در این بیانیه آمده است:
جمعی از زندانیان سیاسی و عقیدتی گوهردشت در اعتراض به شرایط بیرحمانه، غیرانسانی و تحقیرآمیز در این زندان فوق امنیتی دست به اعتصاب غذا زده اند.

زندانیان سیاسی اخیرا به بند جدیدی منتقل شده اند که شرایط آن خفقان آور توصیف شده است. آنها در اتاقهایی با پنجرههایی که با ورق فلزی پوشانده شده، نگهداری میشوند و از دسترسی به آب آشامیدنی سالم، غذا و تخت کافی محروم گشته اند. آنها همچنین از ملاقات حضوری با خانواده و دسترسی به تلفن که معمولا در سایر نقاط زندان موجود است،منع شده اند.

ماگدلنا مغربی، معاون بخش خاورمیانه و شمال آفریقا عفو بین الملل، گفت: «این واقعا مایه سرافکندگی است که شرایط یک زندان آنقدر نامناسب شود که زندانیان احساس کنند باید برای رعایت ابتدایی ترین استناداردها برای حفظ کرامت انسانی دست به اعتصاب غذا بزنند. این وضعیت ضرورت فوری اصلاح نظام بیرحمانه زندانها در ایران را برجسته میکند».

در روز ۸ مرداد، حدود ۵۳ زندانی سیاسی با خشونت به بند ۱۰ زندان گوهردشت منتقل شدند.

دست کم ۱۷ زندانی سیاسی در اعتراض به این انتقال دست به اعتصاب غذا زده اند.

براساس اطلاعاتی که توسط سازمان عفو بین الملل به دست آمده، در روزهای نخستین، مقامات به قصد تنبیه اعتصاب کنندگان، برخی از آنها را تا حداکثر ۱۲ روز در سلول انفرادی نگه داشتند.

ماگدلنا مغربی گفت: «مقامات ایران با زندانی کردن دهها زندانی عقیدتی پس از محاکمه های به شدت ناعادلانه تعهدات حقوق بشری خود را زیر پا گذاشته اند. زندانیان عقیدتی اصلا نباید پشت میله های زندان باشند اما به جای آنکه از زندان آزاد شوند، با نگهداری در شرایط اسفناک مورد آزار و مجازات مضاعف هم قرار میگیرند.»

عفو بین الملل اطلاعاتی مبنی بر این که مقامات زندان پنجرههای بند ۱۰ را با ورقه ای فلزی پوشانده و تمام درها و منافذ را جوشکاری کرده دریافت کرده است. این امر موجب گردش هوای محدود و بوی نم در اتاقها شده و سلامت زندانیان، به ویژه کسانی که از بیماریهای جدی رنج میبرند، را به خطر انداخته است.

زندانیان همچنین از اقدام بیسابقه نصب دهها دوربین امنیتی و دستگاههای شنود در سرتاسر این بند زندان، حتی در توالتها و حمامها، ابراز خشم کرده اند، که مصداق نقض جدی حق حریم خصوصی آنها است.

به نظر میرسد این اقدامات سرکوبگرانه همراه با ممنوعیت دسترسی به تلفن و ملاقاتهای حضوری، بخشی از تلاش هماهنگ مقامات رژیم ایران است برای از بین بردن ارتباط زندانیان سیاسی با دنیای خارج و محدود کردن درز اطلاعات درباره موارد متعدد نقض حقوق بشر که زندانیان به طور مرتب در زندان گوهردشت از آن رنج میبرند.

زندانیانی که در بند ۱۰ هستند به آب آشامیدنی سالم دسترسی ندارند، زیرا دستگاههای تصفیه آبی که آنها با هزینه خود آن را خریداری کرده اند پس از انتقالشان جابه جا نشدند. مقامات همچنین اجازه انتقال یخچال، غذا و وسایل آشپزی که زندانیان به تدریج در طول سالها با بودجه خود خریداری کرده اند را نداده و زندانیان مجبور شدهاند تا با غذای زندان سر کنند.

ماگلدنا مغربی گفت: «شرایط وحشتناک زندان گوهردشت به یک الگوی رفتاری بی رحمانه و غیرانسانی اشاره دارد که مقامات ایران در برخورد با انسانهای در بند دائما به کار میگیرند. بر اساس استانداردهای بین المللی حقوق بشر، با همه زندانیان باید با کرامت و انسانیت رفتار شود. کسانی که نیازمند مراقبتهای ویژه پزشکی هستند باید به بیمارستانهای خارج از زندان منتقل شوند».

در جریان انتقال به بند ۱۰، زندانیان گفته اند که توسط ماموران مورد ضرب و شتم قرار گرفته و همچنین از برداشتن داروهای تجویزی و وسایل شخصی از جمله لباس، کتاب و نامهشان جلوگیری شده است. ماموران متعاقبا بعضی از وسایل شخصی آنها، از جمله دفترچه های یادداشت، نامه، عکس و دیگر اشیایی که آخرین منبع آرامش خاطر آنها در شرایط سخت زندان بوده، را از بین بردهاند.

زندانیان در اعتصاب غذا خواستههای متعددی دارند از جمله بازگشت وسایل شخصی، جبران خسارت و رسیدگی فوری مقامات به شرایط اسفناکی که سلامت جسمی و روانی آنها را در معرض خطر جدی قرار داده است.

سازمان عفو بین الملل از مقامهای رژیم ایرانی خواسته تا اجازه دهند بازرسان بین المللی، از جمله گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد در مورد وضعیت حقوق بشر در ایران، به طور مستقل و بدون اعلام قبلی از زندان گوهردشت و سایر زندانهای کشور بازدید به عمل آورند.
سایت عفو بین الملل ۳۱ مرداد ۹۶