این وضعیت بحرانی که از یک سو با رشد فساد در تمامی نهادهای کشور، در منطق خود اکنون قریب ۶۰ میلیون از هم میهنان امان را به خط فقر و فلاکت کشانده و از سوی دیگر شیرازه های اقتصادی و اجتماعی را دستخوش تلاطم های شدید و بروز بحران غیر قابل برگشت نموده است، به یقین این وضعیت ماحصل سیاست های «راهبردی» ولی فقیهی است که اساس و بنیان حکومت را بر «غارت و چپاول» نهاده است.

بدین سان ملاحظه می شود که خامنه ای برای حفظ قدرت به هر قیمت، دستان آلوده نهادهای سرکوبگر، بسیج ضد مردمی، اطلاعاتی ها و انواع و اقسام شبکه ها و زیر شبکه های حکومتی را برای رشد ونمو فساد بطور سیستماتیک باز گذاشته است.
در تازه ترین نمونه دیوان عالی محاسبات رژیم از مفقود شدن «۱۶ هزار میلیارد تومان» از درآمده های نفت و گاز طی سال ۱۳۹۵ خبر داده است؛ بنابراین گزارش که در صحن مجلس رژیم نیز قرائت شده است، از جملهه تاکید می شود: «شرکت ملی گاز مبلغ ۱۱ هزار و ۴۷۹ میلیارد تومان از منابع حاصل از فروش داخلی گاز طبیعی در سال ۹۵ را به حساب خزانه واریز نکرده است.
بر این اساس همچنین شرکت ملی نفت ایران مبلغ ۴ هزار و ۴۷۹ میلیارد تومان از وجوه واریزی توسط شرکت‌های پتروشیمی بابت ارزش خوراک دریافتی را به حساب خزانه‌داری کل کشور واریز نکرده است. (سایت حکومتی جهانن نیوز ۴ دی ۱۳۹۶)

با توجه به سابقه سیاه رژیم در زمینه غارت اموال ملی به یقین باید انگشت اتهام را نخست بسوی بیت خامنه ای و سپس دولت آخوند روحانی دراز نمود. هزینه های کمر شکن رژیم برای صدور تروریسم، کمک به نیروهای بنیادگرا در یمن، لبنان، عراق و یا کمک های سالیانه ۱۱ میلیارد دلاری رژیم به بشار اسد خون ریز به یقین بهترین رد پا برای پیدا نمودن دلائل «مفقود شدن» واریزی های نفتی می باشند.

بریا نمونه به گزارش سایت العربیه (۲۵ ژانویه ۲۰۱۸) «موسسه بین‌المللی «دفاع از دموکراسی» در تازه ترین گزارش خود اعلام کرد ایران سالانه مبلغ ۷۰۰ الی ۸۰۰ میلیون دلار به فعالیت‌های تروریستی شبه نظامیان حزب الله لبنان کمک مالی می کند».

این وضعیت مخرب و روبه رشد در حالی است که میلیون ها هموطن ما بدلیل فقر، بیکاری و نبود چشم انداز برای زندگی، یا دست به خودکشی میز نند و یا به حاشیه شهرها، فروش اعضاء بدن، آشغال جمع کنی و مشاغل کاذب دستفروشی و همچنین گدایی روی آورده اند.
شدت بحران های معیشتی در ایران آخوند زده را بخوبی می توان در فریاد های مردم بجان آمده در قیام های اخیر بخوبی مشاهده نمود. فریاد «پول نفت چی شده، خرجی بسیجی شده», به یقین مظاهر عمق تنفر اجتماعی از این وضعیت نابسامان و انزجار عمومی از کلیت نظام آخوندی است.