دکتر آلخو ویدال کوادراس - رئیس کمیته در جستجوی عدالت

این اولین باری است که من این افتخار را دارم که در برنامه که توسط جامعه ایرانیان در هلند سازماندهی شده شرکت کنم. اکثر شما چهره های جدید برای من هستید ولی این احساس را دارم که شما را مدتهای مدیدی است که میشناسم.
چون اپوزیسیون دموکراتیک ایران در جهان یک خانواده بزرگ است. و من خودم را برای سالیان است که (اگر شما اجازه بدهید) عضوی از این خانواده میشناسم.

همانطور که همه ما میدانیم، ۳۰ سال پیش بیش از ۳۰هزار زندانی سیاسی در ایران اعدام شدند. در تابستان ۸۸.
از بسیاری از زندانیان تنها چند سوال پرسیده شد قبل از اینکه به پای چوبه دار بروند و آنها در گورهای جمعی در زمین بدون نشانه دفن شدند. تمام این بر اساس یک فتوا توسط ولی فقیه آن زمان رژیم ایران خمینی اتفاق افتاد.
همانطور که میدانیم این کشتار جمعی یکی از بدترین جنایات جمعی در تاریخ مدرن ایران است و من باید بگویم که یکی از بدترین جنایات علیه انسانیت در نیم قرن گذشته در جهان است.
تا امروز هیچ دست اندرکاری بخاطر این جنایات وحشیانه دستگیر نشده است. برعکس، بسیاری از آنها که به نقش خودشان در این جنایات اعتراف کرده اند، تشویق شده اند و موقعیتهای ارشد و یا وزارت را در ایران امروز برعهده دارند.
 اکثر قربانیان وابسته به اپوزیسیون اصلی مجاهدین بودند و تنها جرم آنان این بود که پایدار مانده و به خمینی نه گفته و به آزادی آری گفتند.
رژیم شروع به از بین بردن محل های دفن و قبرهای جمعی کرده است. تنها ماه گذشته سازمان عفو بین الملل یک فراخوان به اقدام فوری برای جلوگیری از رژیم ایران در ساختن یک جاده بروی قبرهای جمعی زندانیان سیاس که در ۱۹۸۸ گشتار شدند، راه انداخت.
در مورد وضعیت کنونی حقوق بشر در ایران ما فقط کافی است که به تعداد اعدام ها در دوران ریاست جمهوری حسن روحانی به اصطلاح مدره نگاه کنیم. تاکنون بیش از ۳۵۰۰ نفر در ایران اعدام شده اند. این رژیم همچنین با خشونت با قیام سراسری برخورد کرده است که در اواخر دسامبر شروع شده و در شهرهای مختلف ادامه پیدا کرده است.
هزاران نفر دستگیر شده اند و ۵۰ نفر در خیابان ها با گلوله کشته شده اند. تعداد زیادی هم در زیر شکنجه در زندان کشته شده اند.
رژیم به نقش مجاهدین در سازماندهی این اعتراضات اعتراف کرده است. در واقع مجاهدین در حال ساختن شبکه زیرزمینی خود در ایران با شکل دادن به کانون های شورشی بوده اند که شامل چند نفر میشوند. این فعالیت های سازماندهی شده آخوندها را بسیار نگران کرده است. و به این دلیل است که به دست و پا افتاده اند. این رژیم یک کمپین اطلاعات دروغین بزرگ علیه اپوزیسیون ایران توسط مامورانی که به آن اعضای سابق مجاهدین میگوید به راه انداخته است که میروند و سیاستمداران را ملاقات میکنند و اتهامات دروغ میزنند. بعضی از آنها اینجا در هلند فعال هستند.
همچنین نشانه هایی وجود دارد که رژیم میخواهد اپوزیسیون اصلی را با تروریسم ازبین ببرد. اخیرا چندین ایرانی در بلژیک و آلمان دستگیر شدند که شامل یک دیپلمات رژیم ایران میشدند. آنها در تلاش بودند تا به گردهمایی سالانه اخیر مقاومت ایران در پاریس حمله کنند.
تنها هفته گذشته قوه قضاییه آمریکا اعلام کرد که دو ایرانی را در امریکا دستگیر کرده است بخاطر جاسوسی علیه مجاهدین. تمامی این اخبار به ما پیام روشنی میدهد. ”ما در یک نقطه عطف قرارگرفته ایم.”
این نشان میدهد که به اصطلاح جمهوری اسلامی که منبع اصلی صدور بنیادگرایی اسلامی و تروریسم بوده است اکنون برای بقای خودش میجنگد.
ما در اروپا باید در کنار مردم ایران قرار بگیریم. سیاست کنونی اتحادیه اروپا و خانم موگرینی در بستن چشمان خود بروی نقض حقوق بشر و سرکوب زنان و صرفا تمرکز روی تجارت و صادرات، مایه شرمندگی است و خجالت آور است.
ما باید رابطه مان با رژیم ایران را مشروط به توقف اعدام ها و پیشرفت قابل توجه در زمینه حقوق بشر کنیم. تمام اعتراض کنندگانی که دستگیر شده اند باید آزاد شوند.
ما باید به دولتهای اروپایی خود یادآوری کنیم که ایران یک کشور عادی برای روابط تجاری نیست. هیچ انتخابات آزادی در ایران وجود ندارد. رژیم ایران به واقع یک دیکتاتوری است ولی از نوع بویژه بد آن. این یک حکومت دیکتاتوری مذهبی است که با استفاده از سرکوب در داخل و دامن زدن به جنگ و تروریزم و درگیری در خارج از کشور به حیات خود ادامه میدهد.
ما باید به آنها بگوییم که برعکس آنچه که فکر میکنند، این یک حکومت غیر متعادل و ضعیف است و آینده ای ندارد.
آینده ایران به دمکراسی تعلق دارد و نه به این مرتجعین خشن و قاتل که مردم خوشان را با شقاوت سرکوب میکنند و بدترین تهدید صلح و ثبات در خاورمیانه و در تمامی جهان هستند.

