سناتور جری هورکان – نایب‌رئیس کمیتة مالی سنای جمهوری ایرلند

همکاران محترم، خانم ها و آقایان و دوستان، این یک افتخار است که امروز در کنار شما باشم تا صدای خود را به صدای شما اضافه کنم و حمایت خودم را از مبارزات بین المللی که به دنبال عدالت برای قربانیان نقض حقوق بشر توسط رژیم ایران هستند به خصوص اعدام ۳۰ هزار زندانی سیاسی در سال ۱۳۶۷اعلام کنم.
امروز اینجا هستیم تا این واقعیت را گرامی بداریم یادبود ۳۰،۰۰۰ زندانی سیاسی که با شتاب و بدون مقررات اداری در زندان های رژیم بدون پروسه قضایی مناسب بعد از فتوای ولی فقیه وقت، خمینی، که بالاترین مقام رژیم ایران در آن زمان بود اعدام شدند.
سی سال پیش در این ماه، از دهها هزار زندانی سیاسی در زندان یک سوال ساده شد. آیا از سازمان مجاهدین خلق حمایت می کنی؟ و اگر آنها پاسخ مثبت می دادند آنها را مستقیما به پای چوبه دار می بردند. نه عدالتی، نه دادگاهی، هیچ چیز، فقط اعدام شدند.
یک تعریف فنی دقیق از جنایت علیه بشریت توسط یک رژیم را وکیل سرشناس حقوق بشر جفری رابرتسون ارائه داده است و نتیجه گیری کرده است که بدون شک آنچه که در سال ۱۳۶۷ به وقوع پیوست جنایت علیه بشریت است و سایر سازمان های غیر دولتی از جمله عفو بین الملل با نگاه به شواهد و مدارک به همان نتیجه گیری رسیده اند. من به زمینه قبلی آن اشاره کردم زیرا این فقط یک تراژدی بزرگ در گذشته نیست بلکه حتی به امروز نیز مربوط است چون تظاهرات ضد رژیم در سراسر کشور با فرصتی برای سرنگونی رژیم دیکتاتوری مذهبی در حال وقوع است که ما امروز به روشنی شاهد آن هستیم هم در داخل ایران و هم در جوامع ایرانی در سراسر جهان. تمام شهرهایی که امروز دیدیم می دانیم که این رژیم هنوز به شدت و سنگینی مخالف شورای ملی مقاومت و سازمان مجاهدین خلق ایران است و به لطف خانم رجوی و تمام کارهایی که انجام داده است یک سازمان عظیم درگیر رویداد های امروز است مانند ویلپنت که من در ژوئن در آن حضور داشتم مانند رخداد ژانویه و سایر رویداد های دیگر که به طور مداوم فشار را بر رژیم حفظ می کند تا به افرادی مانند من و پارلمان ایرلند اجازه دهد تا آنچه را که در سال ۱۳۶۷ واقع شد محکوم کنیم، به عنوان یک گروه از سناتورها، من معاون گروه خودمان هستم همکاران من نیز در موارد دیگر حضور داشته و از شما حمایت کرده اند.
 مهم این است که به یاد داشته باشید بسیاری از کسانی که مرتکب قتل عام سال ۱۳۶۷ شدند حتی اکنون دارای مقام های ارشد اجرایی هستند.
من تعجب نمی کنم که این موارد نقض حقوق بشر بخشی جدایی ناپذیر از پاسخ وحشیانه رژیم به اعتراضات مردمی در ایران بوده است. اما اکنون سرکوب داخلی با حملات تروریستی همانطور که پیش از این اشاره کردیم علیه جنبش مقاومت ایران در واقع اخیرا در همین رویداد ویلپنت همراه شده است که خوشبختانه به چالش کشیده شد و اتفاق نیفتاد زیرا رژیم به روشنی در ایران هنوز در ایران از ارتباطی که بین مجاهدین خلق و مردم وجود دارد احساس تهدید می کند و آنها می دانند که پایان کارشان در راه است اما نمی دانند که چه زمانی و به میزان زیادی احساس تهدید می کنند و همانطور که قبلا گفته شد نه به این میزان از طرف انگلستان، آمریکا، روسیه یا اسرائیل بلکه از طرف مردم خود.
 همانطور که می دانیم گردهمایی به چالش کشیده شد و خوشبختانه آن توطئه تروریستی به طور ناگهانی خنثی شد. اکنون که ما از کسانی که در این رابطه دستگیر شده اند حسابرسی می کنیم باید با پروسه مشابهی از کسانی که مسئول قتل عام ۳۰،۰۰۰ زندانی سیاسی در سال ۱۳۶۷ هستند حسابرسی کنیم. در سپتامبر ۲۰۱۶ شورای ملی مقاومت ایران هویت حدود ۶۰ نفر از مقامات رژیم که هنوز در قدرت هستند را افشا کرد و ما می دانیم که آنها چه کسانی هستند و کجا هستند. بنابراین، من به شما و دیگران در ۱۷ شهر دیگر در اروپا و سه شهر در کانادا می پیوندم ما امروز از بسیاری از ایرانیان و جوامع گسترده تر در سراسر جهان که کاملا شوکه شده اند شنیدیم سی سال پیش ۳۰۰۰۰ زندانی شجاع علیرغم مواجه شدن با مرگ در برابر رژیم تروریستی ایران سر خم نکردند. امروز ما همان شجاعت را در خیابان های تهران می بینیم که شعار مرگ بر دیکتاتور سر می دهند و مانند آن شهیدان مردم تهران خواهان پایان دادن به رژیم دیکتاتوری مذهبی هستند و اراده کرده اند که تغییر دمکراتیک در کشور ایجاد کنند. جامعه بین المللی به ویژه اتحادیه اروپا بایستی در کنار آنها بایستد برای اینکه فقط یک برنده در این مبارزه مردم ایران علیه دیکتاتوری مذهبی حاکم بر ایران وجود دارد و آن برنده مردم ایران و اپوزیسیون مشروع یعنی شورای ملی مقاومت ایران است.
و ما اگرچه روشن است که ایرانی نیستیم اما مردم بسیاری از سراسر جهان که با مبارزه شما آشنا هستند به کشور شما اگر دمکراسی داشت به عنوان یک مکان خارق العاده نگاه می کردند. کشوری که منابع خوبی دارد، جمعیت جوانی دارد و من شک ندارم که بزودی شما یک حکومت آزاد و دمکراتیک خواهید داشت و شاید افرادی که در این سالن هستند و در سراسر جهان به ایران باز خواهند گشت به تهران باز می گردند و یک دولت آزاد و دمکراتیک برقرار خواهند کرد.
بنابراین، برای شما آرزوی موفقیت می کنم و به شورای ملی مقاومت و خانم رجوی به خاطر اینکه اجازه ندادید مردم در سراسر جهان آنچه را که در سال ۱۳۶۷ اتفاق افتاد فراموش کنند تبریک می گویم و ما آنچه که اتفاق افتاد را فراموش نخواهیم کرد. از شما بسیار متشکرم.

