بر این اساس و به دلیل بافت‌های فرسوده شهری و روستایی، عدم لایروبی رودخانه‌ها و بستر آب‌های روی زمین، نبود سیستم فاضلاب و یا بهره‌برداری‌های غیراستاندارد از منابع طبیعی و جنگل‌ها، با آغاز سال جدید هزاران خانوار در وضعیت وخیم و بحرانی بنام بی‌خانمانی براثر سیل قرار گرفته‌اند.
یک گزارش حکومتی به نقل از نماینده رژیم در مازندران و ضمن اعتراف به ابعاد این وضعیت بحرانی می‌نویسد: «تقریبا شش هزار هکتار از زمین‌های کشاورزی اعم از توت‌فرنگی و باغات و خزانه‌های برنج از بین رفته است. توت‌فرنگی که کامل از بین رفته است و خزانه‌های شالیزاری هم کلا از بین رفته است. بعضی از باغات که عمق آب گرفتگی‌شان زیاد بود خساراتشان زیاد بود اما بعضی باغات که درختان و شاخ و بر های قدیمی داشته‌اند کمتر خسارت دیده‌اند». (خبرگزاری حکومتی ایلنا ۳ فروردین ۱۳۹۸)
به موازات این وضعیت بحرانی نیز باید به بی تفاوتی متولیان در دیکتاتوری خامنه‌ای در زمینه یاری‌رساندن به مردم دردمند در این سه استان اشاره نمود. برای مثال با گذشت قریب چهار روز از بروز فاجعه سیل هنوز هیچکدام از مسئولین درجه اول، وزار و یا آخوند روحانی به مناطق سیل‌زده سرکشی نکرده و همچنان در «مسافرت‌های نوروزی» بسر می‌برند.
برای مثال سایت حکومتی انتخاب در گزارشی به نقل از وزیر کشور در دولت «تدبیر و امید» نوشت: «عبدالرضا رحمانی فضلی صبح امروز در گفتگویی تلویزیونی اعلام کرد که استاندار گلستان از یک ماه پیش تقاضای مرخصی داشت و اکنون خارج از کشور است و به همین دلیل در هنگام بروز سیل در این استان نتوانسته شخصا در محل حضور داشته باشد»!!
همچنین بروز این بحران، مردم بخش‌های بزرگی به‌ویژه روستائیان محروم را با قطع برق و یا آب آشامیدنی روبرو ساخته است.
یک گزارش دیگر حکومتی با اذعان به این وضعیت وخیم می‌افزاید: «پس از وقوع سیل به تأسیسات تأمین آب شهرهای گنبد، آققلا، انبارآلوم، بندرترکمن، گمیشان، کلاله، نوده خاندوز و بندر گز آسیب وارد شده و در حدود ۲۰۰ روستا در شهرستان‌های گنبد، مینودشت، گالیکش و کلاله، آققلا، گمیشان، آزادشهر، رامیان دچار مشکلات تأمین آب شدند». (خبرگزاری سپاه پاسداران، فارس ۳ فروردین ۱۳۹۸)
در این رابطه پیشترخانم رجوی ضمن ابراز همدردی با قربانیان و بازماندگان سیل اخیر در استان‌های شمالی کشور تاکید کرده‌اند: «سیاستهای ویرانگر رژیم آخوندی و چپاول سرمایه‌های مردم ایران و به هدر دادن آنها در تروریسم و جنگ‌افروزی مردم ما را در برابر کمترین حوادث طبیعی مانند زلزله و سیل بی دفاع گذاشته و خسارات و تلفات ما در این حوادث بسا بیشتر از استاندارد جهانی است».
