یک گزارش حکومتی از تازه‌ترین آمار از وضعیت بحرانی در بخش‌های کارگری به‌صراحت اعتراف می‌کند: «آخرین بررسی‌های صورت گرفته نشان می‌دهد که حدود ۲۰ میلیون فقیر در جامعه داریم».

بر این مبنا بخش بزرگی از طبقه نوظهور فقرا را «جامعه کارگری با مجموعه خانوار خود» تشکیل می‌دهند. این وضعیت بحرانی در حالی است که دولت آخوند روحانی سقف حداقل حقوق کارگران را برای سال جاری بر اساس «۹۳۰ هزار تومان» تعیین کرده است، اما داده‌های بازار و به‌ویژه با نگاهی به رشد شتابان نرخ گرانی و تورم طی یک سال گذشته و همچنین رسیدن خط فقر در بزرگ شهرهایی مانند تهران به سقف «۴ میلیون تومان در ماه» اکنون این سؤال منطقی مطرح می‌شود که اقشار ضربه‌پذیر و به‌ویژه ۱۳ میلیون جامعه کارگری که به انضمام خانواده‌های خود به رقمی بالغ بر «۴۰ میلیون» می‌رسند، از چه منبعی باید کم کسری زندگانی خود و خانواده‌هایشان را تأمین نمایند.

این گزارش در ادامه با اذعان به این واقعیات می‌افزاید: طبق گفته‌های نماینده شورای عالی کار ۷۰ درصد از کارگران تحت پوشش تأمین اجتماعی حداقل حقوق یعنی ۹۳۰ هزار را دریافت می‌کنند که بررسی‌های صورت گرفته حقوق مکفی برای گذران زندگی را ۳ برابر این رقم و حدود ۳ میلیون تومان می‌دانند». (سایت حکومتی خرداد نیوز ۱۶ بهمن ۱۳۹۶)

این جملات از سوی ارگان های ضد کارگری رژیم که در زرورقی از دستکاری های عامدانه «از وجود خط واقعی فقر در کشور بسته بندی شده است، در حالی بیان می‌شود که بنابرداده‌های حکومت، کارگزاران فاسد آخوندی تنها از افزایش احتمالی «۱۲ درصدی» دستمزد کارگران برای سال آینده خبر می‌دهند.

بر این منطق اکنون ملاحظه می‌شود که حاکمیت چگونه فقر و فلاکت را برای طبقات زحمت‌کش و کارگری از پیش سازماندهی کرده است.

فریادهای اعتراضی کارگران در شهرهای مختلف میهن امان علیه این وضعیت، علیه عدم پرداخت حقوق و معوقات، بیمه های درمانی، نبود قراردادهای کاری و یا سفید، اخراج از محیط‌های کارگری، نبود تضمین کاری و همچنین استثمار، اکنون کلیت نظام آخوندی را به چالش سرنگونی کشیده‌اند.

بر این سیاق طی هفته‌های اخیر این اعتراضات و خشم و عصیان کارگران نه تنها کاهش پیدا نکرده، بلکه به‌طور فزاینده‌ای روبه افزایش گذاشته است.

بر این اساس تنها طی روزهای یکشنبه ۱۵ و دوشنبه ۱۶ بهمن شاهد خیزش‌های کارگری در شهرهای ملایر، خرم‌آباد، ساری، اراک، تهران، شیراز، رضوان‌شهر، مشهد، اصفهان، اهواز و سمنان علیه رژیم آخوندی و کارگزاران فاسد آن در محیط‌های کارگری بوده‌ایم.