او با همه سرزندگی‌هایش و سرودهایش نوای عشق، و رزمندگی و امید را به سرتاسر سازمان و میهن اسیر می‌پراکند و از زبان سرکوب‌شدگان می‌نواخت.
به‌راستی‌که هنرش صدای نبرد و امید در سرنوشت انسان را فریاد می‌کرد.
فکر می‌کنم سال گذشته بود که بابا کتابی نوشته بود دو بار آن را خواندم و به او و آرمانش افتخار کردم آرمانی که در عین تحمل سختی‌هایش می‌توان آن‌قدر زیبا ارزش‌ها و فضیلت‌های انسانی را به سرود و نظم و آهنگ درآورد و از جنگیدن و مبارزه با آرامش کامل لذت برد. همیشه او را با لبخندی بر لب و آرامشی وصف‌ناشدنی به یاد می‌آورم، چه آن زمانی که در پاریس در خانه بابا بودیم و چه آخرین باری که او را در آلبانی دیدم و کلی باهم صحبت کردیم و لذت بردم . به یاد دارم که سال پنجاه رضا را وقتی برای اولین بار دیدم خبر داد که «بابا» هم دستگیرشده و من بعداً فهمیدم که او چه انسان والایی است و حال که پرواز کرد و رفت، همراه همه شهدای گرانقدر سازمان پرافتخار سازمان است و نظاره‌گر ما هستند تا ره پرافتخارشان را ادامه بدهیم.
بابا که از اولین مجروحان نبرد با دیکتاتوری شاه بود، درزمان شیخ هم هدف گلوله و آتش دشمن ضد بشر قرار گرفت ولی روی پاک و آرام او روح سرزنده و جنگنده او الگویی فراموشی ناپذیر برای هر انسانی است که بخواهد صادقانه و خالصانه قدم درراه خدا و مردم گذاشته و از همه‌چیز خود بگذرد .
عزیز رضایی
------------------------------------------
تسلیت فرشته و رحمان کریمی:
تا دل های زنده و خاطره بیدار تاریخ هست، قهرمانی چون سید محمد سیدی کاشانی هرگز نخواهد مرد . ما با تأسفی عمیق به رزمندگان پاکباز این مقاومت تسلیت می گوییم و دلمان می سوزد که لااقل از نزدیک به یکبار آن نازنین بزرگوار را ندیدیم . هرچند نام او را در خاطر و حافظه داشتیم .
دلاور زنان و مردان مبارز در طلوع شوم استبداد دینی مخوفی که ملت ما با بار سنگین رنج ها و مصائب بی شمار بی سابقه ؛ چنگ در چنگ آن است فراوان نمی توانند باشند . جنبشی پاک پاکباخته باید تا از آن دلاوری چون این قهرمان وداع گفته با ما، برخیزد و با جانفشانی های صادقانه و بی تظاهر، فروتنانه به سهم خود سطوری از تاریخ میهن خونبارش بنویسد و به افتخار رود .
ما این رفتن پربار صبور را به رهبران قهرمان مقاومت، به اشرفیان دلاور و تمامی آنانکه برکنار از صفات آشکار یا پنهان خودپروری ؛ در چنین مقاومتی دشوار ایستاده اند تسلیت می گوییم .
فرشته و رحمان کریمی
------------------------------------------
مهین و مسلم اسکندر فیلابی:
الگویی بسیار زیبا از انسانیت،شرف و مردم دوستی
مسعود ومریم گرامی
شیرزنان و ابرمردان مجاهد خلق
درگذشت قهرمان عشق و فدا و وفا محمد سیدی کاشانی را به شما و همه هواداران صدیق مقاومت تسلیت عرض می‌کنیم .
ما در مجاهدین کسی را کمتر یا برتر از دیگری ندیدیم بخصوص بعد از گذشت پنجاه‌وسه سال مبارزه با دو دیکتاتور شاه و شیخ که هرچه سست‌عنصر بود به بهانه‌های مختلف دست از مبارزه کشیدند و رفتند ولی انسان‌های والایی مانند سید محمد سیدی کاشانی نمونه‌های زیبایی هستند که جایگاه این پهلوانان مبارز و نامداران را نشان می‌دهند.
