در شروع این جلسه، رامش سپهرراد با اشاره به پیشتازی مقاومت ایران از جمله در امر رهبری زنان و برابری اضافه کرد که حامیان این مقاومت در داخل کشور، به‌رغم تمامی ریسک‌ها، در خیابان‌ها حضور دارند و فعالند.
لیندا چاوز مدیر پیشین روابط عمومی کاخ سفید
لیندا چاوز سخنران بعدی این پنل، بر حمایت گسترده مردمی از مقاومت ایران در داخل کشور تأکید کرد و گفت: «ما باید تلاش کنیم تا شورای ملی مقاومت به‌عنوان یک جنبش مقاومت مشروع به‌رسمیت شناخته شود».
سفیر کنت بلکول سفیر پیشین آمریکا درکمیسیون حقوق بشر در ژنو
سفیر کنت بلکول در شروع سخنانش بر شکست سیاست مماشات و «تعامل سازنده» با رژیم آخوندی تأکید کرد و سپس با اشاره به افشاگری‌های مقاومت ایران گفت که این مقاومت در مقاطع بسیار تعیین‌کننده، اطلاعات استراتژیکی ارائه کرده است.
وی هم‌چنین با تأکید بر لزوم سرنگونی رژیم «فاسد» و «تروریستی» آخوندی، گفت: «ما باید به آن دسته از نیروهای آزادی‌خواه و دموکراسی‌طلب توجه کنیم که رژیمی را تضعیف خواهند کرد که صادرکنندة اصلی تروریسم بین‌المللی و یک رژیم سرکوبگر در داخل است».
محمد سولامی رئیس مرکز مطالعات ایران در عربستان
در ادامه این برنامه، محمد سولامی رئیس مرکز مطالعات ایران در عربستان به سخنرانی پرداخت، و گفت: «رژیم ایران از شروع حکومتش سیاست و استراتژی خود را بر صدور مشکلات از داخل به خارج بنا کرده است؛ هدف آن نیز گریختن از مسائل داخلی و نیازمندی‌های مردم ایران بوده است... اگر هم مشکلی وجود نداشته باشد، آنها تلاش می‌کنند با مشکل‌آفرینی، از خواسته‌های مردم ایران و مسائل داخلی طفره بروند».
وی هم‌چنین تصریح کرد که به‌رغم ادعاهای میانه‌روی در ارتباط با آخوند روحانی، تعداد اعدام‌ها در دوران او نسبت به دوران احمدی‌نژاد تقریباً دو برابر شده است.
محمد سولامی هم‌چنین به فقر فزاینده در ایران تحت حاکمیت آخوندها از جمله در میان معلمان، کارگران و بازنشستگان اشاره کرد، و افزود: «همة پول‌هایی که رژیم ایران بعد از توافق اتمی دریافت کرده، به خارج فرستاده شد و خرج مردم ایران نشد... باید درک کنیم که... قبل از سال ۱۹۷۹ افراط‌گرایی و تروریسم تحت نام دین... و هیچ فرقه‌گرایی در منطقه وجود نداشت. شیعیان و سنی‌ها در کنار هم زندگی می‌کردند... در بحرین، عراق، کویت و شرق عربستان، هیچ کس سئوال نمی‌کرد که شما شیعه هستید یا سنی. همة اینها بعد از سال ۱۹۷۹ شروع شد...».
سناتور رابرت توریسلی
سخنران بعدی این کنفرانس سناتور رابرت توریسلی بود؛ وی گفت: «بسیاری از شما از فجایع فوق‌العاده‌یی هم‌چون کشتار اعضای خانوادةتان، رنج برده‌اید. بیشتر شما شاهد به‌بند کشیده‌شدن کشورتان بوده‌اید، بسیاری از شما شاهد آن بوده‌اید که چه‌طور چند نسل، امیدهای اقتصادی، سیاسی و شخصی خودشان را از دست داده‌اند و برخی از شما متحدان طبیعی از سراسر جهان دارید.
وی سپس ضمن رد گزینه نظامی یا مداخلة خارجی علیه رژیم آخوندی، گفت: «محتمل‌ترین مسیر در پیش رو این است که... در یک نقطه...، وضعیت در داخل به نقطة انفجار خواهد رسید. چون با وضعیت سیاسی، انسانی، اقتصادی غیر قابل دوامی مواجهیم».
