از فردای اعلام برگزاری این کنفرانس که بنابرداده های بین المللی قریب ۷۰ کشور اسلامی، عربی و همچنین از اتحادیه اروپا و آسیا برای شرکت در آن اعلام آمادگی کرده اند، دیکتاتوری ولی فقیه در هراس و دلشوره عجیبی بسر میبرد.
با نیم نگاهی به مواضع اولیه رژیم تا به امروز می توان به این مخرج مشترک رسید که ترس رژیم آخوندی در یک جمله بدلیل دستیابی به «توافق» مشترک از سوی کشورهای شرکت کننده علیه این سیاست های مخرب می باشد که ستون اصلی آنها را دیکتاتوری ولی فقیه در منطقه تشکیل می دهد.
دست درازی رژیم به کشورهای همسایه و اسلامی، حمایت از گروه های تروریستی و تحت الحمایت قراردادن آنها به لحاظ عقیدتی، مالی، لجستیکی و یا با آموزش های نظامی، از جمله دلائل منطقی برای هراس و حشت خامنه ای از اجماع منطقه ای و بین المللی در ورشو می باشد.
همچنین حمایت از حزب الشیطان در لبنان، حوثی ها در یمن، حشد الشعبی در عراق، حمایت از بشار اسد خون ریز با اعزام بیش از یکصد هزار نیرو به سوریه و یا همکاری با طالبان و داعش در تروریسم تنها بخش های کوچکی از پازل سیاست های مخرب از سوی دیکتاتوری ولی فقیه می باشند.
پیشتر سایت حکومتی رویداد ۲۴ (۲۲ دی ۱۳۹۷) در گزارشی ترس و وحشت رژیم را اینگونه به تصویر کشیده بود: «مخالفان نظام ایران در راه لهستان» و سپس در ادامه به نقل از وزیر خارجه حکومت می افزاید: «برای یادآوری به میزبانان و میهمانان کنفرانس ضد ایرانی: کسانی که آخرین بار در نشست ضد ایرانی آمریکا شرکت کرده‌اند الان یا مرده‌اند، یا سیاه‌رو شده‌اند یا به حاشیه رانده شده‌اند و ایران از هر زمان دیگری قوی‌تر است. دولت لهستان نمی‌تواند این ننگ را از دامنش پاک کند. ایران لهستانی‌ها را در جنگ جهانی دوم نجات داد و امروز میزبان سیرک ناامیدکننده علیه ایران است».
همچنین ماله کش سیاست خارجی رژیم قبلا از این کنفرانس با واژه هایی مانند «سیرک» علیه نظام نام برده بود.
این شعر و شعارها که صرفا مصرف داخلی دارند، در حالی از سوی متولیان حکومت بیان می شود که رژیم آخوندی از فردای اعلام برگزاری این نشست بین المللی، به تلاش های بی وقفه ای برای برهم زدن و یا دور کردن کشورها برای هرگونه مشارکت در این اجلاس دو روزه دست زده است، امری که بنوبه خود مبین ترس و وحشت رژیم از شکل گیری ائتلاف دیگری علیه مطامع حکومت می باشد.
دراین رابطه وزیر خارجه لهستان اخیرا گفت: «وزرای همکار به من گفته‌اند رژیم ایران با کشورهایی از منطقه و همچنین اروپا تماس گرفته است تا آنها را نسبت به شرکت نکردن ترغیب کند».
وی سپس می افزاید: «تا جایی که می‌دانیم ایران با همه کشورها صحبت می‌کند، حتی در اروپا به کمیسیون آمدند، و سفیر ایران درباره این کنفرانس صحبت‌هایی داشته و در نتیجه می‌توانیم تصور کنیم که با بقیه کشورها هم صحبت کرده‌اند».
بدین سان معلوم می شود که کنفرانس ورشو، صرفنظر از دستاوردهای آن که اکنون قابل پیش بینی نیست، نخستین قدم از سوی جامعه بین المللی برای رویارویی با دیکتاتوری خامنه ای در منطقه و کشورهای اسلامی می باشد. چشم انداز اعلام ایده «ناتو عربی» که چند روز مانده به شکل گیری کنفرانس، در رسانه ای بین المللی انتشار یافته، به یقین یکی دیگر از دلائل ترس و وحشت رژیم آخوندی در این رابطه می باشد.
