این وضعیت تا سال 2003 و اشغال عراق ادامه داشت و اشغالگر هم با آنها بدرفتاری نکرد و آنها را تحت حفاظت قرار داد تا زمانیکه بعد از متعهد شدن دولت عراق به حفاظت از آنها بر اساس توافقنامه های بین المللی و حقوق بشر مسئولیت حفاظت از قرارگاه اشرف را به مقامات عراقی سپرد . ولی دولت عراق و بخصوص طرفداران ملاها به فرمان آنها شروع به تحریک و حمله به ساکنان اشرف نمودند که این نقض قوانین و کنوانسیونهای بین المللی و همچنین تعهداتشان به آمریکائی ها برای حفاظت از امنیت و حیات ساکنان اشرف است ، ساکنان اشرف هم اکنون بهای معامله بین رژیمهای عراق و ایران را می پردازند ولی محافل بین المللی باید نقش خود را ایفا کرده و بر دولت عراق برای متوقف کردن این تجاوزات و عدم تکرار آن فشار بیاورند و آنها را به عدم تلاش برای جابجایی ساکنان اشرف به خارج از محل استقرار فعلیشان متعهد نمایند, این حق پناهندگان است که هرکجا که باشند از طریق رسانه ها به فعالیت سیاسی بپردازند تا نقطه نظرات و اختلافشان با رژیم حاکم بر کشورشان را به همه برسانند .
وی افزود, پناهندگی سیاسی مانع از ادامه رابطه پناهنده با کشورش نیست و نیروهای اشغالگر باید با تکیه بر قانون بین المللی به اعمال نقش قانونی و اخلاقی و انسانیشان در حفاظت از ساکنان اشرف پرداخته و از سازمان ملل متحد بخواهند تا به نظارت کامل بر وضعیت قرارگاه اشرف بپردازند و مانع از حمله و دخالت مزدوران آخوندها در امور آنها بشوند.
