سخن از قشر محروم و زحمت کشی است که سالیان متمادی از سوی ارگان ها و عوامل حکومتی مورد استثمار و بهره کشی قرارگرفته اند. ابعاد این وضعیت بحرانی که اکنون بر معیشت و زندگانی این قشر ۴۰۰ هزار نفره خود را تحمیل نموده را بخوبی می توان در رشد گرانی وسائل یدکی و قطعات، سوخت، سرویس و تعمیرات، رانتی خواری و واسطه گری حکومتی، عدم محاسبه قیمت‌‌های حمل بار به صورت تن بر کیلومتر، وجود بارنامه های تقلبی، فساد در اتحادیه های دولتی، نبود بیمه های اجتماعی و امنیت شغلی، مالیات های سنگین، در آمد های ناچیز و همچنین نبود حمایت های دولتی بخوبی رویت نمود.
دراین رابطه سایت یورو نیوز (۲۴ سپتامبر ۲۰۱۸) می نویسد: «افزایش حقوق بازنشستگی و سختی کار، کاهش قیمت لاستیک و لوازم یدکی، افزایش ۷۰ درصدی نرخ کرایه، کسر حق پرداختی بیمه رانندگان، حذف دلالان و واسطه‌ها از پایانه‌ها و باربری‌ها، نظارت بر برخوردهای غلط و سلیقه‌ای ماموران راهنمایی و رانندگی و مجازات ماموران و افسران رشوه‌گیر از جمله خواسته‌های صنفی رانندگان کامیون و ترانزیت عنوان شده است».
اما پاسخ دیکتاتوری ولی فقیه به خواسته های برحق کامیون داران و رانندگان همان شیوه ها و اسلوب های متداول رژیم یعنی «سرکوب و دستگیری» بوده است. یک گزارش حکومتی به نقل از سرکرده نیروی انتظامی در خراسان رضوی از «دستگیری ۱۴ راننده اعتصابی در نیشابور» خبر می دهد. (خبرگزاری حکومتی ایسنا ۸ مهر ۱۳۹۷)
در اقدامی دیگر غلامحسین محسنی اژه‌ای، سخنگوی قوه قضاییه رژیم اعلام کرده است: «دادستان‌های کشور با اخلالگران سیستم حمل و نقل برخورد جدی کنند؛ کسانی که به مردم فشار می‌آورند مجازات سختی در انتظارشان است».
رابطه با اهداف سرکوبگرانه دیکتاتوری ولی فقیه و دولت آخوند روحانی علیه اعتصابیون پیشتر شورای ملی مقاومت گزارش نموده بود: «اعتصاب سراسری کامیونداران در حالیکه وارد دومین هفته خود می‌شود، بحران در درون رژیم آخوندی را شدت بخشیده است و سرکردگان آن از استمرار و گسترش اعتصاب به شدت به وحشت افتاده اند. در همین رابطه خامنه‌ای، سردژخیم منتظری، دادستان کل رژیم را به صحنه فرستاد تا اعتصابگران را به اعدام تهدید کند».
همچنین باید به ابعاد حمایت های اقشار مختلف مردم ایران و یا همبستگی بین المللی از خواسته های بحق کامیون داران و رانندگان زحمتکش اشاره نمود. برای نمونه کامیون داران ویرجینیا در آمریکا و همچنین رانندگان کامیون در هلند در یک اقدام سمبلیک، ضمن برپایی رژه و با به صدا درآوردن بوق کامیون های خود، حمایت شان را از اعتصاب کامیونداران در بیش از ۲۳۱ شهر ایران اعلام کرده اند
