با درود به جانباختگان قیام دی ماه و ابراز حمایت و پشتیبانی از قیام به حق تان در جای جای میهن اشغال شده .
این خشم فرو خورده، نتیجه ی چهار دهه خشونت و اختناق، سرکوب، قتل عام، نسل کشی،زندان، بیکاری، فقر، فحشا، اعتیاد، تورم، کارتون خوابی، بهره کشی از کودکان، بهره کشی از کارگران و زحمتکشان، زن ستیزی، آگاهی ستیزی و آزادی ستیزی است.
در کنار این همه مصیبت و انسان ستیزی هزینه های خارج از تصور برای صنایع هسته ای و موشکی و تسلیحاتی، فروش منابع کشور از آب و خاک و معادن و نفت، اختلاس های نجومی و بی آیند ه گی میلیونها جوان در داخل ایران را باید اضافه کرد.
هزینه هایی که از جیب و سفره ی نان ملت ایران ربوده شده است .
هزینه های نجومی که از جیب ملت ایران ربوده میشود تا در اختیار حزب الله لبنان و ده ها نیروی تروریستی دیگر در عراق و یمن و سوریه قرار گیرد و به این وسیله بنیادگرایی و تروریسم اسلامی به همه جا صادر شود و آرامش و نا امنی را در منطقه دامن بزند.
آری ! این خشم فرو خورده سرباز کرده است .این قیام یک حرکت اعتراضی ساده و یک احساسات آنی یا جناح بندی شده نیست . این قیام عکس العمل و نتیجه آن اعمال است. اعتراضات و خیزش های دهه ی ۶۰، ۷۰و ۸۰ را به وحشیانه ترین شکل آن سرکوب کردید . اما این بار دیگر به آخر خط رسیده اید فرو دستان به پا خواسته اند و تا سرنگونی شما پیش می روند .
 این ستم دیدگان چیزی برای از دست دادن ندارند جز زنجیرهای اختناق و فقر و ستم و بیکاری بر دست ها وپاها و زندگی شان.
 این درد مشترک سبب اتحاد در میان مردم سراسر ایران شده است تا صدای حق طلبیشان از شمال تا جنوب و از شرق تا غرب از هر شهر کوچکی بلند شود . این موج ها طوفان شده اند. طوفانی که دیگر شما قادر به سرکوب آن نیستید.
این را من نمی گویم شعارهای مردم فرودست و ستم دیده، دانشجویان و زنان می گویند.هر چند که این شعارها خواست و شعار من هم هست . شعارهایی که انگشت بر رگ حیاتی ترین و عامل اصلی این بدبختی ها می گذارد.انگشت این ملت بپا خواسته حکومت و راس آن را نشانه گرفته است .
جمهوری اسلامی نمی خوایم نمی خوایم
مرگ بر دیکتاتور
مرگ بر خامنه ای
خامنه ای حیا کن، مملکتو رها کن
قیام کنندگان می دادند چه می خواهند و شعار می دهند:
 آزادی، نان، مسکن
زندانی سیاسی آزاد باید گردد
استقلال، آزادی، جمهوری ایرانی.
وهمچنان بی هراس و مقاوم ایستاده اند و شعار می دهند
 شعار هر ایرانی یا مرگ یا آزادی .
با شما هستیم و فریاد رسای شما را به گوش مردم و دولت ها و محافل جهانی می رسانیم و مصرا خواستار آن هستیم که آنها از پشتیبانی این حکومت خشونت گرا،جنایتکار و فاشیست مذهبی دست بردارند و از قیام مردم بپا خواسته ی خواهان آزادی دفاع کنند .
ما می دانیم جریانات مدافع رژیم که همچنان خواهان استمرار این حکومت هستند کوشش بر این دارند خشونت و آدمکشی عوامل رژیم را به مردم بپا خواسته نسبت دهند.
رژیم تا دندان مسلح، با اوباش و اراذل با قمه و چاقو و زنجیر و مزدوران دولتی امنیتی بسیج و سپاه با اسلحه مردم بیگناه و بی سلاح را نشانه گرفته است . نتیجه این خشونت از حد گذشته تا کنون دهها کشته و هزاران زخمی و بازداشتی است .
این جریانات را محکوم میکنم و با صدای بلند می گویم
برگزاری هر نوع تظاهرات و اعتراض حق مسلم ما است و طبیعی است که دفاع از خود نیز حق هر انسانی است.
سرنگون باد جمهوری اسلامی ایران
پیروز باد مبارزات حق طلبانه مردم ایران
زنده باد آزادی و برابری
گیسو شاکری

-------------

خسرو شهریاری: پیام همبستگی و همراهی با مردم بپا خاسته ی ایران!

استقلال، نان، کار، آزادی
سقف و کتاب و گندم، قدرت به دست مردم
این صدای توفان تغیر است. زخم های کهنه از اعماق، سر باز کرده اند.
چهار دهه، بی خانمانی، فحشا، آواره گی، بی کاری و گرانی و فقر، تنها بخش کوچکی از این زخم هاست. زندان ها مملو از زندانی ست. اعدام های فردی و جمعی، شکنجه در زندان ها، سانسور، خفقان، ترور، کشتار روشنفکران و ناراضیان، تنها بخشی از آن ابزارهای سرکوب است تا یک ملت به سکوت واداشته شود. ثروت های ملی و عمومی بی دریغ، غارت شده اند. بنیادگرایی اسلامی و تروریسم کور، به کشورهای خاور میانه صادر می شود. حکومتی مستبد و بی رحم و فاسد، به نام جمهوری اسلامی ایران، بی رقیب، بر موج این بنیادگرایی، می تازد.
اما توفان بینان کن تغییر بر خاسته. دریای بی کران بیکاران، بی خانمانان، دانشجویان، کارگران و آزادی خواهان به حرکت در آمده و یک پارچه آشکارا هدف نهایی خود را فریاد می زنند. این دریای عظیم انسانی مصمم است تا تمام بنیادهای این حکومت عقب افتاده، ارتجاعی، بنیاد گرا، بی رحم و مستبد را از ریشه بر کند، عنصرهای ریز و درشت آن را از مسند به زیر کشد و آن را برای همیشه به عنوان خاطره ای تلخ و دردناک، به گورستان تاریخ بسپارد.
به پا خاسته گان! من هم با شما همراهم.
با شما همان شعارهای شما را فریاد می زنم.
به هنرمندانی هم که سال ها با این لاشخوران عبا بردوش عمامه بر سر نعلین به پا همراه و همگام بوده اند و برای پرچم و بقای جمهوری اسلامی دل می سوزانند پیامی دارم.
دیگر از همکاری و همدلی با این لاشخوران دست بردارید.
به مردم بپوندید. با آن ها همراه شوید. فردا خیلی دیر است.
زنده باد آزادی
استقلال، آزادی، جمهوری
خسرو شهریاری
نویسنده و کارگردان