ولی‌فقیه ارتجاع حتی کلامی از آنچه ترامپ در مورد رژیم آخوندی گفته است برزبان نیاورد و به جای آن گفت: شما شنیدید نطق ابلهانه‌ی این رئیس‌جمهور آمریکا در سازمان ملل را. لابد مستقیم یا غیر مستقیم این حرفها را شنیده‌اید. شاید بیست دروغ واضح در این سخنرانی وجود داشت؛ یک صحبت آشفته، که نشان‌دهنده‌ی این است که هم عصبانی‌اند، هم درمانده‌اند، هم از لحاظ فکری دچار مشکل و عقب‌ماندگی هستند».
بعد از این فرافکنیها، خامنه ای اضافه کرد: «حالا من کاری ندارم به اینکه او چه گفته و چه‌جوری گفته؛ آنچه من میخواهم بگویم این است که چرا عصبانی‌اند. بحث پیشرفت ما است دیگر؛ این مسئله‌ی عصبانیّت مسئله‌ی مهمّی است. در این سخنرانی بیش از همه چیز،آنچه واضح بود، عصبانیّت بود».
ولی فقیه ارتجاع سپس به گزافه‌گوییهای مضحکی در باره پیشرفتهای نظام آخوندی- که رئیس جمهور تحت امرش، آن را در «۳۸سال اعدام و زندان»، خلاصه کرده است- پرداخت و از جمله مدعی شد که علت عصبانیت رئیس جمهور آمریکا این است که در شانزده سال گذشته، رژیم آخوندی توانسته جلو نقشه های آمریکا در خاورمیانه را بگیرد ولی به کلی از یاد برد که در سالهای دهه ۸۰ سران رژیم نقشه‌ها و جنگهای آمریکا به‌خصوص در عراق را بهترین هدیه برای خود توصیف می‌کردند و دست به دامن بمب افکنهای آمریکا شده بودند تا برای نشان دادن صداقت خود مجاهدین را بمباران و نابود کنند و صراحتاٌ می گفتند خداوند ثمرات این جنگهای پرفاجعه را در کیسه آخوندها ریخته و ادامه حکومتشان با انفجار بمبها در بغداد و بیروت تضمین میشود.
خامنه ای ضمن دروغها و ناسازگوییهای بی‌دنده و ترمز خود، با گردن کج و ذلت بسیار، بفرمازدن رئیس جمهورش به قدرتهای جهان برای حضور درسر سفره دارایها و منابع ملت ایران را تکرار کرد و با درماندگی در باتلاق زهر اتمی گفت:
من نمیگویم با دنیا قطع رابطه کنید، این اصلاً نظر بنده نیست. از اوّل انقلاب، بنده جزو آن آدمهایی بودم که اصرار داشتم بر ارتباط ــ ارتباط با اطراف دنیا ــ الان هم همان عقیده را دارم، لاکن بحث من اینه که ما پای قدرتمند و طبیعی خودمان را با عصای بیگانه عوض نکنیم. اینکه به‌جای اینکه روی پای خودمان بایستیم و به پای خودمان تکیه کنیم، به عصای بیگانه تکیه کنیم،این خطا است، با دنیا کارباید بکنیم، حرفی نداریم،الزاماتی هم داره و کار کردن با دنیا قهراً الزاماتی دارد، آن الزامات را هم قبول میکنیم و به ‌دوش میگیریم، منتها تکیه‌ی به خارج نمیکنیم؛ چون دشمن ما در بیرون محیط جامعه و کشور ما زیاده، یک جبهه‌ی دشمن در مقابل ما است. خب الحمدللّه تا امروز ا این جبهه راما بهش ضربه زده‌ایم، [آن را] شکست داده‌ایم، عقب راندیم، بعد از این هم همین خواهد بود.