ویرانی و تلفات حادثه زلزله از یک طرف، و فساد وچپاول حکومتی از چند طرف به جان هموطنان زلزله زده ما دراستان کرمانشاه افتاده و هرچه زمان می گذرد به جای رفع درد و رنج آنها برشدت نابسامانی و فشارهای روحی و جسمانی آنها می افزاید.
یک عضو مجلس آخوندی از قصرشیرین پس از هفت ماه اعتراف می کند که بنیاد مسکن پول زیادی می گیرد ولی کاری نمی کند. آیا معنای آن چیزی جز بالا کشیدن پولهای این هموطنان زلزله زده است. آیا این فقط مختص بانک مسکن است یا سپاه پاسداران ولایت فقیه و سرکردگانش که آن ماجرای کانکسهای قلابی هم که باد آنها را واژگون می کرد، نمود دیگری از همین ماجراست؟
بی سبب نبود که وقتی خروش قیام دیماه از مشهد درشرق میهن بالا گرفت، این کرمانشاه قهرمان و خشمگین بود که بلافاصله به پاخاست و فریادهای خشم خود را برسر نظام فاسد ولایت فقیه کوبید.
یک گواه آشکار از تشدید فشار ها و سختیها بر هموطنان زلزله زده دراثر فساد وچپاول آخوندی، آمار بالایی خودکشیهایی است که ازاین مناطق گزارش شده است.
رسانه های حکومتی خود نیز درمنتهای وقاحت به بخش کوچکی از مشکلات مردم زلزله زده اشاره می کنند.
یک رسانه حکومتی می نویسد : بسیاری از مسئولان وعده داده بودند که در مدت زمان یکسال منطقه را بازسازی میکنند تا مردم به خانههای خود بازگردند، اما به گفته بسیاری از مردم این منطقه، حتی آواربرداری منازل تخریب شده تاکنون شروع نشده است. یک هم وطن می گوید: خانه ما در زلزله به صورت کامل تخریب شد و اکنون نیز در نوبت آوار برداری هستیم.
یکی از مردم مناطق زلزلهزده، میگوید بسیاری از مردم کماکان در چادر زندگی میکنند، و با توجه به شرایط موجود شرایط بسیار سختی را دارند بیماریهای عفونی در حال گسترش است و خدمات و کمکهای مردمی بر اساس آشنا بودن و پارتی بازی توزیع میشود.
پرداخت اقساط وامها، وضعیت نامناسب بهداشتی، گسترش بیماری، وجود حشراتی مانند مار و عقرب و... گوشهای از مشکلاتی است که مردم این منطقه با آن مواجه هستند.
به نوشته این رسانه رژیم این هموطن ضمن گلایه از شرایط بسیار نامناسب در سر پل ذهاب میگوید: وضعیت بهداشتی اصلا مناسب نیست. سرویسهای بهداشتی (حمام و دستشویی) کم است و معمولا هر ده خانوار از یک سرویس بهداشتی استفاده میکنند و همین موضوع باعث گسترش بیماریهای عفونی در منطقه شده است. آمدن تابستان و گرم شدن هوا نیز مزید برعلت شده و زندگی مردم را با سختیهای روز افزونی مواجه کرده است.
این هموطن زلزله زده در سرپل ذهاب در ادامه می افزاید: پدر من بیمار است و توان کارکردن ندارد، مادر و برادرم هم بیمار هستند، اکنون ۱۲ نفر هستیم که در یک کانکس زندگی میکنیم و منبع درآمدمان یارانهها است، حال با توجه به شرایطی که در آن هستیم و با توجه به گرانیها شرایط معیشتی ما را تصور کنید که با چه سختیهایی مواجه است.