این در حالیست که نگرانی نسبت به وضعیت جوان‌ترین زندانی سیاسی در ایران وجود دارد.
وی که روز ۸ آذر ماه؛ پس از ضرب و شتم وحشیانه و ضربه به سر و صورتش؛ با بدن مصدوم و مجروح اعتصاب غذای خود را شروع کرد هم اکنون بر اثر کوبیدن ضربات سنگین بر قفسه سینه اش دچار مشکل قلبی شده و همچنین با تب و لرز دست به گریبان است.
با این وجود از درمان و رسیدگی پزشکی مورد نیاز محروم است. وی همچنین از تماس و ملاقات با خانواده محروم نگه داشته شده است.
در روزهای اخیر زندانیان سیاسی تبعیدی همبند وی در زندان مرکزی اردبیل در خصوص وضعیت او نامه ای به خانم عاصمه جهانگیر گزارشگر ویژه ملل متحد نوشته و از او کمک خواستند. آنها در دادنامه خود نوشتند: «ما و دوستمان صابر ملک رئیسی گناهی جز بلوچ و اهل سنت بودن نداریم».
محمدصابر ملک رئیسی، زندانی سیاسی بلوچ درحال حاضر نهمین سال از دوران محکومیت ۱۵ ساله خود را در بند هفت زندان اردبیل، هزاران کیلومتر دور‌تر از محل زندگیش، چابهار، سپری می‌کند.
او در سال ۱۳۸۸ وقتی ۱۵ ساله و دانش آموز سال دوم دبیرستان بود از سوی ماموران امنیتی بازداشت شد. این نوجوان بلوچ به اتهام همکاری با گروه‌های مخالف نظام به ۱۵ سال حبس در تبعید محکوم شد. به گفته خودش زیر بدترین‌شکنجه‌ها از او به اعتراف گرفته‌اند. ما و دوستمان صابر ملک رئیسی گناهی جز بلوچ و اهل سنت بودن نداریم.
بنا به گفته نزدیکان صابر: «زمانی که محمدصابر بازداشت شد ۱۵ سال سن داشت در حالی که رسانه‌ها نوشته بودند ۱۷ ساله است. اینجا در زاهدان، معمولا شناسنامه نوزادان را یک سال جلو‌تر می‌گیرند بنابراین، هنگام بازداشت در شناسنامه ۱۶ ساله بود در حالی که سن واقعی او در زمان بازداشت ۱۵ سال بود».
به گفته وی ماموران امنیتی به خانواده محمدصابر گفته‌اند جرمش سیاسی بوده در حالی که اصلا هیچ جرمی نداشت و پرونده‌سازی کردند، آن هم فقط به خاطر برادرش، عبیدالرحمن، که آن زمان ۲۰ ساله بود. نیروهای امنیتی گفته‌اند اگر برادر محمدصابر بیاید او را آزاد می‌کنیم اما عبیدالرحمن نزد خانواده نیست و به آنها دسترسی ندارد. محمدصابر به عنوان گروگان در زندان است.
او به دو سال حبس محمدصابر ملک رئیسی در زندان اطلاعات زاهدان اشاره می‌کند و می‌افزاید: «آن زمان، چون در سن قانونی نبود به او حکم ندادند، بعد از دو سال به زندان اردبیل منتقل شد. الان دقیقا هشت سال و نه ماه است که محمد صابر ملک رئیسی در زندان بسر می‌برد.»
مادر محمدصابرملک رئیسی در طول این مدت دو بار توانسته به ملاقات پسرش به اردبیل برود. پدر او هم فلج است و قادر به راه رفتن نیست. پدر محمدصابر از زمانی که پسرش به زندان اردبیل منتقل شد او را ندیده است. به دلیل هزینه رفت و آمد و دور بودن مسافت میان چابهار و اردبیل خانواده او امکان ملاقات و رفتن به اردبیل را ندارند.
نامه سرگشاده دادعلی ملک رئیسی، پدر محمدصابر ملک رئیسی، را منتشر کرد که در آن ضمن شرح شکنجه‌ها و فشارهای روانی وارد شده بر فرزندش در زندان اردبیل خواهان انتقال این زندانی به زندان چابهار شده بود.