من طرفدار سازمان مجاهدین هستم، اما نه فقط به این دلیل که به افراد آن علاقه دارم، بلکه به این دلیل که آنها نقشی را ایفا می‌کنند؛ برای کشور من و آرمان‌هایی که به آن باور دارم و برای آرزوهای مردم ایران. کدام اپوزیسیون اندیشة برتری آخوندها را رد می‌کند؟ چه کسی به‌طور واقعی، یک جمهوری را برقرار خواهد کرد؟ چه کسی به‌طور عام ایران را به خانوادة ملت‌ها با شاخص معیارهای بین‌المللی حقوق بشر باز خواهد گرداند؟.. سازمان مجاهدین هم‌چنان تنها سازمان بادوام اپوزیسیون است که بر پایة تغییر تمام‌عیار سیاسی بنا شده و از اراده و دارایی‌های لازم برای آن برخوردار است و حاضر است فداکاری لازم را به‌عمل بیاورد. این فداکاری چیست؟ یک حرکت اعتراضی در تعطیلی شنبه‌ها؟ نوشتن نامه به سردبیر؟ خیر فداکاری، بحث مرگ و زندگی و مبارزه با یک رژیم استبدادی و استمرار روزانه و سالانة آن تا پایان عمرتان است تا وقتی که تغییر کند. این سازمان مجاهدین است؛ آیا کاندیداهای دیگری هم می‌توانند؟ چون من کس دیگری را نمی‌شناسم. در هر حال به همین دلیل اینجا هستیم، چون حاضر نشده‌ایم این ایده را کنار بگذاریم که ایران قادر است به جایگاه شایستة خود در جهان دست یابد و مردم ایران و فرزندانشان می‌توانند دوباره آینده را از آن خود کنند. این بحث‌ها که هر ساله صورت می‌گیرد، شاید طولانی و گاهی دردناک باشد، اما شیوه‌یی است که جنبش‌ها استراتژی خود را تعیین می‌کنند، گسترش می‌یابند و شکوفا می‌شوند. می‌دانم تک تک شما که هر روز به آن می‌نگرید، ممکن است امسال برایتان مثل سال گذشته یا سال قبل و یا ۱۰ سال قبل از آن باشد. علتش این است که چشم‌انداز ندارید. با فاصله به آن نگاه کنید: در حال گسترش است. وقتی کار با سازمان مجاهدین را شروع کردم، در لیست تروریستی آمریکا و کانادا و غرب اروپا بود. وقتی شروع به کمک به مجاهدین کردم، پناهندگان تحت محاصره در اشرف کشتار می‌شدند. یک به یک موانع کنار زده شده‌اند و مقبولیت افزایش یافته است؛ از ممنوعه‌بودن تا برخوداری از حمایت در پایتخت‌های غربی؛ از قرار داشتن در لیست تروریستی تا حضور در مرکز تصمیم‌گیری در ایالات متحده.
شاید کند به‌نظر برسد، اما قدرت رو به افزایش است، نیروها در کنار هم قرار می‌گیرند و این اتفاق رخ خواهد داد. در هر حال این تنها استراتژی و تنها اتحادی است که یک امید واقعی در بر دارد و به همین دلیل هم ما اینجا هستیم.
رامش سپهراد
در بخش دوم برنامه این پنل، رامش سپهراد به گسترش جنبش دادخواهی شهیدان قتل عام ۶۷ پرداخت و توضیح داد که این کارزار چه‌طور به تعمیق شقة درونی در رأس نظام آخوندی منجر شده است؛ وی در این رابطه از جمله به اذعان آخوند روحانی به ۳۸ سال اعدام و زندان در جریان تبلیغات نمایش انتخابات اشاره کرد.
رامش سپهراد گفت جنگ باندهای درونی رژیم، سرانجام منجر به تضعیف تمامیت حکومت آخوندی می‌شود.
مدیر پیشین روابط عمومی کاخ سفید
پس از آن لیندا چاوز ضمن انتقاد از بی‌عملی دولت اوباما در جریان قیام سال ۱۳۸۸ مردم ایران، گفت: هم‌اکنون شاهد تظاهرات‌های هر چه بیشتری علیه رژیم ایران هستیم. دیدیم که تصاویر خانم رجوی را بر روی پل‌های هوایی نصب می‌کنند، در دوران انتخابات جزوات و پوسترهایی بر دیوارها نصب شد که محتوای آن اساساً «نه به انتخابات» و «نه به رئیسی، نه به روحانی» بود.
سفیر بلکول سفیرپیشین آمریکا درکمیسیون حقوق بشر درژنو
سفیر بلکول رژیم آخوندی را رژیمی غیر مشروع هم در زمینة داخلی و هم بین‌المللی توصیف کرد و گفت: «آنها صادرکنندة اصلی نه تنها تروریسم، بلکه هم‌چنین تعصب‌گرایی... هستند... ما وظیفه داریم تا به‌عنوان سازمان‌های غیر دولتی... و مدافعان مستقل حقوق بشر گوشه‌های تاریک عدم مشروعیت این رژیم را روشن سازیم... رژیم ایران به‌خاطر صدور تروریسم، یک خطر مستقیم برای ثبات بین‌المللی و پیشرفت صلح... و پیشرفت اقتصادی و فرهنگی است».
