وی در رابطه با بحران موجود گفت: «این رویارویی، نظامی نیست؛ چون بنا نیست جنگی انجام بگیرد». وی سپس می‌افزاید: «بحث مقاومت، بحث برخورد نظامی نیست و اینکه برخی در روزنامه یا فضای مجازی مسئله جنگ را مطرح می‌کنند، حرف بیخود و غلطی است».(سایت حکومتی همشهری آنلاین ۲۴ اردیبهشت ۱۳۹۸)
واقعیت در لابلای این جملات همان وحشت شدید خامنه‌ای از بروز درگیری نظامی در منطقه است، زیرا وی به‌خوبی به نقاط ضعف حکومت پوشالی خود در تمامی زمینه‌های نظامی، سیاسی و اقتصادی و همچنین اجتماعی واقف است.
خامنه‌ای به‌خوبی می‌داند که هرگونه خطا و یا تحریک می‌تواند به عواقب ناخوشایندی برای حکومت تبدیل شود. علائم و نشانه‌های این واقعیت را تروریست‌های دست پرورده رژیم در یمن و یا در کشورهای حاشیه خلیج فارس طی روزهای اخیر به بیرون ساطع کرده‌اند.
بر این منطق از فردای حمله به چهار کشتی باری در بندر امارات متحده عربی و یا حمله پهپاد های انفجاری به مراکز نفتی در عربستان، رژیم این پیام را به بیرون ساطع کرده است که خامنه‌ای برعکس تمامی لغز خوانی‌ها به دنبال آشوب و روحیه دادن به نیروهای نیابتی رژیم و سپاه پاسداران می‌باشد.
در این رابطه صد البته انگشت اتهام به‌سوی دیکتاتوری ولی‌فقیه نشانه رفته است.
تلویزیون سی بی اس در گزارشی از حملات اخیر جمله تاکید می‌کند: «سوراخی که در بدنه نفتکش نروژی مشاهده می‌شود و اعتقاد بر این است نیروهای غواص رژیم ایران مواد انفجاری را بر بدنه کشتی چسبانده‌اند».
همچنین بکارگیری پهپادهای حامل مواد انفجاری و بمب که از سوی گروه تروریستی حوثی‌ها به نیابت از رژیم آخوندی به منابع نفتی عربستان نشانه رفته است، دست خط دیکتاتوری در تهران را با خود به همراه دارد، زیرا بر اساس داده‌ها و تحقیقات بین‌المللی اساسا این گروه محاصره شده و قبیله‌ای در یمن به لحاظ علوم پایه‌ای و تکنولوژی در وضعیت تولید موشک و یا پهپاد نیست.
پیشتر نیز با ردگیری و شناسایی پهپاد های نظامی از سوی این گروه ثابت شده بود که این تجهیزات به‌موازات کمک‌های مالی، مشورتی و لجستیکی تماما از تهران برای آنها ارسال شده است.
