حس گل را مستی پروانه را باور کنیم
شور و حال تازه در گلخانه را باور کنیم
باغ میهن را که پر گل گشته رودرروی باد
چالشی بیوقفه و جانانه را باور کنیم
زندگی را در نگاه کودکان فقر و کار
بغض خوابی سر بروی شانه را باور کنیم
از گریبان سر برون آوردن اندیشه را
رویش جنگل ز هر ویرانه را باور کنیم
فصل سبز نان و سقف و اعتماد و زندگیست
باید این سودای چون افسانه  را باور کنیم
ریزش شب را سقوط نظم خفاش و ملخ
وین مرام با بشر بیگانه را باور کنیم
یک قدم ماندست تا تعبیر رویای وطن
روبش خاشاک ازین کاشانه را باور کنیم
حس گل را مستی پروانه را باور کنیم
شور و حال تازه در گلخانه را باور کنیم