در عین حال، فریادهای دردآلود باند خامنهای قابل فهم است. زیرا قیام کنندگان مهمترین مظهر نظام ولایت فقیه را لگدکوب کرده و خواست قطعی جامعه ایران برای به زیر کشیدن تمامیت نظام ولایت فقیه را ابراز کردهاند.
چنان که خامنهای امروز گفت: «به امام اهانت بشود، به عکس امام اهانت بشود، این کار کمی نیست، کار کوچکی نیست، دشمنان از این کار خیلی خوشحال شدند، فقط خوشحالی نیست تحلیل هم میکنند، و بر اساس آن تحلیل تصمیم میگیرند»
بله آنچه جوانان شجاع ایران در قیام شانزده آذر کردند، کار کمی نبود. بنیانگذار این رژیم ضدبشری،هیولای شقاوت و خونریزی که حکم قتل عام سی هزار مجاهد و انقلابی را در سال 67 صادر کرد، کسی که در سالهای 60 و 61 گاه روزانه چند صد زندانی سیاسی را اعدام میکرد، و کسی که کردستان را به خاک و خون کشید و یک جنگ ضدمیهنی هشت ساله را به مردم ایران و عراق تحمیل کرد، اکنون آماج خشم و بیزاری قیام کنندگان است. این کار کمی نیست.
خانم رجوی خاطرنشان کرد که رژیم ولایت فقیه در تنگنای قیام سراسری مردم ایران اشتباه بزرگی مرتکب شد که به دست خود لگدمال شدن عکس خمینی توسط دانشجویان را وسیعاً منعکس کرد. امروز رئیس مجلس ارتجاع با گفتن این که « آن صحنه موهن که در تلویزیون منعکس گردید مربوط به دانشجویان نمی شود» کوشید این اشتباه را رفع و رجوع کند. اما آب رفته به جوی بر نمیگردد.
اکنون رژیم ولایت فقیه تلاش میکند هم باند مغلوب را بکوبد و به کرنش و تمکین بکشاند و هم با انواع ترفندهای جنگ روانی و تبلیغی مردم را از سرکوبگریهای هرچه بیشتر بترساند.
اما واقعیت این است که این رژیم در شش ماه گذشته حداکثر توانایی و ظرفیت خود برای سرکوب را به کار گرفته و دیگر چیزی در آستین ندارد. به علاوه بنا به گزارشهای متعدد، نیروی بسیج و سپاه پاسداران بر اثر آمادهباشهای مستمر و زیر فشار خشم و بیزاری عمومی به شدت فرسوده و ناتوان شدهاند و اکنون جلوگیری از انفعال و ریزش آنها به مسأله مبرمی برای رژیم تبدیل شده است. از این نظر نیز جنگ روانی و گرد وخاکهای این رژیم پوسیده کاری از پیش نخواهد برد و نمیتواند قیام توفنده مردم ایران را از ادامه و گسترش بازدارد.