لایحه ۴۸۲۱ تحت عنوان «قانون سیاست آزادی ایران و تحریمها» توسط نمایندگان کنگره پیتر روسکام و لیز چینی ارائه شده و قاضی تد پو، رابرت پیتینجر و ران دسانتیس از جمله حامیان مشترک آن هستند.
در بخشی از این لایحه چنین آمده است: «آمریکا باید... توان (رژیم) ایران را برای ادامه سرکوب مردم ایران و به‌کارگیری خشونت و اعدام‌ها علیه معترضان طرفدار دموکراسی و مخالفان رژیم، از آن سلب کند... (آمریکا باید) تماماً و علناً از تلاش‌های مردم ایران برای ترویج برقراری آزادی‌های اساسی حمایت کند که بنیاد ظهور یک سیستم سیاسی است که آزادانه انتخاب شده... و دموکراتیک است».
نماینده کنگره پیتر روسکام درباره لایحه ۴۸۲۱، گفت: «ما (این لایحه) را... برای تحقق همین هدف و برای حسابرسی از (رژیم) ایران به‌خاطر نقض گسترده (حقوق) معترضان، استمرار حمایت آن از تروریسم و پیشرفت‌های برنامه موشک بالستیک آن ارائه کرده‌ایم».
وی تأکید کرد: «این لایحه علاوه بر افزودن تحریم‌های فلج‌کننده بر (رژیم) ایران، تبعیت رزیم از توافق اتمی را تقویت خواهد کرد... به این صورت که (رژیم) ایران را ملزم می‌کند می‌کند از محدودیت‌های سختگیرانه در برنامه‌های اتمی و موشک بالستیک خود تبعیت کند یا با... اعمال مجدد تحریم‌های آمریکا مواجه شود».
هم‌چنین لیز چینی در بیانیه خود درباره ارائه «قانون سیاست آزادی ایران و تحریمها» با انتقاد از توافق اتمی اوباما با رژیم، تأکید کرد: «برای این‌که به‌طور واقعی از تلاش (رژیم) ایران برای دستیابی به تسلیحات اتمی جلوگیری شود، یک توافق باید حداقل شامل این موارد باشد: اجازه بازرسی‌ها در هر زمان و هر مکان از جمله بازرسی از تأسیسات نظامی، افشای همه فعالیت‌های اتمی نظامی و غیر نظامی در گذشته و حال، وهم چنین ممنوعیت غنی‌سازی با درجه تسلیحاتی و منع توسعه موشک بالستیک.
