بر این اساس قرار است تا در ریاض و طی هفته جاری سه جلسه اضطراری برگزار شود که محور اصلی آنها شرارت ها و اعمال تروریستی رژیم آخوندی در منطقه می باشد.
در این رابطه نه تنها کشورهای عضو اتحادیه عرب، بلکه فراتر از آن کشورهای عضو شورای همکاری خلیج و سازمان همکاری اسلامی در این اجلاس شرکت خواهند کرد.
صرفنظر از برآیند و نتایج این مجموعه از نشست‌ها که مهمترین کشورهای عربی و اسلامی در آن شرکت خواهند کرد، باید به هراس و وحشت دیکتاتوری ولی‌فقیه از چنین اجماعی اشاره نمود.
در این راستا شاهد هستیم که دیپلماسی علیل و در گل مانده رژیم آخوندی با انواع و اقسام ترفندها تلاش دارد تا نتایج این نشست‌ها را تحت تأثیر قرار دهد.
سخنان اخیر جواد ظریف مبنی براینکه گوئیا خامنه‌ای فتوایی علیه «ساخت بمب اتم» صادر کرده است و یا التماس‌های وی برای انعقاد «معاهده عدم تعرض» از سوی رژیم آخوندی تماما در راستای بن‌بست‌ها و شیادی خامنه‌ای در زمینه خرید وقت می‌باشند.
مضافا براین واقعیت نیز باید اشاره نمود که اساسا خامنه‌ای به لحاظ درجه اجتهاد آخوندی در موقعیتی نیست تا «علیه و یا له» هرگونه سیاست‌های بنیادین و استراتژیک نظام که ریشه در آینده حکومت دارند، فتوا صادر نماید.
واقعیت در لابلای این جملات بدان معنا است که دیکتاتوری ولی‌فقیه با بازوان خونین آن یعنی سپاه پاسداران و نیروی تروریستی قدس که اکنون به مانند بختک در چهار پایتخت کشورهای اسلامی و همسایه سایه انداخته‌اند، نه می‌خواهد و نه توان انعقاد چنین پیمان‌هایی را دارد، زیرا منطق اصلی در این حاکمیت همواره همان «صدور بحران» به خارج از مرزها برای ممانعت از سرنگونی در داخل بوده است.
بر این اساس است که طی چهل سال گذشته شاهد رشد پدیده‌ی شومی بنام «بنیادگرایی مذهبی» با انواع بمب، موشک، ترور و یا گروه‌های دست نشانده در خاورمیانه تا شاخ آفریقا از سوی ولی‌فقیه بوده‌ایم. نمونه‌هایی مانند سوریه، لبنان، یمن، افغانستان و یا دست‌اندازی رژیم به عراق با ایجاد گروه‌های تروریستی و تامین مالی، عقیدتی و نظامی و لجستیکی آنان در این چارچوب قرار دارند.
مضافا بر این وضعیت اکنون در کمتر روزی است که فرستاده‌های تروریست رژیم در کشورهای حاشیه خلیج‌فارس دستگیر و یا شبکه‌های آنها منهدم نگردند.
به این مجموعه نیز باید به تهدیدهای مکرر خامنه‌ای، روحانی و یا فرماندهان سپاه پاسداران برای بستن تنگه هرمز و یا حملات اخیر نیروی تروریستی قدس یه پایگاه‌های نفتی در عربستان و یا بمب‌گذاری علیه کشتی‌های تجاری در امارات و شلیک موشک به منطقه سبز در بغداد اشاره نمود تا پازل این وضعیت مخرب و اختاپوس ولایت روشن تر گردد.
