در آغوش آفتاب و باد
بر بالا بلندترین قله ها
به اهتزاز در آورده است
و می ستایم صلابت صخره سایت را
که توفانها و امواج وحشی را
به سخره گرفته است
اینگونه مقتدر و پر شکوه
پرچمدار عصیان انسان
در تقابل با زر و زور و تزویر.

ای نماد مجسم تقدیس آدم
در مقابل شیطان،
راز بزرگ آفرینش را
در تو باید جستجو نمود
تو از کدامین خورشید
از کدامین بهار
و از کدامین حقیقت محض
برآمده ای
که شب با تمامی هیبت ظلمانی خویش
 اینگونه از هراس نام تو می گریزد،
شتابان
سرخ ترین سرودهای زمانه
نثار تو باد
که باور آفتاب را
در قلوب ما به بار نشانده ای
نامت را به خاطر می سپارد
تاریخ
بر پرچم سپید نام تو، بوسه می زنم