گزارشات قطره‌ای از سوی دولت آخوند روحانی در زمینه بحران کودکان کار به موازات نبود تشکلات حامی حقوق کودکان و یا عدم قوانین و حمایت های دولت از نسل آینده میهنمان، تماما آینه تمام قد و ادله ای برای رشد و نمو این پدیده شوم در ایران می باشند.
یک گزارش حکومتی طی گزارشی از ابعاد این وضعیت ضد انسانی در جنوب پایتخت می‌نویسد: «به لحاظ آموزشی در سال ۱۳۹۲، ۸۰ درصد این کودکان سواد داشته‌اند و پنجاه درصد آنها به مدرسه می‌رفتند، ادامه داد: در سال هزار و سیصد و نود و هفت این میزان افزایش یافته است. هم‌چنین چهل و هفتدرصد از این کودکان قبلاً دستفروشی می‌کردند که این میزان در حال حاضر به ۸۰درصد رسیده است. میانگین سن شروع به کار این کودکان در سال ۱۳۹۲، هفت سال بود که این رقم در سال ۱۳۹۷ به هشت سال افزایش یافته است». (سایت حکومتی آفتاب نیوز ۳۰ بمن ۱۳۹۷)
بدین سان ملاحظه می شود که نه تنها نرخ کودکان کار از زمان قدرت گرفتن آخوند روحانی، کاهش نیافته، بلکه میانگین سن کودکان کار نیز رشدی بسیار صعودی را به ثبت رسانده است.
بر این منطق باید اذعان نمود که بروز آسیبهای اجتماعی مانند کودکان کار و یا کودکان فقر صد البته ماحصل سیاستهای مخرب رژیمی است که سرمایه‌های کشور را به‌عوض هزینه نمودن برای آبادانی، رفاه، تحصیل یا شکوفایی جامعه، در تنور سیاستهای مخرب و یا فساد سازمان داده شده حکومتی مصرف می‌نماید.
بدین سان شاهد هستم که چگونه بهترین بستر برای این وضعیت یعنی «حاشیه نشینی» روزبه‌روز افزایش یافته و با رشد نرخ بیکاری که نتیجه منطقی از بحرانهای اقتصادی و رکود در کشور می‌باشد، فقر و فلاکت سیر صعودی بخود گرفته است.
این گزارش در ادامه ضمن اعتراف به این واقعیات می‌افزاید: «این کودکان اغلب به دلیل فشار خانوادگی و شرایط اقتصادی مشغول به کار شدند. هم‌چنین در بین کودکان هفت سال به بالا رواج کارگری در حال تشدید شدن است، این در حالی است که در سال ۱۳۹۲ اغلب این کودکان به دستفروشی مشغول بودند».
پیشتر نیز خبرگزاری نیروی تروریستی قدس، تسنیم ( ۵ مهر ۱۳۹۶) در گزارشی نرخ واقعی برای کودکان کار را “۳ الی ۷۰۰۰۰۰۰ نفر» اعلام کرده بود.
در این گزارش از جمله تاکید شده بود: «برخی کارشناسان مسائل اقتصاد شهری آمار کودکان کار ایران را بین ۳ تا ۷۰۰۰۰۰۰ عنوان می کنند، ضمن اینکه این رقم برای تهران نیز ۲۰۰۰۰ نفر تخمین زده می شود، اما به دلیل اینکه اغلب کودکان کار هیچ‌گونه ثبت هویتی ندارند؛ آمار دقیقی در این زمینه نمی توان ارائه کرد».
