به این واقعیت پاسدار صفوی اینگونه اعتراف می‌کند: «امروز ما در پیچ تاریخی خطرناکی قرار داریم؛ محیط داخلی، منطقه‌ای و جهانی از نظر مسائل فرهنگی، اقتصادی، سیاسی و امنیتی در حال تغییر است». (سایت حکومتی عصر ایران ۱۹ خرداد ۱۳۹۸)
واقعیت در لابلای این جملات به معنای آن است که خامنه‌ای زهر خورده و طلسم شکسته با دو ابر بحران روبرو است. نخست رشد و نمو خیزش‌های مردمی در شهرهای میهن و به‌ویژه فعالیت‌های روزافزون کانون‌های شورشی به مثابه موتور محرکه برای قیام و دیگری مجموعه سنگینی از فشارها و تحریم‌های بین‌المللی که اکنون کمر دیکتاتوری را خرد کرده است.
در چنین صحنه‌ای نیز شاهد آن هستیم که رژیم آخوندی روز بروز به انزوای بیشتر در میان «رفقای» سابق و طرف‌های تجاری که تا دیروز حکومت بروی آنان سرمایه‌گذاری‌های سنگینی کرده بود، روبرو می‌گردد.
مواضع اخیر روسیه مبنی اینکه این کشور «آتش‌نشانی» نیست، بی‌تفاوتی چین نسبت به تحولات علیه رژیم و یا نگاه سرد اتحادیه اروپا که قرار بود با راه‌اندازی اینستکس، آب باریکه‌ای برای حیات رژیم دست و پا نماید، تماما بدان معنا است که ولی‌فقیه نه تنها در داخل کشور و در میان مردم، بلکه فراتر از آن در جامعه بین‌المللی نیز قافیه را باخته است.
جواد ظریف متولی دیپلماسی علیل خامنه‌ای در رابطه با پدیدار شدن شکاف میان اتحادیه اروپا و دیکتاتوری خامنه‌ای اینگونه بدان اعتراف می‌کند: «اروپایی‌ها اصلاً در موقعیتی نیستند که به جمهوری اسلامی ایران انتقاد کنند حتی در موضوعاتی که ارتباطی به برجام ندارد.
ظریف در ادامه کشورهای اروپایی را به خروج از برجام تهدید کرد و گفت: بعد از ۶۰ روز اقدامات ما در برجام متناسب با اقدامات طرف‌های مقابل خواهد بود». (سایت یورونیوز ۹ ژوئن ۲۰۱۹)
سردی روابط میان تهران و بروکسل در حالی است که خامنه‌ای سرمایه‌گذاری زیادی برای ایجاد شکاف میان اتحادیه و ایالات‌متحده انجام داده بود. بر این منطق وی به اشتباه بر این باور بود که در شکاف اختلافات تجاری و بازرگانی میان دو ابر قاره، رژیم خواهد توانست تا موج‌سواری کرده و بدین‌سان برای خود در صحنه شطرنج جهانی، دست به یارگیری بزند.
سخنان اخیر رئیس جمهور فرانسه و فدریکا موگرینی و حمایت علنی آنان از پیش‌شرط‌های آمریکا علیه سیاست‌های موشکی و یا منطقه‌ای رژیم، تماما مهر تائیدی بر این واقعیت است که گذشت زمان دیگر به نفع خامنه‌ای نبوده و هر روز بر اختلافات فی مابین افزوده تر می‌گردد.
این شکاف عمیق را روزنامه رسالت، وابسته به باند خامنه‌ای اینگونه به بیرون ساطع کرده است: «سخنان اخیر ماکرون، به معنای اصرار فرانسویها در «نبرد با ایران» است. در چنین شرایطی، استمرار حضور سفیر فرانسه (به‌عنوان عنصری نامطلوب) در تهران دیگر معنا و مفهومی ندارد و باید «اخراج سفیر فرانسه» در دستور کار قرار گیرد».