محمدصابر ملک رئیسی از ۸ آذرماه ۹۶ در اعتراض به آزار‌ها و شکنجه‌های مکرر مسئولان زندان و نیز درخواست برای انتقال وی به زندان چابهار دست به اعتصاب غذا زده و هم اکنون ۲۸ روز است که در اعتصاب غذاست.
بر اساس اخبار موثق از منابع مطلع؛ محمدصابر گفته است تا وقتی به شکایت‌هایش رسیدگی نشود اعتصاب غذای خود را نمی‌شکند؛ مادر و پدر او هم به جز آب و چای، لب به غذا نمی‌زنند و گفته‌اند تا وقتی صدای فرزندمان را نشنویم لب به غذا نمی‌زنیم.
همین منبع موثق با تاکید بر اینکه خانواده محمدصابر حتی امکان برقراری تماس تلفنی هم ندارند می‌افزاید: «خانواده محمدصابر به همه سازمان‌ها و نهادهای مسئول مراجعه کرده‌اند، از اطلاعات زاهدان گرفته تا دادستانی و استانداری نامه‌نگاری کرده‌اند، اما هیچ کس جوابگوی آنها نبوده است. محمدصابر در زندان تهدید شده و بار‌ها مورد آزار و اذیت و شکنجه قرار گرفته است».
در خصوص خطراتی که این زندانی جوان را در زندان اردبیل تهدید می کند اینکه: «محمدصابر را تهدید کرده‌اند که اگر یک روز به آزادشدنت مانده باشد نمی‌گذاریم زنده از این زندان بیرون بروی. پرویز سورآذر، رئیس جنایتکار حفاظت زندان اردبیل، همیشه به او توهین می‌کند و مورد اذیت و آزارش قرار می‌دهد، زندانیان را علیه محمدصابر تحریک می‌کند که او داعشی و دشمن ما است. سورآذر به هر دلیلی زندانیان را تحریک می‌کند تا با او دشمنی کنند».
به گفته منبع آگاه نزدیک به خانواده محمدصابرملک رئیسی، در زمستان سال پیش محمدصابر را ۱۴ ساعت دست و پا بسته به میله پرچم واقع در حیاط زندان اردبیل بستند تنها به این خاطر که گفته بود چرا حمام و دستشویی‌ها را می‌بندید؟ می‌خواهیم وضو بگیریم. مسئولان زندان فقط روزی دو بار حمام و دستشویی‌ها را باز می‌کنند.
پیش از این نیز، این زندانی سیاسی پس از یک اعتصاب غذای ۲۰ روزه، در دو نامه با عنوان‌های «از تخت شکنجه‌ای به نام معجزه تا تهدید به اعدام» و «شب‌ها تا صبح بازجویی همراه با شکنجه می‌شدم» خطاب به عاصمه جهانگیر، گزارشگر ویژه سازمان ملل در مورد حقوق بشر ایران، خواستار رسیدگی به وضعیت خود و سایر زندانیان عقیدتی در ایران شده بود.
منبع نزدیک به این زندانی سیاسی در ادامه می‌گوید: «به جز پرویز سورآذر، فرهاد نوروزی و غفور صادق‌زاده، رئیس جنایتکار زندان و افسر نگهبان زندان اردبیل، بدون دلیل برخوردهای بدی با او می‌کنند. چند روز پیش هر سه نفر آنها در حالی که دست و پای او بسته بوده، وی را کتک زده بعد او را به قرنطینه منتقل کردند. در قرنطینه نیز زندانی دیگری که از پیش علیه محمدصابر تحریک شده بود انتظار او را می‌کشید تا با او درگیر شود. آن زندانی، ظرف سه ساعت، سه بار با محمد صابر درگیر شده بود».
همین منبع اضافه می کند: «به محمد صابر گفته‌اند می‌توانی از زندانی‌ها شکایت کنی او گفته من فقط از سه نفر از مسئولان زندان شکایت دارم؛ پرویز سورآذر، فرهاد نوروزی و غفور صادق‌زاده».
محمدصابر ملک رئیسی در فروردین ماه سال جاری از زندان اردبیل برای انجام رسیدگی‌های پزشکی به زندان اوین منتقل و پس از سه ماه به زندان مرکزی اردبیل بازگردانده شد.
