واقعیت از فردای خروج ایالات متحده از برجام و به تبع آن راه افتادن سیل تحریم‌ها علیه مطامع کشورگشایانه، اتمی، حقوق بشر و یا موشکی رژیم، آن است که هیچ کدام از طرف‌های تجاری رژیم و به‌ویژه اتحادیه اروپا حاضر به حضور و یا ادامه فعالیت‌های تجاری خود با دیکتاتوری ولی‌فقیه نمی‌باشند.
هراس شرکت‌های بزرگ اروپایی در زمینه نفت و گاز، خودرو و واگن سازی، راه آهن، هواپیمایی، صنایع متوسط و فلزات تماما موئید این هراس از تبعات تحریم‌ها علیه شرکت‌ها و کمپانی‌های اروپایی می‌باشند.
به موازات این واقعیات نیز باید به بازار و دستگاه مالی بسیار ضربه خورده رژیم اشاره نمود که به دلیل عدم تبادلات بانکی و مالی اکنون با افت ۵۰ درصدی ارزش پول ملی و افزایش شدید بهای ارزهای خارجی به‌ویژه دلار و یا یورو به «قوز بالا قوز» دیگری برای رژیم آخوندی تبدیل شده است.
وزیر خارجه حکومت بحران شکست رژیم در سرمایه‌گذاری بروی اتحادیه اروپا را اینگونه به تصویر کشیده است: «از زمان اظهارات رئیس‌جمهور درباره بسته اولیه‌ای که اروپایی‌ها به ایران ارائه دادند و پس از آن صحبت‌هایی که من در وین و در جلسه کمیسیون مشترک وزرا داشتم، تاکنون اروپایی‌ها نکات جدیدی را مطرح و اقداماتی را که در دو حوزه مهم نفتی و بانکی انجام دادند». (خبرگزاری حکومتی ایسنا ۲۸ مرداد ۱۳۹۷)
ترجمان این سخنان اعتراف به همان «نخ نبات» عجزو لابه‌های رژیم از کشورهای اروپایی مبنی بر دادن تضمین برای «تبادلات بانکی و فروش نفت و گاز» می‌باشد، امری که با مجموعه تحولات و بازار پرتلاطم نفت اکنون بسیار غیر ممکن به نظر می‌رسد، زیرا برخلاف پیش فرضیه‌های اولیه رژیم، اکنون بند نباف بازار نفت و گاز برخلاف دهه ۸۰ میلادی، دیگر به صادرات چند میلیون بشکه‌ای دیکتاتوری خامنه‌ای بسته نیست، زیرا با ورود کشورهایی مانند آمریکا به بازار نفت و یا افزایش صادرات کشورهای عضو اوپک، جایگزین‌های لازم برای خروج کامل رژیم آخوندی از این بازار آماده شده‌اند.
ظریف همچنین در ادامه با اذعان به اینکه تمامی قول و قرارهای اتحادیه اروپا تا کنون تنها «حرف» بوده است، می افزاید: «از نگاه ما این اقدامات بیش از آنکه اقدام عملیاتی باشد اعلام موضع است، هر چند آنها حرکت رو به جلو داشته‌اند اما اعتقاد ما این است که اروپا هنوز برای هزینه کردن آماده نشده است».
این اعترافات در حالی بیان می‌شود که اولا یکی از پیش شرط‌های مهم اتحادیه اروپا برای دادن هرگونه کمک ناچیز همکاری با رژیم آخوندی، تصویب «قانون مبارزه با پولشویی و تروریسم» می‌باشد و در ثانی به نظر بسیاری از کارشناسان، اتحادیه اروپا هرگز بازار بیش از هزار میلیاردی با ایالات متحده را به خاطر «بازارچه ۱۳ میلیاردی» با دیکتاتوری خامنه‌ای رها نخواهد کرد. برای نمونه درحالیکه حجم مبادلات تجاری آلمان با آمریکا سالانه بالغ بر «۱۰۰ میلیارد یورو» می‌باشد، این وضعیت در رابطه با رژیم آخوندی و در بهترین حالت به سقف «۳ میلیارد یورو» طی سال گذشته رسیده است.
