به عقیده بسیاری از کارشناسان مسائل بین المللی اکنون رئیس جمهور آمریکا که در یک اولتیماتوم ۱۲۰ روزه ای خواستار تصحیح محتوی قرارداد اتمی با رژیم آخوندی و توقف برنامه ای موشکی و سیاست های مخرب منطقه ای رژیم آخوندی شده بود، به خواسته های خود نسبت به گذشته بسیار نزدیک تر شده است.
برای نمونه موضع اصولی اتحادیه اروپا اکنون براین رقم خورده که به موازات تغییرات بنیادین در بندهایی از قرارداد اتمی با دیکتاتوری خامنه ای، باید کلیت سیاست های رژیم را در زمینه هایی مانند موشکی و یا منطقه ای به چالشی جدی کشاند.

برای نمونه وزیر خارجه فرانسه تنها چند هفته به آغاز سفر خود به تهران با اعلام پیش شرط هایی از جمله تاکید کرده است: «تمامی شبه‌نظامیان حاضر در خاک سوریه اعم از نیروهای ایران و حزب‌الله لبنان باید این کشور را ترک کنند».

این گزارش در ادامه به نقل از وزیر خارجه فرانسه می افزاید: «رژیم ایران از درگیری‌های سوریه و عراق به نفع خود استفاده کرد، غالبا دیده می‌شد که قاسم سلیمانی از سپاه پاسداران برای بازدید از نیروهای خود به آنجا سر می زد اما دیگر به اینگونه امور باید پایان داد». (رادیو بین المللی فرانسه ۱۹ بهمن ۱۳۹۶)

چنین وضعیتی نیز از سوی دولت ائتلافی جدید در آلمان گزارش شده است. سایت دویچه وله ۱۹ بهن ۱۳۹۶۹ در گزارشی از محتوی قرارداد بر سر دولت ائتلاف میان دو حزب دمرات مسیحی و سوسیال دمکرات و در رابطه با چشم انداز برجام و سیاست های مخرب رژیم در منطقه نقل کرده است: «نقش ایران در خاورمیانه کماکان مشکل‌آفرین است. ما نگران برنامه موشکی بالستیک و فعالیت‌های ایران در کشورهای همسایه هستیم. به این منظور نیز قصد داریم با مؤتلفان خود رویکردهای سیاسی مشترکی تدوین کنیم».

بدین سان ملاحظه می شود که تیک تیک زمان اساسا به نفع سیاست های رژیم آخوندی نمی باشد و موضوع مداخلات رژیم در کشورهای همسایه و اسلامی و نیز پروژه های مخرب موشکی رژیم که چندین پایتخت کشورهای همسایه را مورد تهدید قرارداده، اکنون به وضعیتی غیرقابل بازگشت رسیده است.
پیشتر نیز خانم مریم رجوی در یک موضعگیری (۱۸ بهمن ۱۳۹۶) ضمن اعلام حمایت اصولی از مواضع جدید اتحادیه اروپا علیه مطامع دیکتاتوری مذهبی حاکم بر میهن امان تاکید کرده بود: «اخراج سپاه پاسداران رژیم آخوندی با موشک‌ها و مزدورانش از سوریه و لبنان و یمن و عراق تنها راه پایان دادن به بحران در منطقه است.
خروج پاسداران و مزدوارنشان از سوریه خواست عموم مردم ایران است که از جمله در قیام سراسری دی‌ماه امسال در ۱۴۲ شهر فریاد می‌زدند: «سوریه را رها کن، فکری به حال ما کن».