برای نمونه سخنگوی اسبق وزارتخارجه رژیم در رابطه با وضعیت لرزان این حمایت ها می گوید: «اگر سازوکار مالی اروپا آنگونه که اعلام شده بخواهد حرکت کند و به همان حد منتهی شود، این چندان منافعی برای جمهوری اسلامی ایران به همراه نخواهد داشت».
وی سپس بی محابا با بیان کلماتی مانند «منفعت حداقلی و میکروسکوپی» برواقعیی بنام «توخالی بودن» این برنامه حمایتی تاکید می کند. (سایت حکومتی بازتاب ۱۰ اسفند ۱۳۹۷)

واقعیت از فردای شکست برجام و خروج ایالات متحده از توافق اتمی آن است که خامنه ای هیچ آلترناتیوی برای جایگزین نمودن برجام در دست ندارد. کشورهای «دوست» یا آندسته که تلاش می نمایند تا به «عصای زیر بغل» دیکتاتوری تبدیل شوند نیز ایضا در همین وضعیت قرارداشته و بدین سان بر بست ولی فقیه ضریب زده اند.

نبود درآمد های نفتی که بنابرداده های رژیم به افت شدید دلارهای صادراتی ختم شده، نبود زیر بناها و اقتصادی پویا، سوء مدیریت، غارت، فساد، وجود تحریم ای گسترده و همچنین شقه و شکاف در راس حاکمیت برسر ادامه «سیاست های مخرب راهبردی» وضعیت را برای کلیت رژیم بسیار بغرنج کرده است.

فراتر از این نیز، سایه این بن بست مرگبار خود را در زمینه «ادامه و یا عدم ادامه» روند همکاری با اروپا نیز به نمایش گذاشته است. در حالیکه باند خامنه ای در تمامی تریبون های حکومتی «خروج از برجام» را تنها راهکار برای ادامه حیات رژیم می داند، باند آخوند روحانی در مقابل هنوز چشم امید به اتحادیه اروپا بسته و بدین سان تلاش داراد تا ثانیه های اخرو تا زمانیکه سیاست فعلی در میان «۲۷ کشور عضو«تغییری نیافته، همچنان به توافق اتمی دل ببندد.

دراین رابطه یک کارشناس حکومتی نیز ضمن اعتراف به وجود این بن بست، راهکار را در فعالیت هرچه بیشتر در طرحی بنام «اکو» می بیند و می گوید: «باید توجه داشت که ما تحریم اقتصادی نیستیم، بلکه مورد تهاجم اقتصادی یک کشور قرار داریم».(خبرگزاری حکومتی ایلنا ۱۰ اسفند ۱۳۹۷)

وی در ادامه ضمن دلخوش نمودن حکومت، می افزاید: «وقتی دیپلماسی اقتصادی و دیپلماسی سیاسی باهم ترکیب شوند منجر به موافقت‌نامه‌های دوجانبه و چندجانبه می‌شود که می‌توانند این تهاجم را تا حدودی خنثی کنند. برای نمونه سازمان اکو که ١٠ کشور همسایه ما عضو آن هستند ظرفیت بالایی برای این توافق‌نامه‌ها به ویژه‌ در زمینه ارتباطات مالی دارد و می‌توانیم ارتباطات تجاری و نحوه پرداخت‌ها و دریافتی‌ها را در آنجا بحث کنیم».

اما مشکل اصلی رژیم به یقین چه با برجام و یا اکو همچنان به قوت خود باقی خواهند ماند، زیرا بدلیل تنیده شدن سیستم اقتصادی و مالی در جهان و تاثیرات بین المللی تحریم های آمریکا، به یقین هیچ کشوری بخود اجازه دور زدن تحریم ها و ایجاد هرگونه رابطه بانکی و یا مالی را با دیکتاتوری خامنه ای نخواهد داد و بدین سان ورود به هر پیمان منطقه ای و یا فرا منطقه ای از هم اکنون با شکست روبرو شده است.