ابعاد این وضعیت وخیم که قریب ۱۱ میلیون کارگر را در برگفته، به حدی است که بسیاری از آنان در بهترین حالت در زیر خط فقر زندگی می‌کنند. حقوق‌های ناچیز، سرکوب، وجود قراردادهای سفید و موقت به موازات نبود بیمه‌های اجتماعی و درمانی و یا آسیب‌پذیری شدید کارگران محروم در محیط‌های کارگری و کارگاه‌ها تماماً گوشه‌هایی از ستم آخوندی است که بر این قشر ۴۰ میلیونی به انضمام خانواده‌هایشان اعمال می‌گردد.

این وضعیت بحرانی را یک کارگزار حکومتی در بخش کارگری اینگونه به تصویر کشیده است: «در حال حاضر ۹۵ درصد قراردادهای کار در کشور ما موقت است». (خبرگزاری حکومتی ایسنا ۱۳ مرداد ۹۶)
ترجمان این سخنان به معنای باز گذاشتن دستان آلوده کارفرمایان حکومتی برای غارت، سرکوب و اخراج کارگران محروم از محیط‌های کارگری است.بر این سیاق است که هر روز شاهد پیوستن کارگران بیشتری به خیل عظیم بیکاران هستم. به موازات این واقعیت نیز باید به وجود گسترده قراردادهای سفید در دیکتاتوری خامنه‌ای اشاره نمود تا تصویر جامع‌تری از بحران تماماً سازمانداده شده حکومتی علیه کارگران و زحمتکشان میهن امان به دست آید.

این کارگزار رژیم در ادامه به اعتراف به واقعیت سازمانداده شده حکومتی می‌افزاید: «قرار بود وزارت کار آیین‌نامه تبصره دو ماده ۷ را تدوین و ابلاغ کند ولی متأسفانه از زمان تصویب قانون کارهیچ دولتی زیر بار این کار نرفت و تکلیف کار مستمر و غیر مستمر روشن، در صورتی که اگر در همان روزها آیین‌نامه مذکور نوشته می‌شد با چالش قراردادهای موقت در کارهای دائم روبه رو نبودیم».
همچنین به موازات این تبعیضات حکومتی باید به وضعیت وخیم امنیت شغلی و یا موضوع ایمنی در محیط‌های کارگری و وجود آمار بسیار بالای سوانح که تماماً به دلیل قدیمی بودن سیست های ایمنی، بروز نبودن تجهیزات و وسایل و محیط‌های کارگری اشاره نمود.
وضعیت به‌قدری بحرانی است که به گفته متولیان فاسد آخوندی، اکنون کارگاه‌ها و محیط‌های کاری به قتلگاه کارگران تبدیل شده است.

کمتر روزی است که رسانه‌های حکومتی اخبار دردناک مربوط به سوانح کاری را منتشر نکنند. در این رابطه بنا برداده های رژیم، جامعه کارگری ایران سالانه با رقمی حدود «۱۴۰۰ سانحه کاری» یعنی در هر روز قریب ۳ سانحه، و یا «۸۴۰۰بیماری در محیط‌های کارگری» روبرو است. سوانحی مانند معدن گلستان، سقوط از بلندی در کارگاه‌های ساختمانی، آتش‌سوزی عامدانه در ساختمان پلاسکو و مواردی از این قبیل به یقین تماماً از برکات شوم این رژیم ضد کارگری در ایران می‌باشند.