واکنش دولتمردان اروپایی به تروریسم دولتی چه باید باشد؟ بر اساس اطلاعات به دست آمده، زوج استخدام شده برای انجام این پروژه که در بروکسل در صبح روز ۳۰ ژوئن توسط پلیس بلژیک دستگیر شدند، ۵۰۰ گرم ماده انفجاری TATP حمل میکردند که یک ماده انفجاری خیلی قدرتمند است، مشابه آنچه که در حملات نوامبر ۲۰۱۵ در پاریس و سال ۲۰۱۶ در بروکسل استفاده شد. مواد انفجاری توسط اسدالله اسدی به آنها داده شده بود. اسدالله اسدی رئیس بخش اروپایی عملیات جاسوسی و خرابکارانه وزارت اطلاعات رژیم ایران علیه مخالفان سر سخت رژیم آخوندها است.
این عملیات از جمله رهبر اپوزیسیون مریم رجوی، و تعداد زیادی میهمانان اروپایی، آمریکایی و عرب که در ویلپنت در شمال پاریس جمع شده بودند را هدف قرار میداد که مدافعان راه حل تغییر رژیم در ایران هستند.
واکنش اروپا به این اقدام بی سابقه تروریسم تهران در خاک اروپا باید یک پاسخ نمونه باشد. در برابر حامیان این طرح تروریستی، قوی ترین اقدامات باید صورت گیرد. با فعالیت های جاسوسی و خرابکاری رژیم علیه مخالفان باید با شدت مقابله شود و حفاظت بیشتر باید به نمایندگی های مقاومت ایران در پایتخت های اروپایی داده شود.

در ادامه مقاله لوسوار روزنامه اصلی فرانسه زبان بلژیک درباره دلایل اقدامات تروریستی رژیم آمده است:
بی تابی تروریستی آخوندها چندین توضیح دارد اما لازم است در مورد دلایل عمیق این انگیزه تروریستی تهران سوال کنیم. تلاش برای قتل در ابعاد گسترده علیه مخالفان، با بحران جدی و بی سابقه ای که رژیم با آن مواجه است و باعث میشود به ظرفیت بقای خود شک کنید بی ارتباط نیست. در ماه ژانویه (دیماه) گذشته، در دهها شهر ایران شورش گسترده ای علیه گرانی و برای پایان دیکتاتوری مذهبی، صورت گرفت. ابعاد و شدت این اعتراضات پایه های رژیم را تکان داد. از آن زمان اعتصاب و تظاهرات گروهها و دسته های اجتماعی در سراسر کشور ادامه داشته است: اعتراضات کارگران، کشاورزان، کامیون داران، معلمان و دانشگاهیان، تجار بازار، زنان و جوانان با شعارهایی که ماهیت اقتصادی دارند شروع میشود اما به سرعت به نفی دیکتاتوری علی خامنه ای، ولی فقیه رژیم ایران تبدیل می شود. «مرگ بر دیکتاتور» «سوریه را رها کن فکری به حال ما کن»، «دشمن ما همینجاست، دروغ می گین آمریکاست»...، شعارهایی هستند که به طور منظم در تظاهراتی که اغلب تبدیل به شورش گسترده میشوند سرداده می شوند.
در تنگنای بحران اقتصادی و انکار یک دموکراسی واقعی، حکومت قبل از هر چیز نگران بقای خود است. فروپاشی رو به رشد پایگاه رژیم و دستگاه های امنیتی آن تضعیف شدن هرچه بیشتر رژیم را نشان می دهد که به طور مرتب جنبش مقاومت، از جمله مجاهدین خلق را متهم میکند که پشت این ناآرامی ها قرار دارند. اپوزیسیون، منجمله آنهایی که در خارج هستند، تبدیل به دشمنی شده است که باید به هر وسیله ممکن نابود شود. اگر در داخل اینکار به وسیله زندان و اعدام صورت میگیرد، در خارج از مرزها مجبور به استفاده از روش های دیگر می شوند.

لوسوار درباره اقدامات تروریستی رژیم علیه جنبش مقاومت در خارج کشور می نویسد که رژیم ابتدا از حربه دیپلماتیک استفاده کرد. لوسوار با اشاره به تماس روحانی با رئیس جمهور فرانسه برای محدود کردن فعالیتهای مجاهدین و پاسخ رد ماکرون به روحانی می افزاید: در مواجهه با شکست دیپلماتیک، رژیم اقدام به از بین بردن فیزیکی رهبری اپوزیسیون کرده است.
بر اساس اطلاعات فاش شده توسط جنبش مقاومت که می گوید آنرا از منابع درون حاکمیت ایران به دست آورده است، علی خامنه ای، حسن روحانی و فرمانده سپاه پاسداران، این تصمیم جمعی را تایید کرده اند. دستگیری یک دیپلمات رژیم ایران، دخالت رژیم و روش های آن برای رسیدن به اهدافش را به روشنی نشان میدهد. بدین ترتیب، رژیم ترس خود را از جایگزین دموکراتیک نشان داد که در ماه های اخیر در صحنه بین المللی نیز موفقیت های دیپلماتیک قابل توجهی بدست آورده است. به همین دلیل، رژیم در معرض ارتکاب جرائم بیشتری قرار میگیرد.
این کاملاً ضروری است که بلژیک و دولتمردان اروپایی، پس از بررسی پرونده توسط دستگاه قضایی، اقدامات بسیار محکمی را برای جلوگیری از فعالیت های بدخیم نمایندگی های دیپلماتیک رژیم ایران در اروپا در پیش بگیرند و آنها را بعنوان مراکز جاسوسی و مراکز آماده سازی اقدامات تروریستی قلمداد کنند. مبارزه مردم ایران برای تغییر رژیم، که تنها از داخل و بدون مداخله خارجی میتواند صورت گیرد، باید توسط دموکرات های اروپایی به رسمیت شناخته شود و توسط آنها حمایت شود، که به این ترتیب به روند غیر قابل انکار تغییر در این کشور بزرگ که ایران است کمک شود.