رئیس جمهور ارتجاع با اذعان به این واقعیت که “ما رسانه آزاد" نداریم ، بلکه “رسانه های دولتی" داریم؛ خود بهترین بینه بر ابعاد سرکوب دولتی و بستن منافذ اطلاع رسانی، شبکه های ماهواره ای، شبکه های اجتماعی و اینترنت می‌باشد.
آخوند روحانی که بعنوان رئیس جمهور حکومت، ریاست “شورای امنیت ملی" رژیم را نیز یدک می کشد و شخصاً نقش کلیدی برای سرکوب در جامعه ایفا می کند، در ادامه می‌افزاید: «با یک تدبیر نادرست و اشتباه چهارچوب ها شکست و فکر کردیم اگر یک نفر روی یک کاغذی بنویسد، تحت هر عنوانی یا قوه‌ای دستور فیلترینگ را ابلاغ کند و مخابرات و دستگاه ها از ترس خود آن را اجرا کنند، همه چیز درست می شود؛ برای ما روشن شده است که راه حل، این نیست». ( خبرگزاری حکومتی اقتصاد آنلاین ۱ بهمن ۱۳۹۷)
این سخنان در حالی بیان می‌شود که آخوند روحانی از مهمترین متولیان سرکوب، فیلترینگ و بستن منافذ اطلاعاتی برای میلیون‌ها ایرانی تشنه به اطلاع‌رسانی می‌باشد. وی که به‌خوبی از ابعاد تنفر و نارضایتی مردم از دیکتاتوری آخوندی اطلاع دارد، تلاش می‌کند تا با این جملات “عبای" اپوزیسیون بتن کرده و بدین‌سان بر موج نارضایتی و "نه بزرگ مردم" به دیکتاتوری مذهبی، اختناق، سرکوب و سانسور سوار گردد.
خرمردرندی رئیس‌جمهور دست‌نشانده ولی‌فقیه در حالی است که وی تا ساعت‌ها پیش از برگزاری نمایش انتخابات ریاست جمهوری در سال گذشته، همواره بر این نکته که “دستان ما روی دکمه فیلترینگ نخواهد رفت" ، تأکید می‌کرد. درحالی‌که از فردای اتمام این شعبده‌بازی، مردم ایران، جوانان وزنان به‌جان‌آمده دیدند و تجربه کردند که باند وی همراه و دست در دست ولی‌فقیه طلسم شکسته فرمان سانسور و بستن تمامی شبکه‌های آزاد ازجمله “تلگرام" را صادر نمود.
به‌یقین وجود خیز عظیم مردم ایران از سال گذشته و با قیام‌های خود در شهرهای میهن و باهدف سرنگونی نظام و همچنین مجموعه فشارهای داخلی و بین‌المللی و شکست‌های زنجیره‌ای رژیم در سطح منطقه و سیاست‌های “راهبردی خامنه‌ای"، اکنون رئیس‌جمهور حکومت را نه‌تنها وادار به این اعترافات کرده، بلکه فراتر از آن، راه بدان جا برده تا وی ضمن چنگ انداختن بر سروصورت “عمود خیمه نظام" ، اساس و بنیان تفکر آلوده و شرک‌آمیزی بنام “ولایت‌فقیه" را نیز به زیر سؤال ببرد.
در این رابطه آخوند روحانی می‌گوید: «اگر کسی بخواهد مردم را مجبور به کاری کند دیگر اسم آن ارتباطی با دین و دین‌داری ندارد، چراکه اساس دین، فهم، درک و سپس پذیرش و انتخاب است و البته این اصل بر همه اصل‌های عرصه‌های دیگر صادق و حاکم است. مردم فهم دارند و در مواجهه با هر مسئله‌ای که آسیب‌هایی دارد به دنبال فراگرفتن فرهنگ صحیح استفاده از آن و راه‌های پرهیز از آسیب‌هایش هستند».
