سالی که گذشت ، سال پیروزی های مردم و مقاومت ایران در عرصه های مختلف سیاسی ، بین المللی ، اجتماعی با گسترش کانون های شورشی در شهرهای میهن امان و نیز سالی مملو از شکست ، خواری و درماندگی و ناکامی برای دیکتاتوری زهر خورد و طلسم شکسته ولی فقیه بود.

مردم ایران ، این زیبا ترین وطن به یمن حضور گسترد مجاهدین ، اشرفیان قهرمان ، یاران و اشرف نشانان] مبارزین و فعالان سیاسی در سراسر گیتی یکبار دیگر دیدند و تجربه کردند ، که چگونه با پایداری و استقامت می توان باند های قلابی در درون یک نظام پوسید و ضد ملی را به چالش برای سرنگونی و برپایی ایرانی آزاد ، با تمامی دستاوردهای حقوق بشر نوین و دمکراسی کشاند.

براین منطق نور امید نه تنها در دل های مردم خوب میهن امان بلکه فراتر از آن برای میلیون ها انسان دردمند و تحت ظلم و ستم بنیادگرایی مذهبی در نطقه وکشورهای اسلامی که منشاء و ریشه آن در تهران می باشد ، تابیده و این واقعیت را که “می توان و باید» سایه این دیکتاتوری را از سر ایران کم نمود ، به عینه به اثبات رساند.

بقول مولانا

اندر دل من مها دل افروز تویی
یاران هستند و لیک دلسوز تویی

شادند جهانیان به نوروز و به عید
عید من و نوروز من امروز تویی
.
. نوروز این روز همیشه پیروز، جشنی ملی و باستانی ایرانیان که با خود نه تنها عطر بهار وامید به بهروزی، بلکه همبستگی و اتحاد علیه دیکتاتوری ولی فقیه را با گل های لاله، سنبل و شقایق برای میهن امان ، برای کودکان کار و فقر ، کارگران ، زحمت کشان ، معلمان ، بازنشسستگان ، دانشجویان ، حاشیه نشینان و دردمندان ، برای زندانیان سیاسی ، خانواده های محترم شهدا ، مجروحان باقی مانده از زندان و شکنجه های رژیم آخوندی ، به یقین بهمراه می آورد.

لذا بگذارید ‌در این نوروز، با روحیه و امید به سالی مملو از شادکامی و بهروزی برای همه ایرانیان ، فارغ از هر قوم ، ملیت ، رنگ ، آئین و یا مذهبی ، برای تولد دوباره آزادی و دموکراسی در ایران دعا کنیم. بگذارید خودمان را به یک مبارزه مداوم برای صلح و عدالت در ایران آخوند زده و در سراسر جهان متعهد نمائیم.

نوروزتان پیروز .