این وضعیت وخیم که با خود آسیب های شدید اجتماعی را بهمراه دارد، بحدی است که هیبت سنبه دیکتاتوری خامنه ای بر منطق زور، دستگیری، شکنجه و اعدام در جامعه شکسته شده، بطوریکه روزانه بر اعتراضات در درون کشور افزون می گردد.
بر این منطق طی روزهای اخیر شاهد اعتصاب گسترده معلمان، این اقشار زحمتکش و فرهیخته کشور میباشیم. معلمان شجاع، بیمحابا از تمامی تمهیدات و اخطارهای حاکمیت و برای سومین روز پیاپی در مدارس استانهای البرز، آذربایجان شرقی، اصفهان، فارس، قزوین، همدان، کرمانشاه، کردستان، خوزستان، خراسان رضوی، تهران و یزد دست به تحصن زدند.
خواست معلمان در یک کلام «زندگی بهتر» نه تنها برای قشر خود، بلکه فراتر از آن برای تمامی آحاد مردم بهویژه دانش آموزان میباشد. وجود فقر گسترده در کلاسهای درس، عدم اعطاء بودجه برای بخشهای آموزشی، عدم پرداخت حقوق و مزایا و یا نبود بیمههای اجتماعی و رشد مافیایی بنام «پولی سازی مدارس», همسانسازی حقوق آموزگاران و بازنشستگان، ایمنسازی مدارس، آموزش رایگان برای همه اقشار، فعالیت آزاد برای سندیکاهای معلمان، آزاد نمودن تمامی معلمان دستگیر شده و اسیر در زندانهای کشور تنها بخشهایی از خواستههای بهحق معلمان میهن امان را تشکیل میدهد.
یک کارگزار رژیم در کانون صنفی معلمان استان تهران در گفتو گویی با روزنامه حکومتی همدلی در تشریح این موضوع گفت: «میتوان اینگونه گفت که معلمان و دانشآموزان از یکسو با یک دستگاه بوروکراتیک ناکارآمد و از دیگر سو با خصوصیسازی افسارگسیخته حوزه آموزش مواجه هستند.» وی در ادامه افزود: «از یکسو ما با وزارتخانهای مواجه هستیم که میگوید نمیتواند اصل همسانسازی را به اجرا درآورد و از پس مطالبات شغلی معلمان برآید و از دیگر سو یک تجاریسازی افسارگسیخته را در حوزه آموزش عملیاتی کرده است. ماحصل تجاریسازی تعمیق بیشازپیش شکاف طبقاتی آموزشی است».(سایت یورونیوز ۵ مارس ۲۰۱۹)
همچنین در این رابطه شورای ملی مقاومت در تازهترین روشنگری و با اشاره به این وضعیت وخیم در سیستم آموزشی کشور مینویسد: «سرکوب، فقر، و غارت روزافزون اموال عمومی و بیکاری و محرومیت اکثریت قریب به اتفاق مردم، ارمغان رژیم آخوندی است و تا این رژیم بر سر کار است این بحرانها هم چنان شدت مییابد. مقاومت ایران از اتحادیههای معلمان، فرهنگیان، کارگران و ... در کشورهای مختلف میخواهد به حمایت از خواستهای کارگران و زحمتکشان و فرهنگیان ایران برخیزند».