ابعاد این چشم‌انداز تیره که بند حیات درآمدهای رژیم آخوندی به آن وصل است، اکنون خود را به دلیل فشار و استخراج بیش از ظرفیت بر منابع نفت و گاز عریان کرده به حدی است که مرکز پژوهش‌های مجلس حکومتی در تازه‌ترین ارزیابی‌ها ضمن هشدار اعلام نمود: «کاهش نرخ تولید چاه‌های نفت باید مورد توجه قرار گیرد. ظرفیت تولید از میادین بهره‌برداری شده از ۳.۷ میلیون بشکه در روز در سال ۲۰۱۵ به ۲.۵ میلیون بشکه در روز در سال ۲۰۴۰ می‌رسد». (سایت حکومتی آفتاب نیوز ۲۶ اسفند ۱۳۹۷)
بدین سان ملاحظه می‌شود که چگونه یک دیکتاتوری بنیادگرا سرمایه‌های ملی میهن امان را برای صدور و ادامه سیاست‌های مخرب خود، نه تنها دستخوش بحران بلکه خسارات جبران ناپذیری را برای نسل‌های آینده ایران ببار آورده است.
عدم رسیدگی به چاه‌ها و منابع زیرزمینی نفت و گاز، استفاده ابزاری از این منابع که تماما بخشی از تیول سپاه پاسداران و تحت نظارت مستقیم بیت خامنه‌ای می‌باشند، نبود بودجه‌های عمرانی برای بهینه نمودن تأسیسات و زیربناهای صنعت نفت و یا عدم تمایل سرمایه‌گذاران خارجی برای مشارکت در بازار بسیار مخاطره‌آمیز ایران، تنها بخشی از مجموعه دلائل برای پدیدار شدن این وضعیت می‌باشند.
چنین وضعیتی نیز برای صادرات گاز پیش بینی شده است. به نظر کارشناسان مسائل نفت و گاز، میدان بازی برای رژیم آخوندی تنها پاره‌ای از کشورهای منطقه به‌ویژه عراق، پاکستان و یا ترکیه می‌باشند.
بر این اساس دیکتاتوری خامنه‌ای تلاش دارد تا بازار عراق در زمینه صدور گاز را تحت قیومت کامل خود قرار دهد، اما مشکل اصلی در این میان به دست آوردن «دلارهای حاصل» از فروش گاز می‌باشد، زیرا به دلیل وجود تحریم‌ها، هیچ دولت و یا بانکی حاضر به پذیرش ریسک برای پرداخت آن به بانک‌های ایران نمی‌باشد.
چنین وضعیتی نیز در رابطه با پاکستان صادق است، مضافا بر آن باید به نبود بودجه و فقر در این کشور اشاره نمود که النهایه راه بدانجا خواهد برد تا رژیم آخوندی دست به اجرایی نمودن سیاستی بنام «بای بک» و یا همان «نفت در مقابل کالا» بزند.
ترکیه نیز بر اساس داده‌های حکومتی اساسا رقابتی برای باز نمودن هرگونه میدان برای رژیم آخوندی را ندارد و فلسفه ایجاد خطوط گازی از ایران به اروپا از طریق این کشور نیز اکنون در هاله‌ای از ابهام فرورفته است.
یک گزارش دیگر حکومتی (خبرگزاری حکومتی مهر ۲۵ اسفند ۱۳۹۷) با اذعان به این واقعیت و به نقل از یک کارشناس مسائل نفت در آمریکا می‌نویسد: «ایران در حال از دست دادن بازار جهانی و منطقه‌ای گاز است».
این گزارش در ادامه می‌افزاید: «تمامی شواهد نشان می‌دهد که ایران به عنوان یک بازیگر کلیدی با چالش‌های بزرگی در بازار گاز طبیعی هم در بازار منطقه‌ای و هم در بازار جهانی روبرو خواهد شد و همچنین در کوتاه مدت یا میان مدت، برای ایران سخت هست که به عنوان صادر کننده گاز طبیعی به اتحادیه اروپا باشد».
