یک رسانه حکومتی می نویسد: چهره کلی شهر (سرپل ذهاب) تفاوت چندانی با روزهای اولیه زلزله ندارد. اغلب افراد همچنان در چادر هستند و نسبت کانکس به چادر در مقیاس کلی شهر، ناچیز است.
خبرگزاری رسمی رژیم نیز با اشاره به ابعاد خسارات زلزله کرمانشاه می نویسد: براساس ارزیابی صورت گرفته از ۸۴ هزار واحد مسکونی شهری و روستایی آسیب دیده، حدود ۱۸ هزار واحد مسکونی کاملا تخریب شده و ۵۰ هزار واحد نیز خسارت جدی دیده اند.
در حال حاضر ۸۵ هزار تن خارج از خانه ها زندگی می کنند.
فرماندار سرپل ذهاب می گوید بیشتر زلزله زده‌ها هنوز منتظر تحویل کانکس ها هستند.
وی قطعی مکرر و طولانی مدت برق در شب ها در محله های مختلف این شهرستان را از دیگر مشکلات مردم زلزله زده در فصل سرما عنوان کرد.
حشمت‌الله فلاحت‌پیشه عضو مجلس آخوندی از اسلام‌آباد غرب و دالاهو نیز می گوید: در شرایطی که در فصل سرما و برف و بوران هستیم هنوز اسکان موقت زلزله زدگان و نصب کانکس‌ها تمام نشده است. تنها ۱۵۰۰ کانکس از سوی خیرین مردمی به مناطق فرستاده و نصب شده است.
قرار بود روزانه ۴۰۰ کانکس نصب شود که این اتفاق رخ نداده و مردم از این روند ناراضی هستند. برخی از روستاها هنوز کانکس ندارند و مردم در چادر و در سرما زندگی می‌کنند نمونه بارز آن مردم ساکن در مسکن مهر اسلام‌آباد غرب هستند.
هنوز مشکل حمام مردم رفع نشده است.
یک رسانه دیگر رژیم می نویسد: مشهودترین مشکل سرپل‌ذهاب در حال حاضر، مسائل بهداشتی است. دستشویی و حمام سیار به اندازه کافی در اغلب محله‌ها وجود ندارد و این گلایه مشترک اکثریت مردم است. همین تعداد کانتینرها و کانکس‌های سرویس بهداشتی و حمام هم به گفته مردم درست در محله‌های شهر توزیع نشده. در بعضی محله‌ها مثل فولادی، میراحمد و زعفران که تقریبا با خاک یکسان شده، دستشویی و حمام سیار یا نیست یا بسیار کم است. شهر متاسفانه بسیار آلوده است. از طرفی هوای شهر به دلیل تخریب‌ها و جمع‌آوری نخاله‌ها و آواربرداری‌ها به شدت غبارآلود است، از طرف دیگر فاضلاب‌های چادرها و کانکس‌ها در کمپ‌های اسکان موقت، در معابر و محل تردد و عبور و مرور مردم جاری است.
در این شرایط اسفناک یک رسانه رژیم به برخورد زن ستیزانه و ارتجاعی کارگزاران رژیم با زنان مصیبت دیده در مناطق زلزله زده اشاره می کند و می نویسد: نگاه عجیب برخی از مسئولان دولتی به اسکان بانوانی که در جریان زلزله کل خانواده خود را از دست داده اند باعث شده تا با واکنش های تندی از سوی مردم روبه رو شود. سوال اینجاست که بعد از وقوع این حادثه بزرگ و دردآور باز هم نگاه های جنسیتی و طبقاتی باید در ارائه حداقل های خدمات رسانی از سوی مسئولان دولتی و بنیاد مسکن برای زلزله زدگان حاکم باشد؟.
