وقتی دو هفته پیش در حالی که ما در تعطیلات منظورش کریسمس به‌سر می‌بردیم، بودیم، متوجه شجاعتی شدم که مردم ایران به‌نمایش می‌گذاشتند از خودشون در ایستادگی در برابر یک رژیم وحشی و مستبد، لذا بلافاصله با دفترمان تماس گرفتم و پیشنهاد کردم که جلسه ویژه‌یی اینجا برگزار بشه، با چند تن از همکارانم صحبت کردم که خیلی از اونها امروز به من پیوستند، تا با صدای بلند و به‌روشنی به نیابت از ایالات متحده و تقریباً شش میلیون نفری صحبت کنیم که توسط من و کسانی که امروز صحبت خواهند کرد نمایندگی می‌شوند، در حمایت از کسانی که می‌ایستند و جانشان را برای حقوق بنیادین بشر به‌خطر می‌اندازند که ما آمریکایی‌ها متأسفانه فکر می‌کنیم تضمین‌شده است.

در حالی که اینجا ایستاده‌ام، در شهرهایی که خیلی از آمریکایی‌ها حتی اسم آن‌را هرگز نشنیده‌اند، اصفهان، کرج، تبریز و مشهد و طبعاً در تهران، ده‌ها هزار تن از مردم در برابر رژیمی ایستاده‌اند که کارنامه روشنی داره در نابود کردن نه فقط آزادی بلکه خود زندگی در برابر کسانی که می‌ایستند و از آزادی دفاع می‌کنند. ایستادن و فراخوان به حقوق بنیادین و کرامت. اگر جمعیت ایران رو در نظر بگیرید در سال ۱۹۷۹ تقریباً، اون رو مقایسه کنید با جمعیت آمریکا در سال تقریباً ۱۹۴۱، ببینید که چند آمریکایی در تمام طول جنگ دوم جهانی کشته شدند، این آمار تقریباً برابر با آمار کسانی خواهد بود که جونشون رو در داخل ایران در مبارزه با رژیم بی‌رحم حاکم بر ایران فدا کرده‌اند، در داخل ایران. یک لحظه به این فکر کنید.

تقریباً شش هزار نفر در انقلاب ۱۹۷۹، ۱۲ هزار نفر از ۱۹۸۱ تا ۸۴ و تقریباً ۳۱ هزار نفر در قتل عام سال ۸۸. ما نمی‌دانیم در سال ۲۰۰۹ چند نفر به قتل رسیدند، وقتی که آمریکا سکوت پیشه کرد در حالی که ایرانیان با شجاعت به خیابان‌ها آمدند و خواهان حق تعیین سرنوشت خودشون شدند و این‌که این رژیم نباید تعیین کنه، اونها چه‌طور عبادت می‌کنند، چه اعتقاداتی دارند و مردم باید حق تعیین سرنوشت داشته باشند. امروز هم خیلی اطلاعات کمی از داخل ایران داریم، البته این‌رو می‌دونیم که زنان و مردان شجاعی هستند، با چالش‌هایی مواجهه می‌کنند که آمریکایی‌ها امیدواریم هرگز باهاش مواجه نشن. می‌دونیم که تقریباً ۵۰ تن از آنها کشته شده‌اند، می‌دانیم که ۳ هزار تاشون دستگیر شده‌اند و در زندان هستند. و این بار ما سکوت پیشه نخواهیم کرد. من با ایرانیان مقیم آمریکا صحبت کرده‌ام، از گروه‌های مختلف.

