در این راستا مردم ایران و جامعه بین المللی به‌کرات شاهد بوده اند که چگونه دیکتاتوری مذهبی حاکم برایران با «اهرم دیپلماتیک» این سیاست مخرب و شوم خود را به پیش برده است.
سخن از مراکز، دفاتر، سفارتخانه‌ها و یا مراکز به اصطلاح فرهنگی، مذهبی و یا تجاری حکومتی است که از طریق آنها تا کنون حداقل ۴۵۰ رشته عملیات تروریستی علیه اعضاء مقاومت ایران، مجاهدین خلق و دگر اندیشان به اجرا درآورده است.
تازه ترین نمونه این اعمال جنایتکارانه، کشف نیم کیلو ماده انفجاری به انضمام دستگیری «دبیر سوم سفارت» رژیم در وین می باشد که قرار بود تا بزرگترین تجمع ایرانیان در پاریس را هدف بمب و کشتار قراردهد.
در این رابطه کنفرانسی از سوی مقاومت ایران، وکلا و شخصیت‌های برجسته خارجی در تاریخ ۸ اوت ۲۰۱۸ در بروکسل برگزار گردید که در آن محمد محدثین، مسئول کمیسیون خارجی شورای ملی مقاومت، ضمن پرده برداشتن از جزئیات واقعه، گفت: «اسدالله اسدی که در حال حاضر در آلمان به اتهام فرمانده یک سوء قصد خنثی‌شده علیه ایرانیان در تبعید در بازداشت به سر میبرد، نفر محوری این مرکز در وین بوده است». (خبرگزاری اتریش ۸ اوت ۲۰۱۸)
واقعیت در لابلای این جملات، تاکید بر وجود مرکزی بنام «سفارتخانه» رژیم آخوندی در کشوری است که نه تنها در آن مسئولیت‌های «هماهنگی» انجام می‌گیرند، بلکه فراتر از آن به یمن سیاست مخرب مماشات، دستان آلوده به خون این دیکتاتوری تروریستی را برای اعمال جنایتکارانه باز گذاشته است.
بر این منطق اکنون شاهد هستیم که رژیم آخوندی از طریق این سفارتخانه «فعالیت‌های اطلاعاتی، تروریستی و سازماندهی» شبکه‌های خود در کشورهای اروپایی را «هماهنگ، تامین مالی و لجستیکی» می کند.
خبرگزاری بلژیک (۸ اوت ۲۰۱۸) در رابطه با نقش سفارتخانه رژیم در وین تصریح می کند:«ایستگاه‌های وزارت اطلاعات تحت فرماندهی سازمان اطلاعات و جنبش‌های خارجی قرار دارند که مأموریت آن جمع‌آوری اطلاعات و تلاش برای نفوذ در مخالفان رژیم با اهداف تروریستی است».
چنین وضعیت مخربی را نیز به‌کرات در کشورهای مختلف اروپایی و آسیایی مشاهده کرده‌ایم.
نمونه‌های بمب‌گذاری و سوءقصدهای تروریستی در «تایلند، هند، آرژانتین، بلغارستان، اتریش، هلند، عراق، جمهوری آذربایجان، فرانسه، سوئیس، ایتالیا، ترکیه، قبرس» تنها گوشه‌ای از پازل تروریسم رژیم آخوندی می باشند که سفارتخانه‌های حکومت به‌طور مستقیم در اجرای این عملیات تروریستی نقش مستقیمی ایفا کرده‌اند.
بر این سیاق دوایر اطلاعاتی در کشورهای مختلف آسیایی، اروپایی و حتی در ایالات‌متحده نسبت به این روند روبه رشد که با اهرم «دیپلماتیک» به پیش برده می‌شوند، هشدار داده‌اند. همچنین مقاومت ایران که خود بزرگترین قربانی تروریسم کور آخوندی است، به‌کرات تصریح کرده که به یقین یکی از راهکارهای مبارزه با تروریسم دولتی از سوی دیکتاتوری خامنه‌ای، اجرای توافقات و تعهدات، بستن سفارتخانه‌ها و مراکز به اصطلاح دیپلماتیک رژیم و بردن پرونده‌های خونین جنایات سازمانداده شده از سوی بالاترین ارگان‌های حکومتی به مراجع ذیصلاح قضایی و شورای امنیت ملل متحد می باشد.