درود بر او که وارد این مقاومت شد و الگویی بسیار زیبا از انسانیت،شرف و مردم‌دوستی گردید.
او عاشق ملک و میهن آزادیخواهی بی چشمداشت بود و تمام عمر خود را درراه آزادی مردم ایران فدا کرد روحش شاد و یادش گرامی باد
مسلم اسکندر فیلابی
مهین مشکین فام
------------------------------------------
مهدی سامع:
در سوگ فقدان زنده‌یاد محمد سیدی کاشانی
با اندوه و تأسف بسیار، مجاهد مقاوم و پایدار محمد سیدی کاشانی در بامداد روز چهارشنبه 28 آذر 1397 درگذشت. زنده‌یاد محمد سیدی کاشانی از مجاهدان پر سابقه‌ای بود که بیش از نیم‌قرن زندگی خود را در مبارزه مداوم علیه دیکتاتوری شاه و استبداد مذهبی شیخ و درراه پرفرازونشیب آزادی و عدالت گذراند. وی انسانی وارسته، صبور و سرشار از عمیق‌ترین احساسات و عواطف انسانی بود. پیام او به جوانان ایران‌زمین چنین بود: «هرگز از رویاهای خود دست برندارید. با غم و یاس بجنگید. امید به ساختن دنیایی بهتر را زنده نگهدارید. خلاف جهت رودخانه شنا کنید. این کار ساده‌ای نیست، اما قوای به بند کشیده را آزاد می‌کند. برای تغییر کردن و تغییر دادن! »
فقدان این رزمنده راه آزادی و رهایی را از طرف خودم و رفقایم در سازمان چریکهای فدایی خلق ایران به خانواده بزرگ مقاومت، به زنان و مردان مجاهد و به همه شیفتگان آزادی تسلیت میگویم.
مهدی سامع
چهارشنبه ۲۸ آذر ۱۳۹۷ - ۱۹ دسامبر ۲۰۱۸
------------------------------------------
محمد شمس:
یار دریادل و متین و پر احساس، مجاهدی بی‌ترس و بیم بادلی سرشار
محمد سیدی کاشانی (بابای محبوب و محجوب) از میان ما پر کشید و به سرفرازان ماندگار تاریخ کشورمان پیوست. سالیانی نسبتأ طولانی در عرصه‌های فرهنگی مقاومت در کنار این یار دریادل و متین و پراحساس طی طریق کردم و از منش و بزرگواری و مجاهدت او خاطرات فراوانی دارم؛ که بازگو کردن همه آن‌ها در این متن کوتاه نمی‌گنجد.
بابای ما، سرو قامتی بی‌ریا و افتاده بود. رودی پرخروش به زلالی آب چشمه‌ساران، مجاهدی بی‌ترس وبیم بادلی سرشار از عطوفت و مهربانی، رنگین‌کمان علم و معرفت اما ساده‌زیست و بی‌ادعا، انسانی شریف و آزاده در دنیای بی‌رنگی اشرف نشان خویش و مبارزی خستگی‌ناپذیر در هر زمان و هر مکان.
بابای ما مسافر شهر گل و نور بود. چشم به خورشید و نور زلال ماه و با عزمی راسخ، ۵۳ سال از عمر پربار خویش را در عبور از جاده‌های صعب‌العبور و پرمخاطره گذراند.
بابای ما یک مجاهد تمام‌عیار و یک انسان کم‌نظیر بود. از دیگر نبودن و دیگر ندیدن او بسیار غمگینم و این ضایعه جبران‌ناپذیر را به خانواده، یاران و همرزمان خستگی‌ناپذیر این بزرگ‌مرد شرف و ایستادگی تسلیت عرض می‌کنم.
محمد شمس