از ایرانیان مقیم آمریکا و هم‌چنین کسانی که در داخل مقاومت می‌کنند می‌خواهم که با همدیگه متحد بشن برای یک هدف مشترک، برای سرنگونی رژیمی که خود فرزندان ایران رو به قتل می‌رسونه. دیگر کافی است، باز دوباره اشاره می‌کنه به میزان کسانی که کشته شدند. امروز من در کنار تصویری ایستاده‌ام، از حبیب خبیری کاپیتان سابق تیم ملی فوتبال ایران که در سال ۱۹۸۴ اعدام شد توسط رژیم ایران، فقط به‌خاطر انتقاد به این رژیم؛ سن او ۲۹ سال بود و شواهد نشون می‌دن که اون‌رو شکنجه کردند قبل از اعدام. همین الآن این رژیم باصطلاح اسلامی بین سال‌های ۸۱ تا ۸۴ میلادی بیش از ۱۲ هزار نفر رو اعدام کرد. و زن جوانی که تبدیل به یک قهرمان در سطح جهان تبدیل شد، چون‌که ایستاد و اعتراض کرد علیه این رژیم، برای این‌که مردم حق سرنوشت خودشون رو داشته باشند و این رژیم به‌نحو وحشیانه‌یی این زن رو به قتل رسوند؛ ندا آقا سلطان. ۲۶ ساله بود و البته آمریکا اون موقع در سال ۲۰۰۹ سکوت پیشه کرد و ندا با فدای جان خودش، بهای اون‌رو پرداخت. اون موقع مردم شعار می‌دادند: یا با اونها یا با ما، خطاب به آمریکا می‌گفتند و امروز من جوابشون رو می‌دم که این دولت و این کنگره در کنار شما ایستاده‌اند. البته اونها خواهان مداخله نظامی نیستند، در حالی که ما نمی‌تونیم هیچ‌یک از گزینه‌ها رو از روی میز برداریم، ولی ما در این مجلس نمایندگان اقدام می‌کنیم و مطمئنیم که اقداماتی که می‌کنیم مورد حمایت قرار خواهند گرفت.

ما تحریم‌های رژیم ایران رو تصویب کردیم، البته کشورهای اروپایی چشمشون رو می‌بندند و شرکت‌هاشون با سپاه پاسداران معامله می‌کنند و رژیم هم از اون استفاده می‌کنه برای کشتار مردم ایران و تأمین مالی اعمال تروریستی‌اش و بی‌ثبات‌کننده‌اش در تقریباً تمام منطقه. تصویر بعدی از شکر محمدزاده است، پرستاری که دستگیر شد زندانی شد و اعدام شد به‌خاطر کمکش به برادران و خواهران ایرانی که توسط سپاه پاسداران سرکوب می‌شدند در خیابان‌های ایران. اون‌رو به‌نحو وحشیانه‌یی شکنجه کردند، در زندان به‌سر برد و بعدش هم به‌همراه تقریباً ۳۳ هزار تن دیگر در قتل عام سال ۶۷ اعدام شد. ما سه تصویر رو دیدیم، هر کدومشون شاید ۳۰ ثانیه طول کشید، حالا بگذارید این‌رو من دقیق‌تر توضیح بدیم، اگر پنج دقیقه فرصت داریم که بشه تصویر از هر کسی که کشته شده توسط رژیم آخوندی رو بتونیم نشون بدیم، اون وقت باید بیش از یک سال اینجا باشیم که بخواهیم برای هر کدومشون فقط پنج دقیقه صحبت کنیم، تازه هر ۲۴ ساعت کار کنیم و هر ۷ روز هم ادامه بدیم. من خواهان مداخله نظامی آمریکا نیستم، بلکه می‌گم که دوستان ایرانی من و مخالفان در سراسر جهان، می‌گن که باید بایسته و بگه که ما در کنار شما هستیم، علیه این آخوندها. این حمایتیه که اونها نیاز دارند برای این‌که جنبششون رو ادامه بدن تا تغییر رژیم صورت بگیره تا به حق سرنوشت و دموکراسی مردم ایران و کنار رفتن سایه تروریسم از کل جهان منجر بشه. من خودم در دهه ۷۰ به‌دنیا اومدم و خشونت حزب‌الله رو شاهد بودم و جنایت‌هاش رو. در واقع حزب‌الله بعد از روی کار آمدن رژیم ایران به‌وجود آمد، رژیم ایران حزب‌الله رو به‌وجود آورد و این گروه یکی از تنها گروه‌های تروریستی هست که تقریباً در همه قاره‌های جهان انسان‌های جهان رو کشته. تجارتی با رژیم ایران نباید صورت بگیره، نباید پولی داده بشه به سپاه پاسداران، به حزب‌الله نباید پولی داده بشه، اون‌وقت لبنان حق تعیین سرنوشت خواهد داشت، دخالت رژیم در عراق متوقف خواهد شد، سوریه باثبات خواهد شد و ایران آزاد خواهد شد. دیگر کافی است. تشکر می‌کنم از همکارانم که امروز در کنار من ایستادند و به من پیوستند و خواهان آن هستم که مردم آمریکا و همکارانمان بیایند و اطلاعات بیشتری داشته باشند در رابطه با چیزهایی که در اصفهان، مشهد، تبریز رخ داده و به مردان و زنانی فکر کنند که با شجاعت می‌رن اعتراض می‌کنند در ایران و می‌دونن که وقتی می‌رن، شاید دیگه به خونه بر نگردند. این آرمان برحقه، رژیم آخوندی باید بره و دیگر کافی است.