه تغییر در ایران بدون پایان سرکوب و اعدام و شکنجه، مداخلات تجاوزکارانه در سوریه و عراق و یمن و پایان دادن به پروژه های اتمی و موشکی متصور نیست. رابطه با رژیم ایران باید به توقف اعدام و بهبود وضعیت حقوق بشر مشروط شود. این خواست مردم ایران و لازمه صلح و آرامش در منطقه و جهان است.

شورای ملی مقاومت ایران
کمیسیون خارجه
۱۲مرداد ۱۳۹۶ (۳ اوت ۲۰۱۷)