فرانسو کلکومبه- بنیانگذار سندیکای قضات فرانسه

خانم پرزیدنت، خانم ها آقایان دوستان عزیز، بعد از این جلسه بسیار جالب که بسیاری چیزها را به یاد ما آورد، من هم مثل (ژان پیر) مولر به خود می‌گفتم، چه‌طور ما در سال ۱۹۸۸ واکنشی نداشتیم؟‌ با اینحال ما همانموقع هم بعنوان نماینده مجلس حقوق می گرفتیم که حواسمان بر این جمع باشد که نباید به رژیم ایران اعتماد کرد. کمی بعد از آن قضیه ترور کاظم رجوی در سویس اتفاق افتاد که تحقیقات در فرانسه هم صورت گرفت و کسانی دستگیر شدند. آنها هم مثل همین قضیه ی دستگیری جدید، از اعضای سفارت رژیم بودند. در آنموقع دستگاه قضایی فرانسه بجای اینکه آنها را برای محاکمه به سوییس استرداد کند، به تهران فرستاد. معنای آن این بود که دولت ها تسلیم می شوند.
چرا من این موارد را ذکر می کنم ؟‌ چونکه بعد از این وقایع، جامعه بین المللی به خود گفت دیگر نمی توانیم اجازه بدهیم که این فجایع تکرار شوند. البته بحث این نبود که سیستماتیک دست به مداخله در کشورها بزنیم، چنانکه برخی پیشنهاد آنرا می کردند؛ بلکه بحث این بود که دستگاههای قضایی بین المللی ایجاد شوند که این جنایات غیر قابل قبول را بررسی کنند. یک دادگاه برای یوگسلاوی سابق تشکیل شد. بعد یک دادگاه برای کشتار رواندا ایجاد شد. وضعیت روشن شد. در این پرونده های بزرگ قاتلان شناسایی شدند.
ایران کشوری است فوق العاده با آدم های با هوش و تحصیلکرده که رژیم آن بنام مذهب دست به کارهای می زند که گاه‌ هولناک است. برای چنین کشوری این نوع مسایل نمی تواند مشمول عفو شود.
در زمینه این موضوع مشخص، خانم رئیس جمهور، به شما اطمینان می دهم که ما همیشه شما را حمایت خواهیم کرد. شاید هم راه حل چیزی باشد غیر از آنچه که ما می توانیم پیش بینی کنیم ولی در هر صورت می خواستم به شما بگویم که جلساتی مثل برنامه امروز برای ما بسیار انگیزه دهنده هستند که در کنار شما باشیم و برای شما آرزوی پیروزی کنیم. چون پیروزی شما، فقط پیروزی برای کسانی نیست که حامیان شما هستند، بلکه پیروزی برای قانون است، پیروزی عدالت و پیروزی هر آنچه برای بشریت دوست می داریم.

