تمامی علائم و نشانهها سخن از آن دارند که رژیم آخوندی در یک «آمادهباش» کاملاً غیرمتعارف بسر میبرد. انتشار اخبار و گزارشات از کشف دهها تن محمولههای آتشزا و مواد انفجاری در شهرهای مختلف کشور، مجموعه «هارتوپورت ها» و تهدیدات شداد و غلاظ فرماندهان سپاه و نیروهای سرکوبگر رژیم بهویژه علیه جوانان و یا راهاندازی تورهای پلیسی و سرکوبگر تماماً ادلهای بر این واقعیت میباشند.
در این راستا و به یقین هراس رژیم در وهله نخست از خیز و جوشش قیام آفرینان و کانونهای شورشی برای چالش کشیدن دیکتاتوری زهر خورده و طلسم شکسته ولایت میباشد.
جوانان و جامعه ملتهب میهن امان در حالی به پیشواز این سنت پایدار میروند که شهرها اکنون شاهد جوش و خروش اقشار مختلف مردم بهویژه زحمت کشان و کارگران، زنان، معلمان و بازنشستگان از ستم و ظلم حکومتی و از وجود بیکاری، فقر و فلاکت و ناعدالتی گسترده میباشند.
این همان تصویر سیاهی از بیعدالتی و سرکوب است که ولیفقیه از نظام غرق در بحران خود به بیرون ساطع کرده است. بهموازات این وضعیت بحرانی نیز، وجود عنصر پیشتاز در شهرها با کانونهای شورشی به همراه پتانسیل بالای مردم به جان آمده، صد البته میدان بازی برای دیکتاتوری مذهبی را در چنین شبهایی بسیار محدود و غیرممکن میکند.
جشن چهارشنبهسوری به مانند جشن نوروز، یک جشن ملی است که همه ایرانیان، فارغ از هر رنگ، اندیشه، مذهب و اعتقاد، دست در دست هم در بزم و شور و نشاطی ملی و همهگیر شرکت میکنند و دشمن را به چالشی دیگر میکشانند.
لذا از این منظر باید به فراخوان سازمان مجاهدین خلق نگریست، امری که در منطق خود نه تنها بهترین فرصت را برای رویارویی با دیکتاتوری ولیفقیه ایجاد میکند، بلکه فراتر از آن این واقعیت که «میتوان و باید ایرانزمین را از آخوندهای فاسد و تبهکار پس گرفت» را یکبار دیگر در مقابل چشم جهانیان قرار خواهد داد.
بر این منطق در اطلاعیه نیروی پیشتاز از جمله تأکید شده است: «همراه با کانونهای شورشی، تصاویر منحوس خامنهای و خمینی و مظاهر حکومت پلید آخوندی را در هر کوی و برزن به زیر بکشیم. سوزاندن مترسکها و بنرهای خمینی و خامنهای و روحانی، روشنی بخش قلبهای مردم دردمند ایران است».
و باز بر این منطق است که باید هراس دیکتاتور عنان گسیخته از برپایی آئینهای ملی را درک و تحلیل نمود. وحشت رژیم از گسترگی قیام در این شب بود که خامنهای را بر آن داشت تا علیه برپایی جشن آتش ظلمت سوز چهارشنبهسوری مردم به پاخاسته فتوا صادر کند و در وحشت از خیزش روزافزون مردم، با برپایی این جشن ملی به مخالفت برخیزد.
او در پاسخ به این سؤال «نظر جنابعالی درباره چهارشنبهسوری چیست؟» گفت: «چهارشنبهسوری هیچ مبنای شرعی ندارد، مستلزم ضرر و فساد زیادی است که مناسب است از آنها اجتناب شود» (۲۳ اسفند ۱۳۸۸).
در نمونه ای دیگر نیز آخوند دزد و فاسد، مکارم شیرازی که این جشن ملی را «خلاف شرع و عقل» برشمرده و در پاسخ به استفتای خبرگزاری رژیم (ایرنا) در روز ۲۳ اسفند ۸۸ اعلام کرده بود: «مراسم چهارشنبهسوری یک امر خرافی و بیاساس است و مسلمانان باتقوا و فهمیده از آن اجتناب میورزند».