این رژیم درحال حاضر  بین 1800 تا 2000 کیلو اورانیوم غنی شده دارد. تمامی این اورانیوم باید منتقل شود. ترکیه هیچ تأسیسات اتمی ندارد و یک کشور هستهیی نیست. نه تأسیسات غنی سازی دارد و نه محلی برای نگهداری آن. این توافق باید دارای تضمینها ایمنی، امنیتی و حمل و نقل باشد. لذا سه کشور ایران، برزیل و ترکیه نمی توانند با هم یک توافق امضا کنند که جامعه بین المللی در آن دخیل نباشد. شکی نیست که جامعه بین المللی از طریق آژانس بین المللی انرژی اتمی می خواهد آزمایشهای مختلفی روی آن بکند. برای مثال باید مشخص شود ماده یی که رژیم ایران می خواهد بفرستد، واقعا اورانیوم غنی شده با درجه یی گفته شده است.
مسأله کلیدی برای جامعه جهانی این است که مواد غنی شده از ایران خارج شود، چون خروج آن باعث تأخیر در پیشرفت برنامه  تسلیحات اتمی این رژیم  بین یک تا دو سال  می شود.
متخصص امور هسته یی از لندن افزود: توافق رژیم ایران ـ ترکیه ـ برزیل ، این رژیم  را از غنی سازی بیشتر منع نمی کند.