این وضعیت در حالی است که براساس تحریم‌های اولیه از سوی ایالات‌متحده، اکنون وزارت خزانه داری آمریکا از تحریم بازار فرش، پسته و خاویار رژیم طی هفته های آینده گزارش کرده است.
بنابراین گزارش:«وزارت خزانه‌‌داری آمریکا علاوه بر لغو مجوز فروش هواپیماهای تجاری به رژیم ایران مجوز شرکتهای آمریکایی برای واردات فرش، پسته و خاویار ایران را نیز لغو کرده و طی اطلاعیه‌یی به شرکتهایی که با رژیم ایران همکاری دارند هشدار داد که تا ۱۵ مرداد امسال فعالیت‌های خود را متوقف کنند در غیراینصورت مشمول تحریم‌های آمریکا خواهند شد».
واقعیت در لابلای اهداف تجاری و اقتصادی رژیم آن است که اساسا موضوعی بنام درآمدهای ارزی، حال از طریق صادرات نفت، گاز و یا محصولات پتروشیمی و یا دیگر اقلام بومی، تماما در راستای تامین مالی اهداف توسعه‌طلبانه، صدور بنیادگرایی، جنگ و کشتار در کشورهای همسایه و منطقه و یا برنامه‌های اتمی و موشکی رژیم هزینه می‌شوند.
بدین‌سان ملاحظه می‌شود که در نبود منابع مالی جایگزین و نیز به دلیل فساد و غارت گسترده حکومتی، چگونه مردم ایران روز بروز تهی دست‌تر و ابعاد رکود اقتصادی، بیکاری، فقر و فلاکت در سرزمینی بروی منابع عظیم طبیعی، هر روز گسترش می‌یابد.
در این راستا رژیم آخوندی تلاش می‌کند تا بروز چالش‌های معیشتی و اقتصادی در جامعه را تنها بر گردن «تحریم‌ها» گذاشته و بدین‌سان با ساختن هیولای خارجی، سیاست‌های میهن بربادده حاکمیت را در هاله‌ای از ابهام قرار دهد.
اما واقعیت در رژیم فاسد آخوندی آن است که بنابرارزیابی کارشناسان رژیم دو فاکتور مهم یعنی «سوء مدیریت و فساد گسترده حکومتی» بزرگ‌ترین عوامل برای بروز بحران‌های اقتصادی و مالی در میهن اسیرمان می‌باشند.
همچنین موضوع تحریم‌ها که اکنون با خروج ایالات‌متحده از توافق اتمی با شدت به جریان افتاده، در کوتاه مدت صادرات نفت و گاز رژیم را نیز هدف قرارداده است. در این رابطه مشاهده می‌شود که بسیاری از کمپانی‌های بزرگ نفتی در اروپا، هند، کره جنوبی و ژاپن یکی پس از دیگری از بازار مملو از خطر با رژیم آخوندی خارج می‌شوند.
در نمونه‌ای دیگر، به گزارش سایت دویچه وله (۲۸ ژوئن ۲۰۱۸) هم اکنون روسیه نیزعملا به صف کشورهای تحریم کننده پیوسته است. این گزارش ادامه می‌دهد «به‌رغم همکاری و اتحاد بین ایران و روسیه در تحولات سوریه و منطقه، روسیه سیاست‌های مربوط به تولید نفت خود را با عربستان سعودی هماهنگ می‌کند. روسیه و عربستان پیش از برگزاری نشست اوپک توافق کرده بودند که میزان تولید نفت را روزانه یک و نیم میلیون بشکه افزایش دهند. این موضوع با مخالفت ایران روبه‌رو شد و عملا میزان عرضه نفت در حد یک میلیون بشکه در روز افزایش یافت».
