بر این سیاق رسانه‌های حکومتی از رشد دویست درصدی قربانیان آلودگی هوا در شهرهای کشور خبر داده‌اند.

این وضعیت بحرانی و غیرقابل برگشت در حالی است که رژیم آخوندی با امضاء تعهدات بین‌المللی به‌ویژه پروتکل‌های منصوب به پاریس، متعهد گردیده تا قدم‌های سازنده برای جلوگیری از آلودگی هوا و رشد آلاینده‌ها بردارد؛ اما با نیم‌نگاهی به داده‌های اخیر به‌خوبی می‌توان ارزیابی نمود که تمامی قول و قرارهای دولت آخوند روحانی برای مبارزه با آلودگی هوا صرفا نمایشی بوده و گسیل هیئت‌های مختلف حکومتی به اجلاس مختلف بین‌المللی نیز تماما مصرف تبلیغاتی داشته است.

یک گزارش حکومتی ضمن اعتراف به این روند مخرب می‌نویسد: «هر ساعت دو نفر در ایران به علت آلودگی هوا می‌میرند. آماری تکان دهنده که البته هیچ مسئولی را به تحرک وانداشت». (سایت حکومتی دنیای اقتصاد ۱۹ آذر ۱۳۹۶)
به یقین زمانیکه مسئول محیط‌زیست در یک حاکمیت قرون وسطایی، یک سفارت گیر و تروریست معروف می‌باشد و بسیاری از سرمایه‌ها و اموال ملی درب بست در اختیار ارگان‌های مافیایی و سرکوبگری مانند سپاه پاسداران و زیر شبکه‌های اقتصادی آن قرار می‌گیرد، وضعیت آب‌وهوا و محیط‌زیست کشور بهتر از این نخواهد شد.

وجود خودروهای آلوده و غیر استاندارد، تولید بنزین داخلی با درصد بزرگی از منو اکسید و اکسید کربن، عدم سرمایه‌گذاری دولت آخوند روحانی در زمینه محیط‌زیست و مبارزه با آلودگی هوا، ترافیک سنگین در بزرگ شهرها، تخریب عامدانه جنگل‌ها و منابع طبیعی کشور، نبود سیستم‌های فیلترگذاری برای بسیاری از کارخانه‌ها، تصفیه خانه‌ها و پتروشیمی و همچنین عدم تمایل رژیم برای خروج از بحران تنها گوشه‌هایی از این وضعیت مخرب می‌باشد.
بر این اساس شاهد رشد تلفات انسانی با انواع و اقسام بیماری‌های تنفسی، سرطان، کلیه و ریوی پوستی و چشم می‌باشیم. یک نمونه آلودگی هوا که با خود شن ریزه‌ها و یا توفان‌های نمک را پدیدار نموده و جان میلیون‌ها هموطن را در خطر قرار داده است، می‌توان به‌خوبی در حاشیه دریاچه ارومیه و یا تالاب هورالهویزه مشاهده نمود.

همچنین ابعاد این بحران زیست‌محیطی به‌قدری عظیم است که به گفته یک کارشناس مسائل زیست‌محیطی اکنون جان قریب “۳۵ درصد » از جمعیت کشور را به خطر انداخته است. وی در این رابطه می‌گوید: «بیشتر آلودگی کشور در کلانشهرها شامل تهران، کرج، مشهد، اصفهان، تبریز، شیراز و اهواز و چند شهر صنعتی دیگر مانند اراک، یاسوج و نیز شهرها و مناطقی که تحت تاثیر عواملی مانند ریزگردها قرار دارند مانند کرمانشاه و برخی مناطق استان‌های غربی و استان سیستان و بلوچستان بروز و ظهور دارد. جمعیت این نواحی و شهرها به طور تقریبی ۲۰ تا ۲۵ میلیون نفر خواهد بود؛ یعنی ۳۰ تا ۳۵ درصد جمعیت کشور».

این گزارش در ادامه به وجه دیگری از ابعاد تلفات انسانی اشاره کرده و می‌افزاید: «آمار رسمی مرکز آمار ایران نشان می‌داد که در هر ساعت حدود ۴۰ نفر در کشور فوت می‌کنند. یک تقسیم ساده نشان می‌دهد که در سال ۹۳، بر اساس آمار رسمی حدود یک بیستم یعنی ۵ درصد مرگ و میرهای کشور بر اثر آلودگی هوا بود».