مالکوم فاولر از کانون وکلای انگلستان و ولز

من از طرف بدنه حرفه ای خود، انجمن وکلای انگلستان و ولز صحبت می کنم. من مایلم که قبل از هر چیز بگویم که افتخار می کنم که اینجا هستم تا از طرف ۱۶۰ هزار وکیل از انگلستان و ولز صحبت کنم.
من از این مناسبت بسیار غمگین هستم چون ما نبایستی اینجا یا در بروکسل، لوگزامبورگ، یا استکهلم باشیم. ما بایستی در یک ایران آزاد غیر مذهبی و دمکراتیک باشیم. من بسیار احساس فروتنی می کنم که با کسانی که واقعا رنج برده اند یک پلاتفرم دارم. کانون وکلا بارها با صدای بلند در این مورد صحبت کرده است و به اینکار در مورد قتل عام ۱۳۶۷ با خشم ادامه خواهد داد. این انجمن به بلند کردن صدای خود در مورد جنایاتی که با تعداد بی سابقه ای تا به امروز ادامه یافته است ادامه میدهد. این جنایات علیه تمامی اصول حاکمیت قانون و پروسه دادرسی است.. ما البته در مورد کشتار ۱۳۶۷ صحبت می کنیم و از آن به خاطر بی عدالتی خیلی آزرده و خشمگین شده ایم به طور خاص در مورد کشتار ۷۸۹ نوجوان در نقض حکومت قانون و در نقض پروسه دادرسی و نقض تعهدات بین المللی برای عدم اعدام نوجوانان که رژیم ایران امضا کننده آن است. ما از این کار آنها برای مثال کشتار ۶۲ زن باردار بیزار هستیم. من این را قبلا گفته ام اما شایان تکرار است که بگویم خانواده هایی وجود دارند که اعضای آن ربوده شدند، ۴۱۰ خانواده که ۳ یا ۴ نفر از هر خانواده اعدام شده اند. ما به اعتراض علیه آنها و نبرد همراه شما ادامه خواهیم داد. ما ثابت قدم خواهیم ماند. ما با این مبارزه هستیم و به آن ادامه خواهیم دا د تا موفق شویم. این پیروزی شاید نزدیکتر از آنچه که فکر می کنیم باشد. بگذارید صمیمانه امیدوار باشیم که اینطور باشد. بگذارید کار درست انجام شود.