رضا اولیاء هنرمند عضو شورای ملی مقاومت ایران

دوستان به خاطردارم که از اولین روزهای شروع این قتل عام در تابستان خونبار سال ۱۳۶۷ با اینکه اطلاعات کم رسیده بود اعضای مقاومت ایران در سراسر جهان دست به افشاگری زدند.
آری سی سال پیش رژیم بیش از سی هزار زندانی سیاسی و مبارز و مجاهد را که محاکمات صوری آنها در دادگاههای انقلاب اسلامی انجام شده بود و دوران محکومیت خود را می گذراندند، فقط بجرم پایداری بر روی اصول اعدام شدند. خمینی دجال فتوا داده بودهرکس سرموضع خود ایستاده است باید اعدام شود.این فرزندان دلیرایران زمین
از زن و مرد و از همه اقشار جامعه اعم از کارگر و دانشجو و معلم و کارمند و روزنامه نگار و هنرمند بدون نام و نشان در گورستانهای بازبی نام و نشان به صورت دستجمعی به خاک سپرده شدند.
در سالگرد این قتل عام و جنایت فجیع علیه بشریت، امسال نیز شورای ملی مقاومت ایران در شهرهای مختلف جهان، نمایشگاه عکس، جلسات سخنرانی و آکسیون های مختلف ترتیب داده و با صدای بلند رژیم جنایتکار آخوندها را محکوم میکند.
امروز شاهدیم که چگونه آن ایستادگی ها و آن فداکاریهای عظیم ثمرداده و ماههاست که مردم ایران علیه رژیم خونخوارآخوندها بپا خاسته اند و روزی نیست که در هر شهر و کوی شاهد تظاهرات مردم و نیروهای سرکوب نباشیم.
زنان قهرمان مانند همیشه پیشاپیش و در صف اول قرار دارند و این صدای بلند آزادی است که در جنبش میلیونها کارگر و کارمند و دانشجو و معلم و ارتش بیکاران و گرسنگان طنین افکن شده است و رژیم جنایتکار ولایت فقیه همچون سی سال پیش چاره ای جز سرکوب بیشتر مردم معترض ندارد. پاسداران با چوب و چماق و اسلحه سرد و گرم به دختران و پسران جوان و مردان و زنانی که تنها جرمشان آزادی خواهی وعدالت طلبی است حمله میکنند، آنان را به زندان می افکنند و شکنجه میکنند و به قتل می رسانند، اما چه سود که فردای همان روز باز هم تظاهرات با شدت و شجاعت هر چه بیشتر ادامه دارد و کانون های شورشی در هرجای ایران زمین گسترش هستند اکنون فریاد براندازی و سرنگونی تمامیت این رژیم بیش از هر وقت دیگر یک درخواست عمومی مردم ایران است.
خواسته های ما اعضای شورای ملی مقاومت وهمچنین اعضاء هواداران سازمان مجاهدین خلق و سایر جریانات عضو شورا همان فریادهای مردم ایران است. خواسته هایی که از سوی خانم مریم رجوی رئیس جمهور برگزیدة مقاومت ایران در گردهمایی های بزرگ مقاومت و در مجامع و محافل بین المللی مطرح میشود و ما آنها را در مقالات همسنگرانمان در شورا از جمله دوست عزیزم دکتر منوچهر هزارخانی می خوانیم.
خواهران، برادران، دوستان، رفقا؛ اکنون صدای آن خفتگان خاموش در خاوران ودر سراسر میهن را در پیامهای رهبر مقاومت ایران آقای مسعود رجوی می شنویم. فردای آزادی نزدیک است. خاوران را گلباران خواهیم کرد، زندانیان سیاسی آزاد خواهند شد و تمامی فرزندان این میهن از کرد و آذری و عرب و لر و ترکمن و بلوچ و گیلک و همه و همه در صلح وآزادی و دوستی و برابری زندگی خواهند کرد .
اقلیت های مذهبی اعم ازمسیحی یهودی و زرتشتی و بهایی و دراویش عزیز از حقوق برابری شهروندی برخوردار خواهند شد .
همچنان که خانم مریم رجوی رئیس جمهور برگزیده تکرارمیکند من هم تکرارمی کنم که نه به حجاب اجباری بله به آزادی و ترویج فرهنگ وهنر و به آزادی عقاید.
خاوران را گلباران میکنیم. پیروز باشید.