این وضعیت در حالی است که بنابرآمارهای حکومتی، میزان فرسایش خاک کشور طی سالهای اخیر و به ویژه با بروی کار آمدن دیکتاتوری مذهبی، با رشدی معادل «دو نیم درصدی» نسبت به استاندارهای جهانی روبرو شده است.
یک کارشناس مسائل خاک در حاکمیت آخوندی ضمن اعتراف به این روند مخرب گفت: «فرسایش خاک در ایران سالانه حدود ۱۶ تن در هکتار است، در دنیا متوسط فرسایش خاک حدود ۶ تن در هکتار است. این رقم نسبت به متوسط دنیا خیلی بالاست و سبب تخلیه عناصر غذایی خاک میشود و خاک زراعی ما را دچار مشکل میکند. البته این فقط در اراضی زراعی اتفاق نیفتاده و در جنگلها، تپهها، مراتع، دامنهها، کوهها و ... نیز شاهد این اتفاق هستیم». (خبرگزاری حکومتی مهر ۲۰ آبان ۱۳۹۶)
به یقین یکی از دلایل مهم در این راستا همان وجود فساد، غارت و چپاول در حاکمیتی است که متولیان عاج نشین آن، هدفی بهجز پر کردن جیبهای خود از اموال ملی را در سر ندارند. بر این سیاق است که اکنون در میهن امان شاهد رشد قارچگونه انواع و اقسام باندهای مافیایی مانند «مافیای آب، خاک، کویر و یا دریا» هستیم. همچنین باید به نبود استاندارهای بروز شده برای تقویت خاک بهویژه خاک کشاورزی و نبود بودجههای عمرانی و نیز سوء مدیریت در این رژیم ضد ایرانی اشاره نمود تا پازل مصائب و بحرانها تکمیل گردند، زیرا بخش عمده صنعت کشاورزی کشور در دستان سپاه پاسداران و جریانی مافیایی بنام «جهاد کشاورزی» است.
این کارشناس در ادامه میافزاید: «استفاده از کودهای شیمیایی، سموم، پسابها، استفاده از آبهای شور، آبهای نامتعارف که املاح شان بالا است باعث آلودگی خاک میشود».
همچنین وی در پاسخ به آینده تیره و تار در زمینه روند فرسایش خاک و تبعات مخرب آن بر سلامتی و تامین مواد غذایی برای آحاد کشور ادامه میدهد: «اگر این اتفاق رخ ندهد، در آینده با خطرات جدی روبرو خواهیم شد و این یک تهدید جدی است؛ اگر خاک را از دست بدهیم سایر برنامههای مدیریتی بخش کشاورزی را به مخاطره میاندازیم از جمله مدیریت آب و مدیریت تولید. وقتی این عوامل به خطر بیفتد امنیت غذایی به خطر میافتد و وقتی امنیت غذایی به خطر بیفتد امنیت سیاسی، اجتماعی و اقتصادی به خطر میافتد».
بدینسان ملاحظه میشود که چگونه یکی از زیربناهای مهم در کشور یعنی صنعت کشاورزی در آیندهای نزدیک با بحرانهای لاعلاج روبرو خواهد شد. همین وضعیت نیز سالیان پیش برای بسترها و منابع آبی در ایران اتفاق افتاد و با وجود هشدارهای مکرر کارشناسان و سازمانهای بینالمللی و در نبود تمایل حاکمیت آخوندی برای حل بحران، متأسفانه اکنون به روند روبه رشد خشکسالی در بخش های بزرگی از کشور انجامیده است.