کن بلکول هم‌چنین با یادآوری دستاورد کارزارهای مقاومت ایران، بر لزوم استمرار تلاش‌های مشترک با هدف تغییر رژیم آخوندی تأکید کرد.
محمد سولامی رئیس مرکز مطالعات ایران در عربستان
محمد سولامی در سخنان خود در این بخش از برنامه به سوءاستفادة رژیم ولایت فقیه از آیین اسلام و شیعیان برای پیشبرد مقاصد قدرت‌طلبانة خودش پرداخت.
وی هم چنین گفت: «افراد گمان می‌کنند که در رژیم ایران «محافظه‌کار» و «اصلاح‌طلب» وجود دارد و شما به آن اشاره کردید؛ وقتی دربارة نظام کنونی صحبت می‌کنیم هیچ فرقی بین روحانی از یک طرف و احمدی‌نژاد و خامنه‌ای یا هر کس دیگری که بعداً بیاید وجود ندارد. همگی آنها بخشی از یک دستة کوچک هستند و مردم ایران را نمایندگی نمی‌کنند. مثلاً وقتی مردم در سال ۲۰۰۹ به خیابان‌ها آمدند و گفتند: «رأی من کو؟»، در واقع خواهان رأی‌شان نبودند، بلکه علیه رژیم ایران و تمامیت نظام ولایت فقیه بودند؛ این فقط بهانه‌یی برای رفتن به خیابان و برپایی تظاهرات بود».
سناتور رابرت توریسلی
پس از آن سناتور رابرت توریسلی تغییر در ایران را غیر قابل اجتناب دانست و تصریح کرد که کار ما این نیست که زمان این تغییر را مشخص کنیم؛ بلکه این مربوط به تاریخ است.
وی تأکید کرد: «کار ما این است که تضمین کنیم وقتی آن روز فرا برسد، یک ساختار آماده برای برخاستن وجود داشته باشد. این مسئولیت خانم رجوی، سازمان مجاهدین و ما به‌عنوان حامیان آنها است».
در ادامة پنل سوم کنفرانس در آستانة گردهمایی بزرگ مقاومت در پاریس، شماری از شخصیت‌ها و سایر شرکت‌کنندگان حاضر در جلسه سئوالات و نکات خود را دربارة موضوعات مورد بحث مطرح کردند.
پرویز خزایی نمایندة شورای ملی مقاومت در کشورهای نوردیک
پرویز خزایی نمایندة شورای ملی مقاومت در کشورهای نوردیک طی سخنانی تأکید کرد که تنها پاسخ برای پس‌زدن ایدئولوژی بنیادگرایانة آخوندها، یک ایدئولوژی پیشرو است. وی افزود: امروز خانم رجوی برای من یک سمبل است؛ یک زن مسلمان که برداشت تماماً متفاوتی از اسلام دارد؛ برداشتی که پادزهر بنیادگرایی است... ضروری است که ما یک الگو داشته باشیم... باید همة مسلمان خوب را علیه این ایدئولوژی وحشتناک، پست و مخرب متحد کرد.
ماریا النا الوردین، رئیس فدراسیون بین‌المللی زنان در امور حقوقی از آرژانتین
ماریا النا الوردین، رئیس فدراسیون بین‌المللی زنان در امور حقوقی از آرژانتین، طی سخنان کوتاهی با اشاره به تلاش‌های حکومت آخوندی برای زد و بند با دولت قبلی آرژانتین به‌منظور لاپوشانی نقش سرمداران رژیم در عملیات تروریستی بوئنوس آیرس در سال ۱۹۹۴، گفت: به‌عنوان یک حقوقدان، می‌خواهم فساد سیستم رژیم ایران در پروندة مربوط به آرژانتین را محکوم کنم.
جمال العواضی رئیس مرکز ملی حقوق بشر یمن
وی طی سخنانی تصریح کرد: در قانون اساسی رژیم ایران یک بند بسیار روشن دربارة صدور «انقلاب» وجود دارد... در یمن حوثی‌ها... ابزار رژیم ایران در منطقة ما و در کشور من هستند... آنها شروع به تغییر سیستم آموزشی کرده‌اند... که منجر به ایجاد تروریست‌های جدید خواهد شد... رژیم ایران تنها رژیم تروریستی در جهان است که از گروه‌های تروریستی حمایت می‌کند... اکنون زمان اقدام است و نه حرف... باید اقدامات بیشتری علیه این رژیم در پیش گرفته شود... چون رژیم ایران تروریست‌های بیشتری را در سراسر جهان به‌وجود خواهد آورد... اگر این رژیم به صدور.... بنیادگرایی.... و تروریسم خود به جهان ادامه بدهد...، همه جهان... از آن زیان خواهد دید.
